Raytheon RIM-161 Standard Missile 3 Block IIA

Z Wikipedii

RIM-161 SM-3 Block IIA
Informacje podstawowe
Zwalczane cele	SRBM, MRBM, IRBM, ICBM
Faza	środkowa
Państwo	USA
Producent	Raytheon
Status systemu	w rozwoju
Pocisk
Pocisk	{{{pocisk}}}
Platforma pocisku	Aegis BMD
Miary pocisku
Średnica	0,53 m
Prędkość przy wypaleniu	≥ 4,5 km/s
Napęd
I stopień	United Techologies MK 72
II stopień	nie znany
III stopień	nie znany
Głowica
Rodzaj głowicy	kinetyczna
Typ głowicy kinetycznej	egzoatmosferyczna, LEAP
Zasięg i pułap
Zasięg	nie znany (> 500 km)
Zakres pułapu antybalistycznego	nie znany (> 160 km)
System
Nazwa	{{{nazwasystemu}}}
Liczba pocisków w wyrzutni	96 - 122 VLS
Użytkownicy
{{{uzytkownicy}}}

Raytheon RIM-161 Standard Missile 3 Block IIA (SM-3 Block IIA) jest morskim, antybalistycznym pociskiem rakietowym przeznaczonym do zwalczania balistycznych pocisków krótkiego (SRBM), średniego (MRBM), pośredniego (IRBM) oraz międzykontynentalnego (ICBM) zasięgu w fazie środkowej niższej. Amerykańska Agencja Obrony Antybalistycznej przewiduje, że pociski te wejdą na wyposażenie okrętów Aegis BMD w roku 2016. Pociski te - wraz z całym systemem Aegis BMD - są jednym z podstawowych elementów amerykańskiego systemu obrony antybalistycznej Ballistic Missile Defense.

Spis treści 1 Konstrukcja 1.1 Lightweight Exo-Atmospheric Projectile 2 Źródła 3 Przypisy

[edytuj] Konstrukcja

W 1999 roku Stany Zjednoczone zawarły z Japonią umowę "Memorandum of Agreement" a następnie w roku 2006 "Memorandum of Understanding" na podstawie których oba państwa zobowiązały się do prowadzenia wspólnych badań nad rozwojem technologii pocisków SM-3 w wersji Block II/IIA i wspólnego finansowania rozwoju pocisku w ramach SM-3 Cooperative Development Project, w czterech aspektach:

• sensory
• zaawansowanej głowicy kinetycznej
• silników drugiego stopnia
• lekkiego stożka pocisku

W przeciwieństwie do pocisków RIM-161 SM-3 Block IA którego średnica I stopnia pierwszego wynosi 0,53 m, ale średnica dwóch pozostałych członów napędowych już jedynie 0,34 m, pociski SM-3 Block IIA posiadają jednakowa średnicę na całej długości, co dzięki silniejszym silnikom drugiego i trzeciego stopnia pozwala na osiągnięcie o 40 do 60% wyższej prędkości wypalenia (velocity burnout)^[1]. Pociski tej wersji dysponować mają również bardziej zaawansowana głowica kinetyczną, pozwalającą na przechwytywanie celów balistycznych ponad i poza zasięgiem przechwytywania głowic pocisków wersji IA i IB. Przede wszystkim zaś, szybsze pociski SM-3 Block IIA umożliwiać mają przechwytywanie niedostępnych dla wersji IA i IB pocisków zasięgu pośredniego (IRBM) oraz międzykontynentalnych (ICBM). Początkowo, program Block IIA był jedynie programem badawczym niskiego poziomu technologicznego, z budżetem nie przekraczającym 50 mln dolarów US rocznie. W grudniu 2003 r. jednak, program przeszedł z fazy badawczej do fazy rozwojowej. W roku amerykańskim roku budżetowym 2007 (październik 2007 - wrzesień 2008) Missile Defense Agency (Agencja Obrony Antybalistycznej - MDA) zamierza zakończyć prace naukowo-badawcze nad szczegółowymi założeniami systemu "System Concept Review" oraz rozpocząć pierwszą z trzech faz konstrukcyjnych projektu. Jednocześnie z pracami konstrukcyjnymi, MDA zamierza rozpocząć modernizację okrętowych systemów Aegis BMD do standardu niezbędnego dla przyjęcia na pokłady pocisków Block IIA. Na lata budżetowe 2008 i 2009 przewidziane jest porównanie wymagań systemu z osiągniętymi wynikami prac konstrukcyjnych, zaś pierwszy lot pocisku SM-3 Block IIA przewidywany jest na rok 2012, wprowadzenie zaś do użycia na rok 2015.

Jednym z najważniejszych jednakże elementów prac nad pociskiem, są programy budowy głowic kinetycznych.

[edytuj] Lightweight Exo-Atmospheric Projectile

Prace nad głowica kinetyczną Lightweight Exo-Atmospheric Projectile - LEAP (Lekki Pocisk Egzosferyczny) dla pocisku SM-3 Block IIA opierają się na bardziej zaawansowanej głowicy kinetycznej pocisku RIM-161 Standard Missile 3 Block IB wyposażonej w działające na podczerwień dwukolorowe urządzenie poszukiwawcze, przy czym moduł dyskryminacji celów (odróżniania głowic bojowych od fałszywych i innych Penetration Aids) - Advanced Signal Processor - ma osiągnąć najbardziej zaawansowaną postać spośród wszystkich pocisków rodziny Standard Missile. Głowica LEAP pocisku SM-3 Block IIA ma także mieć zwiększoną średnicę, a co za tym idzie także masę, co w ostatecznym efekcie będzie skutkować przenoszeniem na cel większej ilości niszczącej go energii.

Głowica LEAP jest pierwszą z rodzajów głowic opracowywanych dla pocisku SM-3 Block IIA, jednakże cały program Ballistic Missile Defense zakłada dużą uniwersalność w tym zakresie. Wszystkie najważniejsze pociski rakietowe tego programu, a więc Kinetic Energy Interceptor, Ground Based Interceptor i oczywiście SM-3 Block IIA zdolne mają być nie tylko do przenoszenia przypisanej im głowicy, lecz także do uniwersalności w tym zakresie. Podobnie jak dwa pozostałe pociski, Block IIA zdolny wiec ma być nie tylko do zwalczania zagrożeń balistycznych za pomocą pojedynczej głowicy LEAP (Unitary Kill Vehicle - UKV), lecz także systemów wielogłowicowych MKV (Multiple Kill Vehicle).

[edytuj] Źródła

• J D Williams: THE FUTURE OF AEGIS BALLISTIC MISSILE DEFENSE (angielski). 15 października 2004. [dostęp 2008-02-27].
• Missile Defense Agency: Ballistic Missile Defense System (BMDS) Programmatic Environmental Impact Statement (angielski). styczeń 2007. [dostęp 2008-02-27].

Przypisy

To jest tylko zalążek artykułu związanego z bronią. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.