Zabierzów Bocheński
Z Wikipedii
| Zabierzów Bocheński | |
| Województwo | małopolskie |
| Powiat | wielicki |
| Gmina | Niepołomice |
| Sołtys | Stanisław Grochot |
| Powierzchnia | ok. 20 km² |
| Położenie | 50° 03' 58,1'' N 20° 18' 31,5'' E |
| Liczba mieszkańców (2000) • liczba ludności |
ok. 1400 |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
012 |
| Kod pocztowy | 32-007 |
| Tablice rejestracyjne | KWI |
|
Położenie na mapie Polski
  Zabierzów Bocheński
|
|
Zabierzów Bocheński – wieś położona na południu Polski nad brzegami Wisły, ok. 30 km na południowy wschód od Krakowa. Należy do gminy Niepołomice do powiatu Wielickiego w woj. małopolskim. W latach 1973-1976 miejscowość była siedzibą gminy Zabierzów Bocheński.
We wsi znajduje się przedszkole, szkoła podstawowa i gimnazjum z zapleczem sportowo-rekreacyjnym (sala gimnastyczna, plac zabaw, bieżnia, boiska do:piłki nożnej, siatkówki, koszykówki), Dom Kultury, Ochotnicza Straż Pożarna, kościół pw. Opieki NMP oraz Ośrodek Zdrowia, Apteka, Pizzeria, Salon Gier, Poczta, Salony Fryzjerskie, Biblioteka. Mieszkańcy utworzyli wiele organizacji np. Koło Gospodyń Wiejskich, FanClub Wisły Kraków.
Spis treści |
[edytuj] Historia miejscowości
Pierwsza wzmianka o Zabierzowie Bocheńskim pochodzi z 1337 roku. Bez wymieniania nazwy, biskup krakowski Jan Grot, właściciel tego terenu, nadał Piotrowi Zaja dąbrowę, między wsią Wola Zabierzowska, Wolą Prokopną (Batorską) w celu osadzenia tu nowej wsi. W 1347 roku wieś została lokowana na niemieckim prawie średzkim (dalej nie wymieniając nazwy wsi). Nazwę użyto dopiero w 1398 roku – podano informację, że wieś Zabierzów Bocheński wchodzi w skład dóbr biskupich w kluczu Wawrzeńczyckim. W XV w. północną część wsi posiadali przedstawiciele rycerskiego rodu Boturzyńskich (Boturzyn położony w południowej części dzisiejszych Złotnik, wieś w późniejszych czasach zanikła). W 1468 roku bracia Boturzyńscy podzielili się majątkiem. Stanisław otrzymał, między innymi las "Koło" oraz Jezioro Nieciecza wraz z wyspami. Poza lasem, jeziorem i wyspami w tej części Zabierzowa Bocheńskiego istniał również folwark o nazwie "Łaźnia" (wspomniał o nim Jan Długosz). Podzielony on został na dwa przysiółki – pierwszy należy do Zabierzowa Bocheńskiego, a drugi do Złotnik. Wcześniej obie części leżały na terenie Zabierzowa Bocheńskiego i dopiero w XVIII w. zostały rozdzielone przez nowe koryto Wisły. Innym przysiółkiem, pochodzącym według legendy z tego okresu, jest "Hysne". Legenda mówi, że osadzono tu jeńców tatarskich. Istniała tam potem leśniczówka o nazwie "Hysne". Dawniej mieszkał w niej łowczy królewski – jego zadaniem była hodowla psów myśliwskich (dlatego też miejsce to nazywane jest także "Psiarskie"). W 1521 roku król Zygmunt I Stary zakupił od Floriana Boturzyńskiego jego posiadłości położone po prawej strony Wisły, w tym również "Łaźnię". Sąsiedztwo dóbr biskupich i królewskich było powodem zatargów, między ich właścicielami. Do I Rozbioru Polski w 1772 roku biskupi i królowie posiadali swoje części dóbr w Zabierzowie Bocheńskim. Dopiero w 1773 roku Austriacy przejęli na rzecz skarbu państwa część królewską, a 9 lat później część biskupią na fundusz religijny. Niedługo jednak po tym oba majątki włączono do wspólnej administracji dóbr dominialnych w Niepołomicach. W 1939 roku dokonano parcelacji dawnego majątku funduszowego.
Osobą związaną z Zabierzowem Bocheńskim był działacz NSZZ "Solidarność" – Tadeusz Frąś brutalnie zamordowany przez SB, 7 września 1983 r.
[edytuj] Kościół parafialny
[edytuj] Rys historyczny
Obecna Parafia pw. NMP w Zabierzowie Bocheńskim została wydzielona z istniejącej od 1223 roku Parafii pw. św. Marii Magdaleny w Wawrzeńczycach. W roku 1742 staraniem świątobliwego proboszcza w Wawrzeńczycach, księdza Stanisława Cetnarskiego w najdalej na południe wysuniętym przysiółku ("Ulesie") parafii wybudowano sosnowy kościół. Konsekrował go ks. kardynał Aleksander Lipski. Miał on ułatwić ludności mieszkającej na południe od Wisły spełnianie praktyk religijnych, także przez zamieszkanie księdza przy nowo wybudowanym kościele. Dotąd nie tylko znaczna odległość, ale także częste wylewy nieuregulowanej Wisły stanowiły poważne utrudnienia dla wiernych w dostępie do parafialnego kościoła w Wawrzeńczycach. Na skutek I rozbioru Polski w 1772 roku teren Parafii Wawrzeńczyce na południe od Wisły znalazł się pod zaborem austriackim. W roku 1780 erygowano Parafię w Zabierzowie Bocheńskim. W latach 1783-1805 i 1821-1886 parafia należała do diecezji tarnowskiej. Pierwszym proboszczem nowej parafii był ks. Jan Słomski. Niejednoznaczne motywy zdecydowały pod koniec XIX w. o budowie nowej, murowanej, obecnie istniejącej świątyni. W tym czasie proboszczem został ks. Klemens Radwański, wcześniej wicerektor Seminarium Duchownego w Tarnowie. 23 czerwca 1888 roku miała miejsce konsekracja nowej świątyni. Dokonał jej biskup krakowski Albin Dunajewski, późniejszy kardynał. Ciekawie przedstawia się spis ludności zamieszkujący teren zabierzowskiej parafii z września 1901 roku. Parafię zamieszkiwało 4006 osób w tym 71 żydów i 4 grekokatolików. Obecnie w skład parafii wchodzą trzy wioski: Zabierzów Bocheński, Wola Zabierzowska i Chobot. Znamienny wpływ na społeczność parafialną wywarł długoletni jej proboszcz ks. Władysław Ziemiński. Proboszczował w parafii w latach 1932 do 1972. Wcześniej, bo od 1924 do 1932 roku był tu wikariuszem, zaś od 1972 do 1978 roku rezydentem. W połowie lat 80. do parafii w Zabierzowie Bocheńskim został skierowany na swoją pierwszą posługę kapłańską ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, powszechnie dziś znany kapelan "Solidarności". 17-18 grudnia 1999 roku parafia przeżywała uroczystość nawiedzenia Matki Bożej w kopii Jej Jasnogórskiego obrazu. Od roku 1986 proboszczem jest ks. Kazimierz Włoch.
[edytuj] Wygląd kościoła
Kościół wybudowano w latach 1878-1881, murowany z cegły, w kształcie krzyża rzymskiego, kryty czerwoną dachówką. Maksymalna długość kościoła – 33 m, maksymalna szerokość – 21 m. W ołtarzu głównym Matka Boża z Dzieciątkiem z początku XVII w. Obraz odnowiony w roku 1997. W kaplicy południowej ołtarz z obrazem Pana Jezusa Miłosiernego z roku 1989. W kaplicy północnej figura Pana Jezusa ukrzyżowanego wykonana w 2001 roku, wkomponowana w odratowane i odnowione elementy starego ołtarza z nawy głównej. Obraz Matki Bożej Częstochowskiej pochodzi z końca XIX w. Stacje drogi krzyżowej, malowane na płótnie z roku 1995. W roku 1999 przed uroczystościami nawiedzin kopii obrazy MB Jasnogórskiej zostało pomalowane wnętrze kościoła.
