Mieczysław Ryś-Trojanowski
Z Wikipedii
Mieczysław Ryś-Trojanowski (ur. 21 października 1881 w Krośniewicach - 4 kwietnia 1945 Mauthausen), generał brygady Wojska Polskiego.
Syn powstańca styczniowego, Szymona Trojanowskiego. Studiował w Krakowie, gdzie związał się z ruchem niepodległościowym. działał w Związku Strzeleckim - ukończył w nim kursy oficerskie.. Uczestnik Rewolucji 1905 r., aresztowany w związku z podejrzeniami o udział w przygotowaniach zamachu na generał-gubernatora warszawskiego. Od 1908 r. działał w Galicji, w ścisłym kierownictwie Związku Walki Czynnej, organizator organizacji strzeleckich. Znalazł się w grupie 66 strzelców, którzy jako pierwsi zdali egzamin oficerski.
Od początku I wojny światowej bierze aktywny udział w czynie zbrojnym służąc w Legionach Polskich. Walczył m.in. w bitwach pod Krzywopłotami, Konarami, Kominkiem, Kostiuchnówką, Kuklami. Po kryzysie przysięgowym w lipcu 1917 r. podzielił los innych oficerów legionowych - był internowany w Beniaminowie, a następnie więziony przez Niemców w obozach w Rastatt, Holzmünden i Werl.
W listopadzie 1918 r. zgłosił się do odradzającego się Wojska Polskiego. Organizował oddziały wojskowe w Lublinie i Chełmie. W wojnie polsko-bolszewickiej walczył w bitwie warszawskiej na stanowisku dowódcy 22 pułku piechoty.
We wrześniu 1939 r. miał dowodzić obroną linii Wisły od Modlina do Dęblina, ale w związku z szybkimi postępami ofensywy niemieckiej, tego zadania nie wykonał. Zabrał rzeczy osobiste (łącznie z bronia myśliwską i opuścił Warszawę, wraz z Naczelnym Dowództwem w dniu 9 września przekroczył granicę. Po wkroczeniu Armii Czerwonej przedostał się na Węgry, gdzie został internowany. W marcu 1941 r. Węgrzy przekazali internowanych polskich oficerów Niemcom. Wbrew prawu międzynarodowemu, gen. Ryś-Trojanowski został umieszczony w obozie koncentracyjnym w Mauthausen. Zmarł tam 4 kwietnia 1945 i tam został pochowany.
Spis treści |
[edytuj] Stanowiska
- 1914 - dowódca batalionu i p.o. dowódcy 5 pułku piechoty
- 1915 - dowódca 3 pułku piechoty Legionów w I Brygadzie
- 1918 - 1920 dowódca 35 pułku piechoty
- 1920 - 1922 dowódca 22 pułku piechoty
- 1922 - 1924 dowódca piechoty dywizyjnej 9 Dywizji Piechoty
- 1924 - 1926 dowódca 9 Dywizji Piechoty
- 1926 - dowódca Okręgu Korpusu nr IX w Brześciu nad Bugiem
- 1935 - dowódca Okręgu Korpusu nr I w Warszawie
[edytuj] Awanse
[edytuj] Odznaczenia
- srebrny krzyż Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
- Krzyż Komandorski "Polonia Restituta" 3 kl.
- Krzyż Niepodległości
- Złoty Krzyż Zasługi
[edytuj] Źródła
- T. Kryska Karski S. Żurakowski Generałowe Polski Niepodległej wyd.: Editions Spotkania warszawa 1991
- H. P. Kosk Generalicja Polska t. 2 wyd.: Oficyna Wydawnicza "ajaks" Pruszków 2001
