Raytheon RIM-161 Standard Missile 3
Z Wikipedii
Raytheon RIM-161 Standard Missile 3 (SM-3) jest rodziną morskich, kinetycznych pocisków antybalistycznych przeznaczonych do zwalczania pocisków balistycznych krótkiego i średniego zasięgu, a w znajdującej się wciąż w stadium badawczo-konstrukcyjnym wersji Block IIA, także międzykontynentalnego zasięgu. Pociski te wykorzystuje do niszczenia zaplanowanego celu energię kinetyczną powstałą na skutek bezpośredniego, punktowego uderzenia głowicy w zaplanowany cel z prędkością 3,2 km/s. SM-3 jest podstawą systemu antybalistycznego Stanów Zjednoczonych Aegis BMD działającego w ramach Morskiego Teatru Działań (ang. Navy Theater Wide). Do stycznia 2008 roku przeprowadzono trzynaście testów rożnych systemów SM-3, z czego 10 ostatnich zakończyło się skutecznym zestrzeleniem celu.
21 lutego 2008 roku o 4:26 czasu polskiego zmodyfikowany pocisk Raytheon RIM-161 Standard Missile 3 Block IA wystrzelony z krążownika typu Ticonderoga USS "Lake Erie" (CG 70) zestrzelił amerykańskiego satelitę rozpoznania USA 193.
Spis treści |
[edytuj] Konstrukcja
Pocisk RIM-161 Standard Missile 3 Block IA powstał jako broń wyspecjalizowana w zwalczaniu pocisków balistycznych. Wykorzystuje technologie opracowane w pocisku Raytheon RIM-156 Standard Missile 2ER Block IV, który służył do zwalczania zarówno celów powietrznych, jak i - w ograniczonym zakresie - balistycznych. Z pocisku SM-2, SM-3 przejął kadłub oraz dwa pierwsze stopnie napędowe i dodał trzeci stopień o oznaczeniu Alliant Techsystem MK 136 wykorzystujący paliwo stałe, a także systemy nawigacji GPS/INS oraz głowicę kinetyczną LEAP (Lightweight Exo-atmospheric Projectile).
Głowica LEAP:
- w wersji Block IA do lokalizacji celu, jego odróżnienia od celów fałszywych i wabików oraz do naprowadzania, używa sensora podczerwieni FLIR (Forward-Looking Infrared), manewruje zaś w przestrzeni za pomocą systemu SDACS (Solid Divert and Attitude Control System);
- w wersji Block IB natomiast, zaawansowanego dwukolorowego systemu wyszukiwawczego oraz systemu TDACS (Throttling Divert and Attitude Control System) do manewrów w locie[1].
W odróżnieniu od jednokolorowego sensora podczerwieni wersji Block IA, dwukolorowy sensor wersji Block IB zwiększa możliwości akwizycji danych o celu oraz jego odróżniania od wabików i celów fałszywych. Podobnie jak w systemie SDACS, TDACS składa się z czterech niewielkich silników nadających głowicy kierunek w trójwymiarowej przestrzeni, jednakże dodatkowo zawiera sześć silników utrzymujących urządzenie wyszukiwawcze głowicy w stanie wyrównania kątowego względem celu.
[edytuj] Przeznaczenie systemu
Pociski SM-3 Block I (A i B) od samego zarania przeznaczone były dla morskiego systemu Aegis Ballistic Missile Defense (Aegis BMD). System ten mający stanowić podstawę morskiej części obrony obszaru w fazie terminalnej obrony antybalistycznej (Navy Theater Wide) wyposażony ma być w pociski Standard Missile 3 jako podstawę uzbrojenia antybalistycznego. Z uwagi na stosunkowo niewielką prędkość, pociski w tych wersjach, służyć mogą wyłącznie do zwalczania pocisków balistycznych krótkiego (SRBM) i średniego (MRBM) zasięgu. Aktualnie trwają prace nad pociskami SM-3 Block II oraz Block IIA o zwiększonych możliwościach, mogących dodatkowo zwalczać pociski międzykontynentalnego zasięgu (ICBM), także w środkowej fazie lotu pocisku balistycznego (midcourse phase).
[edytuj] Współpraca międzynarodowa
W związku z poczuciem zagrożenia ze strony Korei Płn. oraz wzrastająca siłą militarną Chin, w 1999 roku do programu Aegis BMD a co za tym idzie do prac nad systemem SM-3, przystąpiła Japonia. Po jej przystąpieniu do prac nad systemem SM-3 powstał pocisk w wersji Block II. Początkowo, program ten był jedynie programem badawczym niskiego poziomu technologicznego, z budżetem nie przekraczającym 50 mln dolarów US rocznie. W grudniu 2003 r. jednak, program przeszedł z fazy badawczej do fazy rozwojowej i w kooperacji ze Stanami Zjednoczonymi Japonia zaczęła tworzyć dwuwarstwowy system obrony antybalistycznej łączący morski system obrony antybalistycznej w fazie środkowej Aegis/SM-3 Sea-based Midcourse Defense (SMD) i lądowy system obrony antybalistycznej w fazie terminalnej oparty o rakietowy system antybalistyczny Patriot PAC-3
Japonia zakupiła od USA dziewięć SM-3 Block I z zasobnikami MK 21 Mod 2 i częściami zamiennymi oraz dokumentacją techniczną, za 458 milionów dolarów US. Jest to uzbrojenie antybalistyczne niszczyciela rakietowego typo Kongo JDS Kongo DDG-173.
Do 2010 r. wszystkie niszczyciele japońskie systemu Aegis BMD będą wyposażone w pociski SM-3.
Obecnie USA Navy wspólnie z Japonią opracowują nową jednogłowicową wersję antyrakiety Standard SM-3 wyposażoną w głowica kinetyczną LEAP, która ma pojawić się na wyposażeniu okrętów USA i Japonii w 2016 r. W przyszłości ta (SM-3 Block IIA) antyrakieta ma być wyposażona w technologię wielogłowicową MKV (Multiple Kill Vehicle).
Przypisy
- ↑ Systemy kontroli kierunku i wysokości SDACS oraz TDACS stanowią odpowiednik systemu DAACS (Divert And Altitude Control System) w naziemnych pociskach antybalistycznych GBI (Ground Based Interceptor).
| Pociski woda - powietrze |
RIM-66 SM-1 • RIM-67 SM-1 • SM-2MR Block III / IIIA / IIIB • SM-2ER Block I / II / III • SM-6 ERAM |
| Pociski antybalistyczne |
SM-3 Block IA • SM-3 Block IB • SM-3 Block II • SM-3 Block IIA |
| Francja | |
| Holandia |
Patriot PAC-3 |
| Indie |
PAD • AAD |
| Izrael | |
| Japonia |
Patriot PAC-3 • SM-3 Block IA • SM-3 Block IIA |
| Rosja |
Galosz • 51T6 • 53T6 • S-300PMU1 • S-300PMU2 • S-300V • S-400 • S-500 |
| Niemcy | |
| Stany Zjednoczone |
Spartan • Sprint • KEI • GBI • SM-3 Block IA • SM-3 Block IB • SM-3 Block II • SM-3 Block IIA • SM-6 ERAM • THAAD • Patriot PAC-3 • MEADS • AMRAAM |
| Włochy | |
|
Starsze systemy o ograniczonych zdolnościach antybalistycznych - MIM-104 Patriot, posiadają: Tajwan, Grecja, Izrael, Niemcy, Japonia, Arabia Saudyjska, Kuwejt, Egipt, Hiszpania, Włochy |
|
