Stefan Hanka-Kulesza
Z Wikipedii
Stefan Hanka-Kulesza (ur. 30 sierpnia 1892) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.
Spis treści |
[edytuj] Służba w Legionach Polskich
Pochodził z rodziny pieczętującej się kiedyś herbem Ślepowron. W 1914 był członkiem tzw. "siódemki" - patrolu Władysława Prażmowskiego "Beliny", który w nocy z 1 na 2 sierpnia, jako pierwszy przekroczył granicę zaboru austriackiego z zaborem rosyjskim w Kocmyrzowie i 3 sierpnia wieczorem powrócił do Krakowa, a 6 sierpnia wyruszył wraz z 1 kompanią kadrową do Miechowa.
[edytuj] Służba w Wojsku Polskim
Na początku lat 30 dowodził 17 Brygadą Kawalerii w Hrubieszowie.
W 1939 dowódca Kresowej Brygady Kawalerii, 4 września 1939 zdjęty ze stanowiska przez dowódcę Armii "Łódź" i wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy brygady, później dowódca improwizowanej Grupy "Dubno", z którą walczył przeciw ZSRR. Dostał się do niewoli niemieckiej, resztę wojny spędził w Oflagu Murnau.
[edytuj] Ordery i odznaczenia:
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi
[edytuj] Awanse:
- pułkownik - ze starszeństwem z 1 stycznia 1928
[edytuj] Źródła:
- Rocznik Oficerów Kawalerii 1930, Główna Drukarnia Wojskowa, nakładem „Przeglądu Kawaleryjskiego”, Warszawa 1930, s. 69,
- Rocznik Oficerski 1932, s. 145, 495,