Raytheon RIM-161 Standard Missile 3 Block IA

Z Wikipedii

RIM-161 SM-3 Block IA
Informacje podstawowe
Zwalczane cele	SRBM, MRBM
Faza	środkowa
Państwo	USA
Producent	Raytheon
Wejście do służby	2004
Status systemu	aktywny
Pocisk
Platforma pocisku	okręty Aegis BMD
Miary pocisku
Długość	6,70 m
Średnica	0,53 m
Masa	2.857,63 kg (wraz z kanistrem)
Prędkość przy wypaleniu	3,2 km/s
Napęd
I stopień	United Techologies MK 72
II stopień	Atlantic Research Corp. MK 104 dual-thrust
III stopień	Alliant Techsystem MK 136
Głowica
Rodzaj głowicy	kinetyczna
Typ głowicy kinetycznej	egzoatmosferyczna, LEAP
Zasięg i pułap
Zasięg	500 km
Zakres pułapu antybalistycznego	do 160 km
System
Nazwa	Navy Theater Wide
Liczba pocisków w wyrzutni	96 - 122 VLS
Radar	okrętowy AN/SPY-1D(V)
Użytkownicy
USA, Japonia

Raytheon RIM-161 Standard Missile 3 Block IA (SM-3 Block IA) jest morskim amerykańskim, antybalistycznym pociskiem rakietowym przeznaczonym do zwalczania balistycznych pocisków krótkiego (SRBM) i średniego zasięgu (MRBM) w fazie środkowej - niższej lotu pocisku balistycznego (Midcourse Phase Defense). Stacjonujące na okrętach Aegis BMD pociski SM-3 są elementem amerykańskiego systemu obrony antybalistycznej Balistic Missile Defense, spełniając w nim funkcje morskiego systemu obrony teatru działań i odpowiadając w pewnym stopniu lądowym pociskom antybalistycznym THAAD.

[edytuj] Konstrukcja

Pociski Standard Missile 3 wykorzystują technologie opracowane dla pocisku Raytheon RIM-156 Standard Missile 2ER Block IV, który służył do zwalczania celów powietrznych, i - w ograniczonym zakresie - balistycznych. Z pocisku SM-2, SM-3 Block IA przejął kadłub oraz dwa pierwsze stopnie napędowe i dodał trzeci stopień Alliant Techsystem MK 136 na paliwo stałe, a także systemy nawigacji GPS/INS oraz głowicę kinetyczną LEAP (Lightweight Exo-atmospheric Projectile).

Pierwszy stopień napędowy, tzw. booster służący początkowemu rozpędzeniu pocisku ma średnice 21 inczy (amerykańska wersja cala), czyli 0.53 m, następne jednak stopnie są węższe i posiadają średnice już tylko 13,5 incza (0,34 m), stąd też pociski te zwane są czasami pociskami "SM-3 13,5 incza" - w odróżnieniu od pocisków SM-3 Block II i Block IIA - zwanych "SM-3 21 inczy", gdyż posiadają jednakową średnicę 21 inczy na całej swej długości.

Według pierwotnych planów, pociski SM-3 miały dysponować tzw. prędkością wypalenia (velocity burnout) - czyli prędkością lotu pocisku w momencie zaprzestania pracy i odłączenia się ostatniego stopnia napędowego - wynoszącą 4,5 km/s, jednakże okazało się to nie możliwe do osiągnięcia dla przemysłu, wobec ograniczeń budżetowych. Pocisk SM-3 13,5 incza, dysponuje wiec prędkością wypalenia wynosząca jedynie 3,2 km/s co uniemożliwia mu zwalczanie pocisków dalekiego zasięgu.

Lightweight Exo-Atmospheric Projectile

Pocisk SM-3 Block IA uzbrojony jest w głowicę kinetyczną Lightweight Exo-Atmospheric Projectile - LEAP (Lekki Pocisk Egzosferyczny) samonaprowadzającą się na cel za pomocą działającego na podczerwień jednokolorowego układu FLIR (Forward-Looking Infrared), korzystając przy tym z autonomicznego układu sterowania i kontroli SDACS (Solid Divert and Attitude Control System).

[edytuj] Źródła

• Dave Houchins: Hazard Assessment Testing of the SM-3 Block IA Missile (angielski). [dostęp 2008-02-26].
• J D Williams: THE FUTURE OF AEGIS BALLISTIC MISSILE DEFENSE (angielski). 15 października 2004. [dostęp 2008-02-26].
• Missile Defense Agency: Ballistic Missile Defense System (BMDS) Programmatic Environmental Impact Statement (angielski). styczeń 2007. [dostęp 2008-02-26].

To jest tylko zalążek artykułu związanego z bronią. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.