Seweryn Malinowski
Z Wikipedii
| Seweryn Edward Malinowski | |
|---|---|
| ps. Pobóg | |
 |
|
| Życie |  podporucznik |
| Data urodzenia | 8 stycznia 1898 Łask |
| Data śmierci | 28 listopada 1952 Łódź |
| Kariera | |
| W służbie od | |
| Pełniona funkcja | 1920 wachmistrz, 1944 oficer taborowy |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa, wojna polsko-bolszewicka, powstanie warszawskie |
| Odznaczenia | |
   |
|
Podporucznik Seweryn Edward Malinowski ps. "Pobóg" (ur. 8 stycznia 1898 w Łasku, zm. 29 listopada 1952 w Łodzi), ochotnik 1. Brygady Legionów, wachmistrz 9 Pułku Ułanów, wieloletni prezes Związku Legionistów w Łodzi, radny m. Łodzi, oficer batalionu "Kiliński" Armii Krajowej walczącego w Powstaniu Warszawskim w Śródmieściu i na Woli. Zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w 6 tygodniu pobytu w szpitalnym więzieniu UB w Łodzi w 1952 roku.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
W latach 1912-1914 brał czynny udział w ruchu niepodległościowym w tajnej wówczas Polskiej Organizacji Skautowej.
[edytuj] I wojna światowa
Na początku 1915 roku, bez wiedzy rodziców, zgłasza się ochotniczo do Legionów Polskich tworzonych przez Józefa Piłsudskiego z przydziałem do 1. pułku piechoty I. Brygady Legionów Polskich. W bitwie pod Jastkowem zostaje ciężko ranny w prawą nogę. W 1917 roku, podobnie jak większość legionistów, odmawia złożenia przysięgi na wierność cesarzowi niemieckiemu Wilhelmowi II. Wraz z innymi legionistami z byłego Królestwa Polskiego zostaje osadzony w obozie w Szczypiornie pod Kaliszem. W końcu 1917 roku po zwolnieniu młodych roczników ze Szczypiorna wstąpił do tajnej Polskiej Organizacji Wojskowej. 11.XI.1918 roku bierze czynny udział w rozbrajaniu Niemców w Łodzi, a następnie zostaje oddelegowany do Tuszyna jako komendant tego rejonu.
[edytuj] Wojna polsko-rosyjska 1920 r
W stopniu wachmistrza zostaje przydzielony do 9 pułku ułanów, w którym bierze udział w wojnie polsko-rosyjskiej w latach 1918 -1920 (uczestnicząc m.in. w wyprawie kijowskiej w 1920 r). W czasie walk ranny w nogę. Za męstwo odznaczony zostaje 3-krotnie Krzyżem Walecznych.
W latach 1921-1939 czynny działacz - wieloletni prezes Związku Legionistów w Łodzi - radny m. Łodzi. Działacz i prezes Robotniczego Towarzystwa Sportowego Widzew, późniejszy honorowy członek Łódzkiego Związku Piłki Nożnej i Honorowy Prezes R.T.S. Widzew Łódź. Pracownik państwowy Izby Skarbowej w Łodzi. W 1932 ukończył kurs podchorążych rezerwy i otrzymał stopień podchorążego rezerwy.
[edytuj] II wojna światowa
We wrześniu 1939 roku reklamowany od czynnej służby wojskowej. Po wkroczeniu Niemców do Łodzi wysiedlony z rodziną z mieszkania na osiedlu M. Mireckiego do obozu przejściowego na ul. Łąkowej[1], a następnie wywieziony do Generalnej Gubernii. Zamieszkał w Skierniewicach gdzie nawiązuje kontakt z Kierownictwem Ruchu Oporu. Organizuje Powiatowy Komitet Konwentu Organizacji Niepodległościowych, utrzymując stały kontakt ze Związkiem Walki Zbrojnej a póżniej Armią Krajową.
[edytuj] Powstanie Warszawskie
W stopniu podporucznika bierze czynny udział w Powstaniu Warszawskim z przydziałem do Batalionu Kilińskiego. Po upadku powstania przebywał w obozie jenieckim w Niemczech. Powrócił do kraju w czerwcu 1947 roku.
Aresztowany 30 października 1952 z kilkoma kolegami z biura Izby Skarbowej w Łodzi za rzekomo szeptaną propagandę. Zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w 6 tygodniu pobytu w szpitalnym więzieniu Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Łodzi w 1952 roku.
Żonaty (od kwietnia 1936 roku) z Marią Elżbietą Malinowską (z domu Rydlewską), miał dwie córki: Emilię (ur. 2 lutego 1937) oraz Zofię (ur. 31 marca 1937 - zm. 17 marca 1994).
Czynny udział w działalności niepodległościowej i walce zbrojnej w latach 1905-1945 brało także rodzeństwo Seweryna Edwarda Malinowskiego: Henryk Pobóg-Malinowski (1889-1931), Maria Sylwia Szymańska (Pobóg-Malinowska) (1892-1978), Marian Malinowski (1900-1977), Bogdan Malinowski (1908-1943),
[edytuj] Odznaczenia
Krzyż Walecznych 3-krotnie, Krzyż Niepodległości, Krzyż Legionowy, Krzyż I Brygady, Krzyż P.O.W., Złoty Krzyż Zasługi.
[edytuj] Awanse
[edytuj] Bibliografia
Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, Wydawnictwo: BELLONA
[edytuj] Linki zewnętrzne
Archiwum Akt Nowych [1]
Przypisy
- ↑ Wysiedlenie w nocy z 14 na 15 stycznia 1940 roku mieszkańców Osiedla Montwiła Mireckiego w Łodzi ... Wypędzonych z osiedla skierowano do centralnego obozu przesiedleńczego (Durchgangslager I) w Łodzi przy ulicy Łąkowej 4 (Wiesenstrasse). Źródło: Wypędzeni z osiedla „Montwiła” Mireckiego w Łodzi, Sławomir Abramowicz, OKŚZpNP IPN Łódź
[edytuj] Źródło
- Archiwum Akt Nowych
