Stanisław Kasperkowiak
Z Wikipedii
Stanisław Kasperkowiak kontradmirał |
|
ur. 16 stycznia 1942 w Szelejewie | |
|
|
|
|
8 Flotylla Obrony Wybrzeża ORP "Wisła" |
|
|
|
|
|
|
|
Order Odrodzenia Polski Krzyż Zasługi Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny Medal Za zasługi dla obronności kraju |
Stanisław Kasperkowiak (ur. 16 stycznia 1942 roku w Szelejewie) – oficer dyplomowany polskiej Marynarki Wojennej w stopniu kontradmirała, inżynier nawigator, pod koniec lat 60. dowódca okrętu desantowego ORP "Wisła", w okresie od 1986 do 1993 roku dyrektor Departamentu Spraw Obronnych w Urzędzie Gospodarki Morskiej, następnie do 2002 roku dowódca 8 Flotylli Obrony Wybrzeża, odznaczony Krzyżami Oficerskim i Kawalerskim Orderem Odrodzenia Polski.
Spis treści |
[edytuj] Wykształcenie
Jest absolwentem Technikum Mechniczno-Elektrycznego w Gdańsku. W latach 1961-1965 studiował na Wydziale Pokładowym Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni, który ukończył z oceną bardzo dobrą, otrzymując promocję oficerską oraz tytuł zawodowy inżyniera nawigatora. Od 1972 do 1975 roku przebywał na studiach w Akademii Marynarki Wojennej ZSRR im. marsz. Klimenta Woroszyłowa w Leningradzie. W 1979 roku odbył Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne w Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego im. gen. broni Karola Świerczewskiego w Warszawie.
[edytuj] Służba wojskowa
Na pierwsze stanowisko – dowódcy działu okrętowego II artyleryjskiego – wyznaczono go na okręt desantowy ORP "Bzura" projektu 770D.[1] W 1966 roku został zastępcą dowódcy bliźniaczego ORP "Wisła", a następnie dowodził tym okrętem. Od 1969 roku był starszym pomocnikiem szefa sztabu ds. szkolenia w Dowództwie 2 Brygady Okrętów Desantowych w Świnoujściu. W latach 1975-1979 zajmował stanowisko zastępcy szefa Wydziału Operacyjnego w Sztabie 8 Flotylli Obrony Wybrzeża w Świnoujściu, po czym został szefem tego wydziału i jednocześnie zastępcą szefa sztabu. W 1982 roku rozpoczął służbę jako szef sztabu – zastępca dowódcy 8 Flotylli Obrony Wybrzeża, natomiast od 1986 roku pracował na stanowisku dyrektora Departamentu Spraw Obronnych w Urzędzie Gospodarki Morskiej w Warszawie. W okresie od 1993 do 2002 roku był dowódcą 8 Flotylli Obrony Wybrzeża.[2] W 2001 roku został honorowym członkiem Jacht Klubu Marynarki Wojennej "Kotwica" w Gdyni.[3]
[edytuj] Awanse oficerskie
- podporucznik marynarki – 1965
- porucznik marynarki – 1967
- kapitan marynarki – 1971
- komandor podporucznik – 1976
- komandor porucznik – 1980
- komandor – 1985
- kontradmirał – 1993
[edytuj] Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2001)[4]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1988)
- Złoty Krzyż Zasługi (1978)
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Złoty Medal Za zasługi dla obronności kraju
- Honorowy Krzyż Bundeswehry w Złocie (1997)
[edytuj] Bibliografia
- Kpt. mar. rez. inż. Janusz Królikowski, Świnoujscy Admirałowie - Dowódcy 8 Flotylli Obrony Wybrzeża – Opublikowano w: Przegląd Morski nr 4/2005 str. 115-117
Przypisy
- ↑ Kpt. mar. mgr Grzegorz Okuliar, Ludzie, okręty, wydarzenia – Historia 2 Brygady Okrętów Desantowych [dostęp: 2007-12-28]
- ↑ 30 czerwca 1994 roku 8 Flotylla Obrony Wybrzeża w Świnoujściu otrzymała imię wiceadm. Kazimierza Porębskiego.
- ↑ Honorowi Członkowie JK MW "Kotwica" – Jacht Klub Marynarki Wojennej "Kotwica" [dostęp: 2007-12-28]
- ↑ Monitor Polski nr 39 z dnia 13 listopada 2001 r. poz. 648, Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 sierpnia 2001 r. o nadaniu orderów – Portal ABC [dostęp: 2007-12-25]
Poprzednik kontradm. Henryk Matuszczyk |
dowódca 8 Flotylli Obrony Wybrzeża 1993-2002 |
Następca kontradm. Michał Michalski |