Partia powstańcza

Z Wikipedii

Partia powstańcza - nieregularny oddział powstańczy, oddział wojskowy złożony głównie z ochotników, prowadzący działania o charakterze partyzanckim. Określenie odnosząc się zwykle do polskich odziałów z okresu powstania styczniowego, cechujących się róznorodnym uzbrojeniem (m.in. drągi i kosy) oraz zmiennym składem osobowym (od kilku do kilku tysięcy ludzi, zwykle jednak niewielkie oddziały, często się rozpraszające i łączące się z innymi w nową partię bądź przyłączające się do innego oddziału). Przykłady partii powstańczych z l. 1863-65: oddziały Macieja Marcina Lelewela-Borelowskiego, Kajetana Cieszkowskiego, ks. gen. Stanisława Brzóski, Zygmunta Sierakowskiego, Józefa Wysockiego, Zygmunta Padlewskiego, Michała Kruka-Heydenreicha, Władysława Kononowicza.

Partiami nazywano także nieregularne oddziały partyzanckie w okresie potopu. Niekiedy odróżniano partie szlacheckich wolontariuszy od luźnych "kup" chłopskich walczących ze szwedzkim najeźdźcą.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z wojskowością. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.

[edytuj] Zobacz też