Kresowa Brygada Kawalerii

Z Wikipedii

Kresowa Brygada Kawalerii – wielka jednostka kawalerii Wojska Polskiego.

Spis treści

1 Okres międzywojenny
- 1.1 Skład
2 Udział w wojnie obronnej 1939 r.
- 2.1 Obsada i skład brygady 1 września 1939
3 Źródła:
4 Zobacz też

[edytuj] Okres międzywojenny

Kresowa Brygada Kawalerii powstała 1 kwietnia 1937 z przeorganizowania 2 Brygady Kawalerii. Jej dowództwo stacjonowało w Brodach.

[edytuj] Skład

20 Pułk Ułanów im. Króla Jana III Sobieskiego – Rzeszów
22 Pułk Ułanów Podkarpackich – Brody
6 Pułk Strzelców Konnych im. Hetmana Wielkiego Koronnego Stanisława Żółkiewskiego – Żółkiew
13 Dywizjon Artylerii Konnej – Kamionka Strumiłowa
4 Szwadron Pionierów – Lwów
2 Szwadron Łączności – Lwów

20 pułk ułanów

22 pułk ułanów

6 pułk strzelców konnych

13 dak

[edytuj] Udział w wojnie obronnej 1939 r.

Brygada pod dowództwem płk. Stefana Hanki-Kuleszy wchodziła w skład Armii "Łódź". W pierwszych dniach września pozostawała w odwodzie Armii. Jeszcze przed wejściem do walk poniosła duże straty atakowana przez lotnictwo niemieckie.

Rankiem 3 września wyładowała się z transportu kolejowego pod Szadkiem i wzmocniła obronę 10 Dywizji Piechoty, tworząc Grupę Operacyjną "Sieradz" gen. bryg. Franciszka Dindorfa-Ankowicza. 4 września rozpoczęła działania wojenne, atakując niemiecką 24 Dywizję Piechoty gen. por. Friedricha Olbrichta na zachód od miasta Warta. Po pierwszym kontakcie z wrogiem wycofała się z niewiadomych przyczyn, odsłaniając północne skrzydło obrony Armii. W rezultacie dowództwo Brygady przejął płk dypl. Jerzy Grobicki. Następnego dnia broniła linii rzeki Warty, walcząc pod Sieradzem. W tym czasie do Brygady dołączył 1 Pułk Kawalerii KOP, który wcześniej walczył nad Wartą. Brygada oskrzydlona przez nieprzyjaciela odeszła do rejonu Szadka, a następnie nad rzekę Ner i do rejonu Chlebowa. 7 września Brygada zaczęła odchodzić znad Neru na pozycję pod Zgierzem do osłony 10. Dywizji Piechoty. Mając przed sobą Niemców, przedarła się śmiałym atakiem przez szosę Aleksandrów–Ozorków i wieczorem przeszła do lasów w rejonie Emilianowa. Następnie dołączyła do kolumn 10. Dywizji Piechoty, odchodzącej na Głowno. 8 września podczas odwrotu i ataków wroga jej pododdziały pogubiły się i Brygada poszła w rozsypkę. Resztki Brygady 10 września przeprawiły się przez Wisłę pod Otwockiem i za rzeką przeszły do obrony. Następnie weszły w skład Frontu Północnego gen. dyw. Stefana Dęba-Biernackiego i brały udział w bitwie pod Tomaszowem Lubelskim, gdzie zostały rozbite i skapitulowały. Natomiast 1. Pułk Kawalerii KOP i 22. Pułk Ułanów weszły w skład Grupy Operacyjnej Kawalerii gen. bryg. Władysława Andersa, którą osłaniały od strony Wisły w czasie działań na Mińsk Mazowiecki. W czasie przebijania się na południe do granicy węgierskiej zostały rozbite wraz z pozostałymi oddziałami Grupy Operacyjnej Kawalerii 26 września w walkach pod Sądową Wisznią.

[edytuj] Obsada i skład brygady 1 września 1939

Dowództwo i sztab:
- dowódca Brygady – płk Stefan Hanka-Kulesza (do 4 września), następnie płk dypl. Jerzy Grobicki
- szef sztabu – ppłk dypl. Antoni Gustaw Witkowski
- oficer operacyjny - kpt. dypl. Zygmunt Janke
- kwatermistrz – rtm. dypl. Maksymilian Tuski
- komendant Kwatery Głównej – mjr rez. Władysław Piniński
Szwadron Sztabowy – dowódca por. rez. Jan Grela
20 Pułk Ułanów im. Króla Jana III Sobieskiego – dowódca płk dypl. Andrzej Kunachowicz
22 Pułk Ułanów Podkarpackich – dowódca płk dypl. Władysław Płonka
6 Pułk Strzelców Konnych im. Hetmana Wielkiego Koronnego Stefana Żółkiewskiego – dowódca ppłk dypl. Stefan Mossor
4 Batalion Strzelców – dowódca mjr Wincenty Mischke
13 Dywizjon Artylerii Konnej – dowódca ppłk Ludwik Grzesło
61 Dywizjon Pancerny – dowódca kpt. Alfred Wilhelm Wójciński
Bateria Artylerii Przeciwlotniczej Motorowa Nr 93 – dowódca kpt. Zygmunt Tomasz Malinowski
2 Szwadron Kolarzy – dowódca por. Władysław Bober
4 Szwadron Pionierów – dowódca rtm. Jerzy Jasielski
2 Szwadron Łączności – dowódca por. Bolesław Zbigniew Kobielski
Samodzielny Pluton Karabinów Maszynowych Nr 2 – dowódca NN
Pluton Konny Żandarmerii Nr 2 – dowódca por. rez. Czerwiński
Poczta Polowa nr 145
Sąd Polowy nr 42 – szef kpt. Piotr Sąsiadek
Drużyna Parkowa Uzbrojenia nr 641
Park Intententury nr 641
82 Pluton Sanitarny Konny – dowódca por. lek. Stanisław Stefan Bajer
Kolumna Taborowa Kawalerii nr 41
Kolumna Taborowa Kawalerii nr 42
Kolumna Taborowa Kawalerii nr 43 – dowódca por. rez. Stefan Fiszer
Kolumna Taborowa Kawalerii nr 44
Kolumna Taborowa Kawalerii nr 45
Kolumna Taborowa Kawalerii nr 46
Warsztat Taborowy nr 641

Pododdziały przydzielone:

1 Pułk Kawalerii KOP (dołączył do Brygady 5 września) – dowódca ppłk Feliks Kopeć
42 Samodzielna Kompania Czołgów Rozpoznawczych – dowódca kpt. Maciej Grabowski
Ośrodek Zapasowy w Żółkwi – dowódca ppłk Stefan Władysław Gołaszewski

[edytuj] Źródła:

Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny „W”. Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3,

[edytuj] Zobacz też

p • d • e

Kawaleria II RP

Dywizje jazdy: DJ • 1 • 2 • Brygady jazdy: I • II • III • IV • V • VI • VII • VIII • IX • X

Dywizje kawalerii: 1 • 2 • 3 • 4 • Samodzielne BK: 2 • 3 • 5 • 6 • 8 • 9 • Brygady kawalerii: I • IV • VII • VIII • X • XI • XII • XIII • XIV • XV • XVI • XVII • XVIII • Brygady kawalerii (1929-1936): Brygady 2 DK • BK Brody • BK Wilno • BK Kraków • BK Stanisławów • BK Rzeszów • BK Hrubieszów • BK Baranowicze • BK Białystok • BK Poznań • BK Równe • BK Suwałki • BK Toruń

Brygady kawalerii 1939: Mazowiecka BK • Kresowa BK • Wileńska BK • Suwalska BK • Krakowska BK • Podolska BK • Wielkopolska BK • Pomorska BK • Nowogródzka BK • Wołyńska BK • Podlaska BK

Jednostki improwizowane w 1939: DK Zaza • Zbiorcza BK • Rezerwowa BK • BK "Edward" • BK "Plis"

Pułki szwoleżerów: 1 • 2 • 3 • Pułki ułanów: 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7 • 8 • 9 • 10 • 11 • 12 • 13 • 14 • 15 • 16 • 17 • 18 • 19 • 20 • 21 • 22 • 23 • 24 • 25 • 26 • 27 • Pułki strzelców konnych: 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7 • 8 • 9 • 10