Richard Gordon

Z Wikipedii

Richard Francis 'Dick' Gordon, Jr. (ur. 5 października 1929 w Seattle, stan Waszyngton USA), astronauta amerykański.

Członek Amerykańskiego Towarzystwa Astronautycznego (American Astronautical Society), członek międzynarodowego Towarzystwa Pilotów Doświadczalnych (Society of Experimental Test Pilots) oraz członek „Navy League”.

Spis treści 1 Wykształcenie oraz służba wojskowa 2 Kariera astronauty 3 Program Gemini 4 Program Apollo 5 Po opuszczeniu NASA 6 Medale,odznaczenia i nagrody 7 Wykaz lotów 8 Zobacz też 9 Linki zewnętrzne

[edytuj] Wykształcenie oraz służba wojskowa

W 1947 ukończył szkołę średnią (North Kitsap High School) w Poulsbo, stan Waszyngton USA.

W 1951 został absolwentem Uniwersytetu Washington (University of Washington) otrzymując licencjat z zakresu nauk chemicznych.

Do Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych wstąpił w 1952. Rok później otrzymał kwalifikacje pilota lotnictwa morskiego. Ukończył kurs latania w każdych warunkach pogodowych (All-Weather Flight School), po zakończeniu którego służył w eskadrze myśliwców w morskiej bazie lotniczej Jacksonville (NAS Jacksonville), stan Floryda.

W 1957 przeszedł kurs w Szkole Pilotów Doświadczalnych w bazie lotniczej Patuxent River, stan Maryland i do 1960 był pilotem doświadczalnym amerykańskiej marynarki. Brał udział w oblatywaniu samolotów: F8U Crusader, F11F Niger, FJ Fury, A4D Skyhawk. Był wiodącym pilotem testującym samolot F4H Plantom. Później służył jako pilot – instruktor samolotów F4H w 121 eskadrze myśliwców (Fighter Squadron 121), a następnie w 96 eskadrze myśliwców (Fighter Squadron 96) stacjonujących w bazie lotniczej Miramar (NAS Miramar), stan Kalifornia.

W maju 1961 został zwycięzcą wyścigu lotniczego z Los Angeles do Nowego Jorku ustanawiając nowy rekord przelotu transkontynentalnego wynoszący 2 godziny i 47 minut. Ustanowił przy tym rekord prędkości - 1 399,71 km na godzinę (869,74 mil na godzinę).

Był studentem Podyplomowej Szkoły Marynarki Wojennej (U.S. Naval Postgraduate School) w Monterey, stan Kalifornia .

Wylatał ponad 4 500 godzin, z czego na samolotach odrzutowych 3 500.

Marynarkę Wojenną opuścił w 1972 roku.

[edytuj] Kariera astronauty

18 października 1963 wybrany został do trzeciej grupy astronautów amerykańskich (NASA-3). Przygotowywał się do lotów na statkach kosmicznych w ramach programów Gemini i Apollo.

Podczas dwóch misji kosmicznych spędził w kosmosie ponad 13 dni. Dwukrotnie odbył spacery kosmiczne (EVA) trwające w sumie 2 godziny i 41 minut.

1 stycznia 1972, podobnie jak Marynarkę Wojenną, Richard Gordon opuścił również i NASA.

[edytuj] Program Gemini

We wrześniu 1965 wyznaczono go do roli dublera pilota statku Gemini 8 oraz do podstawowej załogo lotu Gemini 11. Podczas przygotowań przeszedł trening w zakresie prac w otwartej przestrzeni kosmicznej.

W czasie misji Gemini 9 utrzymywał łączność z astronautami przebywającymi na orbicie (CapCom).

12 września 1966 jako drugi pilot wystartował do 3-dniowej misji Gemini 11, która przewidywała spotkanie ze stopniem rakiety Agena wyniesionym wcześniej na orbitę. Dowódcą misji był Charles Conrad. Tym razem obeszło się bez niespodzianek. Manewr połączenia wykonano 4-krotnie. Przy wykorzystaniu silników Ageny podniesiona została na dwa okrążenia wokół Ziemi orbita Gemini 11. Była to rekordowa wysokość 1367,94 km. Później wykonano manewr obniżenia orbity do poniżej 300 km. Gordon dwukrotnie wychodził w otwarty kosmos demontując m.in. pułapkę mikrometeorytową z powierzchni Ageny oraz połączył ja ze statkiem Gemini 11 liną o długości 30 metrów. Zbadano dzięki temu dynamikę tak połączonych obiektów. 15 września 1966 pojazd wodował na Oceanie Atlantyckim w odległości jedynie 4 kilometrów od okrętu ratunkowego - lotniskowca USS Guam. Operacja powrotu na Ziemie została po raz pierwszy w programie Gemini zrealizowana automatycznie.

[edytuj] Program Apollo

W listopadzie 1967 wyznaczono go do załogi rezerwowej Apollo 9, trzeciego załogowego lotu w ramach tego programu. Pełnił tam funkcję pilota modułu dowódczego. Jednocześnie otrzymał nominację do podstawowej załogi Apollo 12. Razem z nim do tych zadań zostali wybrani: Charles Conrad i Alan Bean. 14 listopada 1969 statek kosmiczny Apollo 12 wystartował z Przylądka Canaveral. Podczas startu w rakietę nośną Saturn V uderzył piorun ale na szczęście nie spowodował żadnych uszkodzeń. 17 listopada moduł dowódczy „Yankee Clipper” oraz lądownik księżycowy „Intrepid” znalazły się na orbicie Księżyca. Dzień później Conrad i Bean wylądowali na księżycowym Oceanie Burz w odległości jedynie 163 metrów od sondy Surveyor 3, która znalazła się tam w 1967. Podczas dwóch spacerów astronauci zebrali ponad 34 kg próbek gruntu i zdemontowali pewne urządzenia sondy. Richard Gordon przez ponad 31 godzin, do powrotu swoich kolegów, przebywał samotnie w module dowódczym. W tym czasie fotografował powierzchnię Księżyca w poszukiwaniu miejsc pod przyszłe lądowiska dla pojazdów księżycowych w kolejnych misjach programu Apollo. Do wodowania na Oceanie Spokojnym doszło 24 listopada 1969. Z powodu wysokiej fali kabina Apolla 12 znalazła się w wodzie dziobem w dół. Miało to miejsce 3,7 km od okrętu ratowniczego USS Hornet. Po kilku minutach napełnienie gazem balonów rozmieszczonych wokół statku spowodowało powrót do właściwej pozycji.

W marcu 1970 został mianowany dowódcą załogi rezerwowej misji Apollo 15.

Po raz trzeci miał lecieć w kosmos jako dowódca statku Apollo 18 razem z nim miał polecieć Harrison Schmitt (geolog, który został przesunięty ostatecznie do lotu Apollo 17) oraz Vance Brand. Misję jednak odwołano z powodu cięć budżetowych.

Od sierpnia 1971 roku pracował w oddziale astronautów w programie skonstruowania statku kosmicznego wielokrotnego użycia Space Shuttle.

[edytuj] Po opuszczeniu NASA

Od 1972 pracował jako wiceprezes wykonawczy w klubie futbolu zawodowego grającego w NFL (National Football League) „New Orleans Saints". Od kwietnia 1977 był generalnym menedżerem kompani Energy Developers Ltd. (EDL), stan Teksas, funkcjonującej w sektorze przemysłu naftowego i gazowego. W maju 1978 został prezesem firmy Resolution Engineering and Development Co. (REDCO), która m.in. zajmowała się sprzętem przeciwpożarowym dla szybów naftowych. W styczniu 1980 po połączeniu REDCO z kompanią Amarco Resources, R. Gordon został wiceprezesem ds. marketingu Westdale – firmy-córki kompani Amarco Resources, która zajmowała się obsługą w stanach Teksas i Oklahoma obsługą szybów naftowych. W latach 1981 – 1983 pracował w Los Angeles jako dyrektor filii firmy Scott Science and Technology, Inc., którą założył kolega Gordona z oddziału astronautów David Scotta – dowódca misji Apollo 15. Od marca 1982 był też prezesem firmy Astro Sciences Corp. mającej siedzibę również w Los Angeles. W lecie 1984 był konsultantem technicznym, a także wystąpił w odcinku "Capcom" w miniserialu telewizji CBS Space reżyserowanego przez James A. Michenera.

[edytuj] Medale,odznaczenia i nagrody

• NASA Distinguished Service Medal
• NASA Exceptional Service Medal
• Navy Distinguished Flying Crosses (2)
• Navy Astronaut Wings
• Navy Distinguished Service Medal
• Institute of Navigation Award for 1969
• Godfrey L. Cabot Award in 1970
• Rear Admiral William S. Parsons Award for Scientific and Technical Progress, 1970
• Phi Sigma Kappa Merit Award, 1966
• NASA MSC Superior Achievement Award
• NASA Group Achievement Award

[edytuj] Wykaz lotów

Loty kosmiczne, w których uczestniczył Richard F. Gordon
№	Data startu	Data lądowania	Statek kosmiczny	Funkcja	Czas trwania
1	12 września 1966	15 września 1966	Gemini 11	Drugi pilot	2 dni 23 godziny 17 minut i 8 sekund.
2	14 listopada 1969	24 listopada 1969	Apollo 12	Pilot modułu dowódczego	10 dni 4 godziny 36 minut i 25 sekund
Łączy czas spedzony w kosmosie — 13 dni 3 godziny 53 minut i 33 sekundy

[edytuj] Zobacz też

• Alfabetyczna lista astronautów i kosmonautów
• Grupy i oddziały astronautów

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Biografia na stronie NASA (strona w języku angielskim).
• Biogram na stronie Spacefacts (strona w języku angielskim).