Okres Walczących Królestw
Z Wikipedii
To jest artykuł z cyklu Historia Chin |
Neolit w Chinach |
Legendarne początki |
Dynastia Xia |
Dynastia Shang |
Dynastia Zhou |
Okres Wiosen i Jesieni • konfucjanizm • taoizm |
Okres Walczących Królestw Chu • Han • Qi • Qin • Wei • Yan • Zhao |
Cesarstwo Chińskie i Cesarze |
Dynastia Qin • Pierwszy Cesarz Dynastii Qin |
Dynastia Han • Dynastia Xin |
Okres Trzech Królestw Shu Han • Cao Wei • Sun Wu |
Dynastia Jin • Szesnaście Królestw |
Dynastie Południowe i Północne |
Dynastia Sui |
Dynastia Tang • Pięć Dynastii i Dziesięć Królestw |
Dynastia Song • Państwo Liao • Państwo Jin • Państwo Xixia |
Dynastia Yuan |
Dynastia Ming |
Dynastia Qing • I wojna opiumowa • Powstanie tajpingów • II wojna opiumowa • Powstanie Bokserów • Ostatni Cesarz |
Chiny w XX wieku |
Republika Chińska • Powstanie Republiki Chińskiej • Kuomintang • Tajwan |
Chińska Republika Ludowa • Wielki Skok • Rozłam radziecko-chiński • Rewolucja kulturalna |
Przemiany w Chinach na przełomie XX i XXI wieku |
Historia szczegółowa |
Sztuka chińska • Pismo chińskie |
Okres Walczących Królestw - trwał w Chinach między początkiem V w. p.n.e., a 221 r. p.n.e. Okres Walczących Królestw trwał nieco dłużej, niż Dynastia Zhou, która upadła w 256 r. p.n.e. Władcy nie mieli już jednak władzy nad całym krajem. Nazwa okresu wywodzi się od Kroniki Walczących Królestw (战国策).
W epoce tej drobne państewka istniejące w okresie Wiosen i Jesieni uległy konsolidacji. O supremację nad Chinami toczyło walki siedem krajów: Chu (楚), Han (韓), Qi (齊), Qin (秦), Wei (魏), Yan (燕) oraz Zhao (趙). Z tej siódemki państwo Qin okazało się najlepiej zorganizowane i to ono w 221 r. p.n.e. dokonało dzieła podboju całych Chin, które stały się odtąd Cesarstwem.