Offenbach nad Menem
Z Wikipedii
Współrzędne: 50°06' N 08°46' E
| Offenbach nad Menem | |||
|
|||
| Państwo |  Niemcy |
||
| Land | Hesja | ||
| burmistrz | Horst Schneider | ||
| Powierzchnia | 44,90 km² | ||
| Położenie | 50° 06' N 08° 46' E |
||
| Wysokość | 97-166 m n.p.m. | ||
| Ludność (2006) • liczba ludności • gęstość |
117 309 2669 os./km² |
||
| Nr kierunkowy | 069 | ||
| Kod pocztowy | 63001-63075 | ||
| Tablice rejestracyjne | OF | ||
| Miasta partnerskie | Puteaux, Esch-sur-Alzette, Mödlling, Tower Hamlets, Radomsko,Zemun, Velletri, Kawagoe, Rivas, Orzeł, Koszeg, Yangzhou | ||
|
Położenie na mapie kraju
  Offenbach nad Menem
|
|||
| Strona internetowa miasta | |||
Offenbach nad Menem (niem. Offenbach am Main) - miasto w Niemczech, położone w kraju związkowym Hesja.
Miasto liczy 117 309 mieszkańców (dane z 30 czerwca 2006) i jest 5. pod względem wielkości miastem w regionie Ren-Men. Jest ważnym ośrodkiem przemysłowym, usługowym i handlowym. Najbliższe duże miasto - Frankfurt nad Menem - znajduje się bezpośrednio przy zachodniej i północno-zachodniej granicy miasta. Offenbach nad Menem należy do dziewięciu miast Hesji o największym znaczeniu regionalnym (niem. Oberzentrum).
Spis treści |
[edytuj] Geografia
Offenbach leży na południowo-wschodnim brzegu rzeki Men, naprzeciwko frankfurckich dzielnic Ostend i Fechenheim oraz na wschód od dzielnic Oberrad i Sachsenhausen-Süd. Rezultatem takiego położenia jest zrośnięcie obu miast i tworzenie przez nie jednego organizmu miejskiego. Przez teren miasta przepływają potoki Bieber i Hainbach. Offenbach znajduje się na heskim Szlaku Wina Jabłkowego i Sadów Owocowych.
[edytuj] Gminy i powiaty sąsiednie
Offenbach graniczy na zachodzie i północy z Frankfurtem nad Menem, na północnym zachodzie z Maintal (Powiat Men-Kinzig), na wschodzie z Mühlheimem nad Menem i Obertshausen (oba należą do powiatu Offenbach), zaś na południu z Heusenstamm i Neu-Isenburg (oba w powiecie Offenbach)
[edytuj] Podział administracyjny
Offenbach nad Menem podzielony jest na dzielnice (Stadtteile) Bieber, Bürgel, Innenstadt (Śródmieście), Kaiserlei, Lauterborn, Lohwald, Rosenhöhe, Rumpenheim i Tempelsee. Poszczególne dzielnice dzielą się na mające własne nazwy rejony statystyczne.
Rejony statystyczne wraz z urzędowym numerem:
|
|
[edytuj] Zmiany administracyjne
Pierwotnie osobnymi miejscowościami były dzielnice:
- Bürgel - wcielona do miasta 1 kwietnia 1908;
- Bieber - wcielona do miasta 1 kwietnia 1938;
- Rumpenheim - wcielona do miasta 1 kwietnia 1942.
[edytuj] Historia
[edytuj] Prehistoria
Podczas wykopalisk archeologicznych na terenie Offenbachu odkryto ślady z epoki kamiennej. Nie można jednak przyjąć, że istnieje powiązanie etniczne między ludźmi z epoki kamiennej a mieszkańcami osad za czasów panowania Franków.
[edytuj] Starożytność
Tereny obecnego Offenbachu należały w okresie rzymskim do Civitas Auderiensium i znajdowały się w prowincji Górna Germania. Przechodziła przez nie rzymska droga z Frankfurtu Sachsenhausen przez Offenbach i Bürgel, dalej przez Mühlheim nad Menem do Steinheim. Także w Offenbach-Bieber znajdują się rzymskie pozostałości. Przez tereny obecnego miasta prowadziły także inne rzymskie drogi, które prawdopodobnie krzyżowały się w Bieber ("Ścieżka Indian").
[edytuj] Średniowiecze
Offenbach został założony przez Franków w 561 roku. Nazwa miasta ma typową dla tego okresu końcówkę -bach i stoi w zależności z nazwą osobową Ovo. Z VI lub VII wieku pochodzi znajdujący się na południe od najstarszego centrum miasta przy Waldstraße cmentarz Franków.
Między mieszkańcami istnieją dwie teorie o etymologii nazwy miasta. Pierwsza z nich mówi, że Offenbach uzyskał swoją nazwę, gdyż w tym miejscu Men tworzył bród, który zimą nie zamarzał (niem. Offener Bach --> OffenBach, Otwarty Potok --> OffenBach). Druga teoria odnosi się do wielkiego pieca, który znajdował się w pobliżu potoku (niem. Bach) czyli (niem. Ofen am Bach --> Of(f)enBach, Piec przy Potoku --> Of(f)enBach). W kolejnych latach do nazwy wkradło się dodatkowe 'f'.
Pierwsze wzmianki o Offenbachu nad Menem pochodzą z roku 977. Cesarz Otton II potwierdził wtedy podarowanie terenów w Offenbachu kościołowi św. Salwatora we Frankfurcie nad Menem (późniejsza katedra). Offenbach był wcześniej częścią Maingau, a okoliczne lasy należały do zespołu leśnego Dreieich. Od średniowiecza do 1819 Offenbach był częścią Marchii Bieber (Biebermark).
Właściciele miasta zmieniali się często. Do pierwszych z nich zalicza się hrabiów Hagen-Münzenberg, którzy odziedziczyli swoje majątki po leśnictwie Dreieich. Po śmierci ostatniego z rodu Münzenbergów w 1255 wieś nad Menem przeszła pod władanie hrabiów Falkensteinów. W 1372 hrabia Philipp von Falkenstein zastawił Offenbach radzie miasta Frankfurt za 1000 Guldenów. Werner III von Falkenstein, arcybiskup Trewiru (Trier), jako właściciel Offenbachu nakazał około 1400 roku wybudować zamek nad Menem i bić monety, co wywołało protest Frankfurtu.
[edytuj] Okres władania Isenburgów
Po śmierci Wernera, ostatniego męskiego potomka rodu Falkensteinów, ziemie rodziny przeszły pod władanie innych rodów. Dopiero hrabia Ludwig von Isenburg, jeden spośród wielu spadkobierców, miał tak dużą siłę przebicia, aby w 1486 zostać jedynym właścicielem Offenbachu. W okresie władania hrabiego Reinharda von Isenburg-Biersteina Offenbach służył rodowi jako rezydencja. Jego członkowie nakazali wybudować w 1559 Zamek Isenburski. W 1559 pojawił się w Offenbachu ruch reformacyjny. Podczas wojny trzydziestoletniej Szwedzi przepędzili w 1631 roku bawarskich zaborców, a na zamku król szwedzki Gustaw II Adolf przyjął kapitulację Frankfurtu nad Menem.
W 1698 hrabia Philipp von Isenburg udzielił schronienia Hugenotom, którzy założyli własną, istniejącą do dzisiaj parafię. W tym czasie nastąpił rozrost Offenbachu. Zachodnia część miasta zaczęła się w XVIII wieku rozwijać z osady do znaczącego miasta. Hugenoci znali się na produkcji tabaki, co w pierwszej połowie XVIII wieku dawało duże możliwości zarobku.
Rządy kupców we Frankfurcie nad Menem blokowały i utrudniały powstawanie tam manufaktur. Magnaci przemysłowi przenieśli się więc za ówczesną granicę kraju do Offenbachu, w którym przyjaźni rozwojowi przemysłu hrabiowie von Isenburg nadali im swoje regalia.
Johann Wolfgang von Goethe bywał regularnie w 1775 w Offenbachu, gdyż tu mieszkała jego ukochana Lili Schönemann. W tym też czasie rozpoczęła się w mieście produkcja wytworów skórzanych, a także pojawiły się w nim pierwsze przedsiębiorstwa przemysłowe i usługowe. W 1794 książę Wolfgang Ernst von Isenburg zniósł pańszczyznę. Katolikom przywrócono w roku 1798, po 200 latach, prawo do sprawowania liturgii i kultu.
Zobacz też: Hugenoci w Offenbachu nad Menem.
[edytuj] XIX wiek
W 1800 roku Alois Senefelder, najsłynniejszy mieszkaniec Offenbachu, wynalazł kamienioryt. Po Kongresie wiedeńskim w 1815 roku hrabia Carl von Isenburg, z powodu swej sympatii do Napoleona Bonaparte, utracił władzę. Miasto należało przez krótki okres do Austrii, a następnie zostało przyłączone do Wielkiego Księstwa Hessen-Darmstadt. Po rozwiązaniu Marchii Bieber w 1819 roku miasto otrzymało 1733 mórg (jutrzyn) terenów między Hainbachem a dzisiejszą Grenzstraße. Od tego czasu miasto mogło się rozwijać także w kierunku wschodnim. Poprzednio możliwy był tylko rozrost na południe lub na zachód, w kierunku Frankfurtu nad Menem.
Ponieważ Frankfurt nad Menem nie przystąpił do Niemieckiego Związku Celnego, przez najbliższe parę lat targi odbywały się właśnie w Offenbachu. W tym celu wybudowano budynek mieszczący dzisiejsze Niemieckie Muzeum Skór.
W roku 1832 z byłych rejonów Langen, Offenbach i Seligenstadt powstał Powiat Offenbach. Od tego czasu Offenbach był miastem powiatowym (dzisiejszą stolicą powiatu Offenbach, którego miasto nie jest już członkiem, jest Dietzenbach). W 1848 powstała lokalna linia kolejowa prowadząca z zachodniej części miasta do Frankfurtu-Sachsenhausen. Ówczesny (zburzony w latach 50. XX wieku) dworzec istniał przy Bahnhofstraße, a cała dzisiejsza Berlinerstraße w kierunku zachodnim była linią kolejową.
Dopiero w 1873 roku wybudowano dzisiejszy dworzec główny (Hauptbahnhof), znajdujący się w tamtym okresie na południe od miasta. Powstała linia kolejowa Frankfurt-Bebra. Zaczął rozwijać się przemysł ciężki (zakłady Clariant), dzięki czemu w ciągu następnych dwudziestu lat miasto znacznie się rozwinęło. W 1896 roku otwarto linię kolejową Rodgaubahnu do Dieburga. Później otwarto rozgałęzienie tej trasy do Dietzenbachu.
W 1888 roku odkryto źródło lecznicze, które nazwano na cześć rządzącego jedynie 99 dni cesarza Fryderyka III „Źródłem Cesarza Fryderyka“ (Kaiser-Friedrich-Quelle). Z powodu zasolenia nie sprzedaje się już dziś pochodzącej z niego wody mineralnej.
[edytuj] XX wiek
[edytuj] Lata 1900-1949
W 1908 do Offenbachu przyłączono pierwszą sąsiednią miejscowość - Bürgel. Spowodowało to zwiększenie terytoriów miasta na wschód od Grenzstraße, aż po granice z Bieber i Rumpehnheim. Podczas puczu w Wielki Piątek 1919 roku zastrzelono przed koszarami (dzisiejszy urząd finansowy) 17 osób. W 1920 roku miasto było przez miesiąc okupowane przez francuskie wojska. W 1922 roku rozpoczęto budowę osiedla Offenbach-Tempelsee w południowej części miasta. Na skutek kryzysu gospodarczego w latach 20. XX wieku przez pewien czas połowa robotników miasta była bezrobotna. W 1938 roku Offenbach wystąpił z powiatu Offenbach i stał się miastem na prawach powiatu (kreisfreie Stadt), nadal jednak pozostał siedzibą powiatu. 1 kwietnia tego samego roku nazistowski gauleiter i namiestnik Rzeszy na Hesję Jakob Sprengler zarządził przyłączenie do Offenbachu miejscowości Bieber. W listopadzie podczas pogromów zbezczeszczono synagogę (dzisiejszy Capitol). Jeszcze do 1936 roku istniał w mieście silny opór antynazistowski. W 1942 przyłączono do Offenbachu miejscowość Rumpenheim.
[edytuj] Od 1949
Offenbach został zniszczony w 36% podczas II wojny światowej. Zniszczone zostało historyczne śródmieście i Westend. Budowle niezniszczone przez bomby zostały wyburzone podczas trwającej przez następne lata odbudowy miasta. Poprzedni charakter zachodniego śródmieścia pomiędzy Herrnstraße i Schloßstraße ("miasto-ogród") został zmieniony na miasto biurowców (przykładem nowego typu budowli są nowy ratusz i City-Tower). W 1953 rozpoczęła się budowa Osiedla Carla Ulricha (Carl-Ulrich-Siedlung) między Dietzenbacher Straße a Waldstraße. Liczba mieszkańców Offenbachu osiągnęła w 1954 roku 100 000, a Offenbach został najmłodszym Wielkim Miastem Hesji (tytuł Großstadt przysługuje wszystkim miastom niemieckim, których liczba ludności przekroczy 100 tysięcy mieszkańców). Praw miejskich Offenbach oficjalnie nigdy nie uzyskał. W 1953 miasto otrzymało nagrodę europejską za starania w celu rozwijania myśli integracji europejskiej. W 1960 miasto zakupiło Wildhof przy Heusenstamm. W 1971 otwarto obecny ratusz miejski przy Berliner Straße, przenosząc doń administrację ze starego szpitala (obecnie budynek sądowniczy). Uroczyste obchody z okazji 1000-lecia miasta odbyły się w 1977. W 1995 Offenbach uzyskał połączenie z szybką koleją miejską (S-Bahn).
Ze względu na dobrą infrastrukturę i korzystne położenie w regionie Ren-Men u samych wrót Frankfurtu nad Menem, wiele firm i przedsiębiorstw pojawiło się w ostatnich latach w Offenbachu. Administracja miasta kusi szybkimi i nieskomplikowanymi zezwoleniami budowlanymi. Tajemnicą poliszynela jest fakt, że firma Hyundai w ciągu jednej nocy uzyskała pozwolenie na budowę swojej europejskiej centrali w Offenbachu. Żadne inne niemieckie miasto nie potrafiło szybciej i bez zbędnych komplikacji dostarczyć swej oferty. Czynsze uchodzą za korzystne. Do dziś w samym centrum istnieje wiele starych kamienic czynszowych z początków XX wieku.
[edytuj] Architektura
Przez długi czas Offenbach zdominowany był przez architekturę hugenocką. Typowe dla niej są dachy mansardowe. Zachowało się jedynie kilka budynków w tym stylu - kościół ewangelicko-reformowany i należąca do niego parafia oraz budynek banku SEB na rogu Aliceplatz i Frankfurter Straße. Budowa Berliner Straße drastycznie zmieniła wygląd centrum miasta. Pomimo tego w Offenbachu znajduje się wiele ciekawych architektonicznie budynków.
[edytuj] Renesans
Charakterystyczną i prawdopodobnie najbardziej znaną budowlą w Offenbachu jest Zamek Isenburski (Isenburger Schloss). Został on wybudowany w 1576 roku dla hrabiego z rodu Isenburgów. Wielokrotnie był przebudowywany, po raz ostatni po pożarze dachu w czasie II wojny światowej. Zamek jest od 1999 roku częścią Wyższej Szkoły Projektowania/Designu, która bezpośrednio do niego przylega. Właścicielem jest kraj związkowy Hesja.
[edytuj] Klasycyzm
Pochodzącą z tego okresu Świątynię Lili (Lili-Tempel) wybudowano w 1798 początkowo jako dom kąpielowy. Jest jedyną w regionie Ren-Men zachowaną budowlą Nicolasa Alexandre'a Salinsa de Montforta. Według krążącej w Offenbachu legendy budowla nosi nazwę ukochanej Johanna Wolfganga von Goethe, Elisabeth Schönemann, z którą to spotykał się w pobliskim parku w roku 1775. Klasycystyczna budowla wymagająca gruntownego remontu została w 2004 roku sprzedana prywatnemu właścicielowi. Koszty odrestaurowania budynku szacuje się na 600.000 do 900.000 euro. Świątynia Lili ma w przyszłości służyć jako galeria sztuki.
Zamek w Rumpenheim był miejscem zjazdów europejskiej arystokracji. Podczas ostatniej wojny budynek został zniszczony, pozostały po nim jedynie mury zewnętrzne. W 1965 roku właścicielem zamku zostało miasto Offenbach nad Menem i w paru etapach (ostatni w 2005 roku) budynek został odrestaurowany i jest zbliżony do stanu pierwotnego. Na zamku znajdują się dzisiaj nowoczesne i eleganckie mieszkania prywatne. Corocznie na dziedzińcu odbywa się jarmark średniowieczny.
[edytuj] Historyzm
Historyzm w Offenbachu reprezentują liczne budynki.
Około 1775 roku wybudowano pałac Büsing (przebudowany w stylu neobarokowym w latach 1901-1907). Pałac Büsing był w XVIII wieku siedzibą miejską rodziny Bernard - fabrykantów offenbaskich. Mieszczą się w nim dziś Urząd Stanu Cywilnego, biblioteka miejska i Muzeum Klingspora. Istnieje możliwość wynajęcia od miasta reprezentacyjnych pomieszczeń do różnych celów.
Liczne historyczne budynki znajdują się w offenbaskim Westendzie, wzdłuż Frankfurter Straße. Wartym zobaczenia jest gimnazjum Leibnitza (Leibnitz-Gymnasium) przy Parkstraße i kilka betonowych budynków z wystawy architektonicznej z końca XIX wieku w pobliskim parku Dreieich.
Ważną neobarokową budowlą jest katolicki kościół św. Marii (St. Marien) przy Bieberer Straße. Budowla łączy styl secesyjny z barokowym, została wybudowana w latach 1911-1913 według planów mogunckiego architekta Ludwiga Beckera. Kościół został w ostatnich latach odrestaurowany po tym, jak budowa tuneli dla Szybkiej Kolei Miejskiej (S-Bahn) negatywnie wpłynęła na statykę budynku.
[edytuj] Architektura XX wieku
Hugo Eberhardt, architekt i założyciel Niemieckiego Muzeum Skór wybudował w Offenbachu na początku XX wieku kilka budowli - m.in. fabrykę Heynego, budynki dzisiejszej Wyższej Szkoły Projektowania/Designu i siedzibę kasy chorych AOK. Budynki te świadczą o przejściu architektury w kierunku modernizmu.
Egon Eiermann zrealizował kilka budynków według wytycznych tego kierunku w dzielnicy Lauterborn.
Swoją siedzibę ma w mieście biuro projektowe Novotny und Mähner (N+M), które zasłynęło z zaprojektowania wieli frankfurckich wieżowców. Novotny & Mähner wybudowali w Offenbachu m.in. Dom N+M (N+M-Haus), nowoczesny wieżowiec City Tower oraz kompleks sądowy.
[edytuj] Parki
Offenbach posiada liczne tereny zielone. Parkami miejskimi są: Park Büsing (Büsing-Park), graniczący z nim Park Lili (Lili-Park), Park Dreieich (Dreieich-Park), Park Leonharda-Eißnerta (Leonhard-Eißnert-Park) na Bieberer Bergu i Park Zamkowy w Rumpenheim (Schlosspark).
[edytuj] Demografia
W 1875 Offenbach miał około 25 000 mieszkańców, a do roku 1900 liczba ta się podwoiła. W roku 1954 populacja przekroczyła 100 000. W 1972 osiągnięto historyczne maksimum ze 121.283 mieszkańcami. Pod koniec września 2005 roku, zgodnie z danymi Krajowego Urzędu Statystycznego Hesji, Offenbach zamieszkiwało 119.833 osób.
Offenbach posiada procentowo najwyższą liczbę obcokrajowców ze wszystkich niemieckich miast (źródło: Die Zeit 05/06). Zgodnie z danymi Urzędu Miasta 36 801 mieszkańców (31,1%) nie posiada niemieckiego obywatelstwa. Najwięcej obcokrajowców pochodzi z Turcji (7 180), Włoch (4 102), Grecji (3 867), Serbii i Czarnogóry (3 329), Polski (1 776), Maroka (1 664) oraz Bośni i Hercegowiny (1 347).
Niniejszy przegląd pokazuje liczbę mieszkańców zgodnie z dzisiejszym podziałem administracyjnym. Do 1833 roku dane są szacunkowe, następne są danymi ze spisów ludności lub urzędowymi danymi poszczególnych urzędów statystycznych oraz samej administracji miasta. Od 1843 roku w danych używa się określenia „ludność znajdująca się w mieście“, od 1925 „ludność zamieszkująca miasto“, a od 1987 „ludność z głównym miejscem zamieszkania“.
|
|
|
¹ Dane ze spisów ludności
[edytuj] Religia
Offenbach należał przed reformacją do biskupstwa mogunckiego. Hrabia Reinhard von Isenburg wprowadził w 1542 wyznanie luterańskie, jednak od 1592 zastąpił je kalwinizm. Przez kolejne stulecia miasto pozostawało wyłącznie pod wpływem kościoła i wyznania ewangelicko-reformowanego. Od 1734 pozwolono luteranom na praktykowanie nabożeństw według ich obrządku. Po przyłączeniu miasta do Wielkiego Księstwa Hesji doszło w 1848 roku do unii między parafiami ewangelicko-reformowanymi i ewangelicko-augsburskimi. Parafie od tej pory należały do Superintendentury Starkenburg z siedzibą w Darmstadt. Później Offenbach został siedzibą protestanckiej samodzielnej jednostki administracyjnej (niem. Propstei) Północny Starkenburg, a następnie Ren-Men, wewnątrz dzisiejszego Kościoła ewangelickiego Hesji i Nassau. Ewangelickie parafie w Offenbachu należą dziś do dekanatu Offenbach wyżej wymienionego kościoła.
Katolicy powrócili do Offenbachu w XVIII wieku. W 1798 udzielono im zezwolenie na nabożeństwa katolickie, lecz dopiero w 1825 katolicy uzyskali pełną swobodę religijną. Około 1900 roku katolicy stanowili 30% mieszkańców. Proporcje zaczęły się zmieniać po przyłączeniu do miasta sąsiadujących miejscowości (głównie katolickich), Bieber i Bürgel, w latach trzydziestych XX wieku. Katolickie parafie należą do dekanatu Offenbach w diecezji mogunckiej.
Gmina żydowska liczyła w XIX wieku około 1000 wiernych, a w 1939 550 osób. Większość z nich została zamordowana przez narodowych socjalistów. W miejscu dzisiejszego urzędu pracy przy Domstraße znajdował się dom, do którego skierowano żydowskie rodziny po tym, jak ich ojcowie zostali wysłani do obozów koncentracyjnych. Po 1945 roku ponownie powstała mała gmina żydowska. Dziś w mieście żyje około 1000 Żydów (głównie z byłego ZSRR). Wybudowana w 1916 roku synagoga została zbezczeszczona podczas nocy kryształowej, a później służyła jako sala kinowa. Obecnie budynek pod nazwą Capitol służy jako centrum kongresowe i teatr muzyczny lub sala koncertowa. Nowa żydowska synagoga znajduje się naprzeciwko poprzedniej.
Parafia wolnoreligijna (niem. Frei-religiöse Gemeinde) Offenbach znajduje się na Schillerplatz, istnieje od 1845 roku i liczyła w 2006 roku 1700 wiernych. Została założona jako parafia niemiecko-katolicka przez lokalnego fabrykanta Josepha Pirazziego. Także Lorenz Diefenbach przyczynił się w pierwszych latach jej istnienia do jej rozwoju. Parafia zrzeszona jest w Federacji Parafii Wolnoreligijnych w Niemczech (niem. Bund Freireligiöser Gemeinden Deutschlands), a ta ostatnia w International Association for Religious Freedom. Od września 2006 roku parafia wolnorelijna Offenbach prowadzi jako jedyna w Niemczech pierwsze wolnoreligijne przedszkole.
Parafia grecko-prawosławna ma wielu wiernych, zamieszkujących głównie dzielnicę Tempelsee. Offenbach jest miastem o największej liczbie wyznawców greckiego prawosławia spośród wszystkich niemieckich dużych miast.
W 1873 roku członkowie grupy starokatolików spisali „Konstytucję“, w której uroczyście odrzucili dogmat o nieomylności papieża i zapędy władzy ze strony Watykanu, jednocześnie nazywając się starokatolikami, którzy chcą pozostać wierni swojej starej wierze. Konstytucja powyższa, w którą wpisano cel powołania parafii, prowadzenia nabożeństw oraz ordynacji duchownych, jest dokumentem inauguracyjnym parafii starokatolickiej w Offenbachu. Kto podpisał niniejszy dokument, stawał się członkiem parafii starokatolickiej. Dokument został podpisany i podpieczętowany przez burmistrza miasta. Pośród pierwszych podpisujących znajduje się wiele nazwisk rodowitych mieszkańców Offenbachu.
W 1874 roku rząd Wielkiego Księstwa Hesji w Darmstadt udzielił pozwolenia na oficjalne utworzenie „parafii starokatolickiej w Offenbach i Bieber w siedzibą w Offenbachu“ (przy Otto-Steinwachs-Weg).
Najmłodszą parafią w mieście jest protestancka FeG Offenbach. Należy jako wolna parafia do Unii Wolnych Kościołów. Każdej pierwszej i trzeciej niedzieli miesiąca odprawiane są w offenbaskim CinemaxX'ie nabożeństwa.
Misja Miejska istnieje od prawie 100 lat. Oferta misji jest szeroka, od nabożeństw z opieką dzieci, po pomoc ludziom w każdym wieku. Misja jest wolną instytucją, należącą do krajowego kościoła.
W Offenbachu istnieje także siedem meczetów. Spowodowane to jest dużym odsetkiem obcokrajowców z krajów muzułmańskich. Pięć meczetów należy do wspólnoty Alewitów, a dwa do wspólnoty Ahmadiyya.
Do mniejszych wspólnot religijnych, wyznaniowych lub światopoglądowych działających oficjalnie na terenie miasta należą m.in.: Wspólnota Wolnomyślicieli, Wspólnota Zielonoświątkowa, Kościół Nowoapostolski, Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, Kościół Adwentystów Dnia Siódmego i Loża Masońska Carl und Charlotte zur Treue.
[edytuj] Polityka i administracja
Jako typowe robotnicze miasto, Offenbach zawsze był nazywany „czerwoną fortecą“. Jedynie w latach 1977-1985 miastem rządziła koalicja z CDU i FDP (z Walterem Suermannem – CDU jako nadburmistrz oraz Ferdinandem Waltherem – FDP jako decernentem kulturalnym). Po tym jak koalicja SPD, Zielonych i Wolnych Wyborców w 2006 straciła swoją większość, miastem rządzi teraz koalicja złożona z SPD, Zielonych i FDP. FDP życzyło sobie koalicji z CDU, lecz nie uzyskali większości głosów. Magistrat tworzy „rząd miasta“. Ten składa się z nadburmistrza, pierwszego radnego na stałej posadzie z określeniem urzędowym „burmistrz“ i kolejnymi dwoma radnymi na stałych posadach z urzędowym określeniem „rajca miejski“. Do 1874 Offenbach miał tylko jednego burmistrza na posadzie wolontariusza, a od 1887 roku głowa miasta otrzymała określenie nadburmistrza.
Nadburmistrzowie od 1824
- 1824 - 1826: Peter Georg d'Orville
- 1826 - 1834: Heinrich Philipp Schwaner
- 1834 - 1837: Peter Georg d'Orville
- 1837 - 1849: Jonas Budden
- 1849 - 1859: Friedrich August Schäfer
- 1859 - 1867: Johann Heinrich Dick
- 1867 - 1874: Johann Martin Hirschmann
- 1874 - 1882: Hermann Stölting
- 1883 - 1907: Wilhelm Brink
- 1907 - 1919: Dr. Andreas Dullo
- 1919 - 1933: Dr. Max Granzin
- 1933 - 1934: Dr. Heinrich Schönhals, komisarycznie
- 1934 - 1945: Dr. Helmut Schranz
- 1945 - 1946: Friedrich Reinicke, komisarycznie
- 1947 - 1949: Johannes Rebholz
- 1950 - 1957: Hans Klüber
- 1957 - 1974: Georg Dietrich
- 1974 - 1980: Walter Buckpesch
- 1980 - 1986: Walter Suermann
- 1986 - 1994: Wolfgang Reuter (1986-1988 tylko komisarycznie)
- 1994 - 2006: Gerhard Grandke
- od 21 stycznia 2006: Horst Schneider
11 września 2005 roku wybrany został liczbą 51,2% głosów Horst Schneider (SPD, popierany też przez Zielonych) jako następca kończącego 20 stycznia 2006 roku swój urząd Gerharda Grandke. W pierwszej turze wyborów pokonał Alfreda Kaysera (CDU, popieranego przez FDP - 46,2%) i Raimunda Biekera (PDS - 2,6%).
[edytuj] Partie i frakcje polityczne
W radzie miejskiej reprezentowane są następujące partie polityczne:
CDU (przewodniczący frakcji: Peter Freier), SPD (przewodniczący frakcji: Stephan Färber, Zieloni (przewodniczący frakcji: Peter Schneider), FDP (przewodniczący frakcji: Oliver Stirböck), Lewica (przewodniczący frakcji: Rolf Gensert), Republikalni (przewodniczący frakcji: Hans-Joachim Münd), Wolni Wyborcy Offenbach (przewodniczący frakcji: Dieter Jahn) i Partia Ochrony Zwierząt (Lucia Gerharz).
[edytuj] Herb
Herbem miasta Offenbach nad Menem jest srebrny dąb z pięciowa srebrnymi żołędziami osadzony na niebieskim tle. Kolorami miasta są niebieski i biały. Dąb symbolizuje stare nadleśnictwo Dreieich (Trzy Dęby), do którego Offenbach należał.
[edytuj] Miasta partnerskie
 |
Puteaux, Francja od 1955 |  |
Velletri, Włochy od 1957 | |
 |
Esch-sur-Alzette, Luksemburg (Luksemburg) od 1956 |  |
Kawagoe, Japonia od 1983 | |
 |
Mödling, Austria od 1956 |  |
Rivas, Nikaragua od 1988 | |
 |
Sint Gillis/Saint-Gilles-les-Bruxelles, Belgia od 1956 |  |
Orjol (Orzeł) - także Orel, Rosja od 1988 | |
 |
Wielki-Londyn: Tower Hamlets, Wielka Brytania od 1956 |  |
Kőszeg, Węgry od 1995 | |
 |
Wielki-Belgrad: Zemun, Serbia od 1956 |  |
Yangzhou, Chińska Republika Ludowa od 1997 |
Miasta przyjacielskie:
 |
Naharija, Izrael od lat 60. XX w. |
[edytuj] Gospodarka i infrastruktura
[edytuj] Przedsiębiorstwa
Wraz z przybyciem Hugenotów, nastąpił rozwój Offenbachu jako miasta przemysłowego. W późniejszym okresie miasto stało się centrum przemysłu drukarnianego i odlewniczego (czcionki). Swoje znaczenie Offenbach uzyskał przez przemysł skórzany, który jednak w późniejszym okresie praktycznie zanikł. Ważnymi zakładami przemysłowymi są przykładowo Maszyny Drukarniane MAN Roland S.A., jako drugi największy na świecie producent maszyn drukarnianych, zakłady petrochemiczne Clariant lub Invista Resins and Fibers GmbH (oba należały do koncernu Hoechst AG), firma Rowenta, która po przeniesieniu produkcji za granicę, nadal ma tutaj swoją siedzibę jak i zakłady produkujące farby i lakiery Schramm-Coatings, oraz Danfoss ew. Sauer-Danfoss.
Ze względu na strategiczne położenie Offenbachu w Regionie Ren-Men, liczne zagraniczne firmy mają w mieście swoje siedziby. I tak na przykład znajduje się tutaj centrala północnoeuropejska jak i wydział rozwojowy producenta samochodów Honda, jak i centrala europejska, centrum projektowe i wydział rozwojowy producenta samochodów Hyundai, jak i administracja koreańskiego producenta opon Kumho.
Za pomocą różnych projektów podejmowane są działania w celu odejścia od przemysłu typowo ciężkiego i rozwoju sektora usług i uczynienia miasta jeszcze większym konkurentem dla Frankfurtu nad Menem.
[edytuj] Urzędy
W mieście znajdują się siedziby Niemieckiej Służby Meteorologicznej, jak i Federalnej Administracji ds. Monopolizacji Wyrobów Gorzelniczych.
[edytuj] Służba zdrowia
Offenbach ma kilka szpitali, z których Klinika Offenbach (Klinikum Offenbach) jako klinika uniwersytecka Uniwersytetu J.W.Goethego we Frankfurcie, ma duże znaczenie regionalne, zwłaszcza w zakresie leczenia oparzeń.
[edytuj] Transport
[edytuj] Transport dalekobieżny
Offenbach leży w samym centrum Regionu Ren-Men, a co za tym idzie, dokładnie w strefie przylotowej lotniska Ren-Men International, największego w Niemczech. Do lotniska można dotrzeć za autostradą federalną nr 3 w bardzo krótkim czasie. Mimo bardziej „przyjaznego“ podziału przylotów samolotów, południowe dzielnice miasta dotknięte są hałasem spowodowanym przez nadlatujące w prawie trzydziestosekundowym takcie, samoloty.
Z dworca głównego pojechać można jedynie pociągami regionalnymi typu RegionalExpress (RE), mimo wielkości miasta, brak jest połączeń IC lub ICE, przejeżdżających miasto bez postoju. Spowodowane to jest bliskością dworca frankfurckiego i świetnym połączeniem obu miast za pomocą komunikacji lokalnej i regionalnej. Trasa kolejowa prowadzona jest w prawie całym mieście na nasypie kolejowym, oddzielającym śródmieście od południowych dzielnic i prowadzi z Frankfurtu przez Hanau do Bebra.
Na południu miasta spotykają się na Offenbacher Kreuz autostrady federalne 3 oraz A 661. Oprócz tego przez miasto przebiegają drogi federalne B 43, B 46 oraz B 448.
W transporcie śródlądowym, Offenbach połączony jest przez Men i Ren z zagłębiami przemysłowymi Północnej Nadrenii-Westfalii i Niderlandami, oraz przez kanał Men-Dunaj z południowo-wschodnią Europą. Port odgrywa jednak znaczenie marginalne. W chwili obecnej trwają prace budowlane nad utworzeniem nowej dzielnicy na terenie wyłączonego z użytku portu z nowoczesnymi mieszkaniami, miejscami pracy i rekreacji. W pobliżu Zamku Isenburskiego w centrum miasta znajduje się popularna przystań dla barek lub statków wycieczkowych.
[edytuj] Transport lokalny
.jpg/160px-Lauterborn-so_(25).jpg)
Lokalny transport szynowy obsługują pociągi regionalne Kolei Niemieckich, oraz VIAS GmbH, jak i linie S1, S2, S8 i S9 Szybkiej Kolei Miejskiej (S-Bahn). W godzinach szczytu, pojedyncze pociągi linii S2 w kierunku Dietzenbachu rozpoczynają lub kończą swój bieg na dworcu głównym. Sytuacja ta spowodowana jest przeciążeniem w offenbaskim tunelu średnicowym (City-Tunnel Offenbach). Szybka Kolej Miejska porusza się na trasie w specjalnie w tym celu wybudowanym tunelu średnicowym, który prowadzi przez całe miasto (zwłaszcza Śródmieście) na osi Wschód-Zachód. Na dworcu wschodnim (Ostbahnhof) następuje rozgałęzienie tras w kierunku Hanau, Rödermark-Ober-Roden i Dietzenbach.
W Offenbachu istnieje lokalne przedsiębiorstwo komunikacyjne OVB (Offenbacher Verkehrsbetriebe), które obsługuje autobusy miejskie. Oprócz tego przez miasto przebiegają regionalne linie autobusowe RKH (Regionalverkehr Kurhessen). Wszystkie linie autobusowe, Szybka Kolej Miejska, oraz linie regionalne pociągów Deutsche Bahn mają jedną klasę cenową i zrzeszone są w Związku Komunikacyjnym Ren-Men RMV (Rhein-Main-Verkehrsverbund)
Offenbach był jednym z pierwszych miast, które wprowadziło elektryczne tramwaje. W 1884 otwarto linię tramwajową przedsiębiorstwa Przedsiębiorstwo Tramwajowe Frankfurt-Offenbach. Prowadziła ona z Frankfurtu-Sachsenhausen przez Oberrad, Frankfurter Straße do Marktplatz w Offenbachu. Od 1906 Offenbach miał trzy linie tramwajowe. Ostatnią z nich zlikwidowano w 1967, a w 1996 roku, po otwarciu Szybkiej Kolei Miejskiej (S-Bahn) zlikwidowano też obsługiwaną przez miasto Frankfurt linię tramwajową 16. W centrum miasta przy ul. Frankfurckiej (Frankfurter Straße) zdemontowano tory, a linia 16 zatrzymuje się na granicy miast, gdzie po stronie Offenbachu istnieje możliwość przesiadki do autobusu linii 105.
Między 1951 i 1972, w Offenbachu jeździły też trolejbusy. Dzisiejsza komunikacja miejska obsługiwana jest wyłącznie przez nowoczesne autobusy z silnikiem wysokoprężnym (Diesla).
W 1847 otwarta została lokalna linia kolejowa pod nazwą Frankfurt-Offenbacher Lokalbahn, prowadząca z Offenbachu do Frankfurtu-Sachsenhausen. W 1955 roku została ona zlikwidowana.
Najważniejszymi miejskimi arteriami komunikacyjnymi są Kaiserstraße, Frankfurter Straße, Berliner Straße, Waldstraße, Odenwaldring i Spessartring oraz Rhönstraße. Najważniejszymi ulicami wyprowadzającymi z miasta są Sprendlinger Landstraße w kierunku południowo-zachodnim, Bieberer Straße, w kierunku południowo-wschodnim, oraz Mühlheimer Straße w kierunku północno-wschodnim.
Most Carla Ulricha (Carl-Ulrich-Brücke) łączy Kaiserstraße z frankfurcką dzielnicą Fechenheim, oraz prom w Offenbach-Rumpenheim (płn-wsch.) Offenbach z miastem Maintal-Bischofsheim.
[edytuj] Dworce
Offenbach posiada siedem dworców i przystanków kolejowych, z czego jeden dla kolei regionalnych i Szybkiej Kolei Miejskiej (S-Bahn), i sześć kolejnych tylko dla S-Bahn.
Dworce leżą na trasie kolei Frankfurt-Bebra i kolei Kinzigtal oraz w offenbaskim tunelu średnicowym (City-Tunnel Offenbach) jak i na trasie kolei Rodgau.
| Kod koloru | ||||
|---|---|---|---|---|
| Dworzec S-Bahn | Dworzec regionalny | |||
| Nazwa | Dzielnica | Rodzaj[1] |
|---|---|---|
| Offenbach-Bieber | Bieber |  Przystanek |
| Offenbach Hauptbahnhof (Główny) | Innenstadt (Śródmieście) | RE |
| Offenbach-Kaiserlei | Kaiserlei | Dworzec |
| Offenbach-Ledermuseum | Innenstadt (Śródmieście) | Dworzec |
| Offenbach-Marktplatz | Innenstadt (Śródmieście) | Dworzec |
| Offenbach-Ost (Wschód) | Östliche Innenstadt (Wschodnie Śródmieście) | Dworzec |
| Offenbach-Waldhof | Waldhof | Przystanek |
Planowane jest otwarcie kolejnego dworca dla szybkiej kolei miejskiej w Waldheim.
[edytuj] Kultura i atrakcje turystyczne
Bliskość Frankfurtu nad Menem odbija się także w ofercie kulturalnej Offenbachu. I tak na przykład wspólnie organizowana jest „Noc muzeów“. Capitol (była synagoga), graniczące z nią hale targowe i hala miejska (Stadthalle), są najważniejszymi miejscami imprez kulturalnych. W pobliżu Wyższej Szkoły Projektowania/Kompozycji odbywa się wiele imprez, poczynając od małych wernisaży (acz choćby w „Fahrradhalle“ lub w „Hafen 2“), po wielkie imprezy jak Crossmedianight i Festiwal Młodych Talentów.
[edytuj] Teatr
W Offenbachu istnieje kilka małych scen dla małej sztuki i varieté, jak i hal imprezowych, w których odbywają się także spektakle teatralne. Tradycję w środowisku teatralnym Offenbachu ma założony w 1911 roku „Theaterclub Elmar“.
[edytuj] Muzea
- Niemieckie Muzeum Skór
- Niemieckie Muzeum Skór wraz z przylegającym do niego Niemieckim Muzeum Butów oferuje zmieniające się wystawy dotyczące przemysłu skórzanego w Offenbachu i na całym świecie.
- Muzeum Klingspora
- Muzeum Klingspora oferuje międzynarodową sztukę księgarską i pisarską. Podstawę stanowią zbiory dr Karla Klingspora i D. Siegfrieda Guggenheima, który wyemigrował z Offenbachu do Nowego Jorku w 1938 roku. Muzeum posiada także eksponaty dotyczące historii druku, ilustracji książek a przede wszystkim typografii. W zbiorach znajdziemy eksponaty ze spadków po Rudolfie Kochu, Otto Reichert'cie, Heinrichu Jost'cie jak i 'Manuale Tipografico' Bodoniego jak i prace Petera Behrensa.
- Dom Historii Miasta
- Dom Historii Miasta (Haus der Stadtgeschichte) powstał z Muzeum miasta i miejskiego archiwum i pokazuje historyczny rozwój miasta. Punktem ciężkości są tutaj manufaktury Offenbachu, Hugenoci i przemysł drukarniarny. Tutaj też wystawiono Amulet z Bieber.
[edytuj] Imprezy stałe
- Międzynarodowe Targi Produktów Skórzanych (Internationale Lederwarenmesse)
- Połowa czerwca: Święto Menu (Mainuferfest)
- Cross Media Night / Noc Filmów przy Wyższej Szkole Projektowania/Kompozycji Offenbach
- Tydzień Offenbachu (Offenbacher Woche)
- Noc Muzeów (wraz z Frankfurtem) (Nacht der Museen)
- Połowa sierpnia: Święto Piwa (Bierfest)
- Sierpień: Święto Świateł w Parku Büsing (Lichterfest)
- 1. Weekend września: Święto dla Dzieci w Parku Leonharda Eißnerta (Kinderfest)
[edytuj] Oświata
Offenbach nad Menem nie ma uniwersytetu ale Wyższą Szkołę Projektowania/Kompozycji (Hochschule für Gestaltung), która jest uczelnią sztuk. Założono ją w 1832 roku, a w 1970 uzyskała status wyższej uczelni. Istnieją dwa kierunki: "Komunikacja wizualna" oraz "Projektowanie/design produktów".
[edytuj] Sport
Największym klubem piłkarskim w Offenbachu są Kickers Offenbach (OFC). Klub znajdujący się w drugiej lidze gra na stadionie na Bieberer Berg (ok. 24.900 miejsc).
[edytuj] Media
W Offenbachu ukazuje się dziennik "Offenbach-Post". Istnieje też regionalny kanał telewizyjny tworzony przez mieszkańców pod nazwą "Offener Kanal Offenbach-Frankfurt" (Otwarty Kanał Offenbach-Frankfurt) i nadaje w sieci kablowej z Offenbachu. Jego siedziba mieści się przy Berliner Straße.
[edytuj] Ciekawostki
[edytuj] Rywalizacja między Offenbachem a Frankfurtem
Między Frankfurtem i Offenbachem nad Menem istnieją dobrosąsiedzkie animozje, które znajdują swoje ujście w licznych frankfurcko-offenbaskich kawałach.
Powodem tego stanu jest fakt, że miasta Frankfurt i Offenbach już bardziej od siebie się różnić nie mogą. Do XVIII wieku Wolne Miasto Rzeszy Frankfurt tkwiło po uszy w systemie kupieckim, które widziało zagrożenie i konkurencję ze strony powstających manufaktur, do tego stopnia, że te ostatnie przeniosły się parę kilometrów dalej, do Offenbachu. W XIX wieku Frankfurt nadal widział się jako miasto targowe i kupieckie co spowodowało jeszcze większą industrializację Offenbachu. Stan ten trwał aż po XX wiek.
- Frankfurt był wolnym i konserwatywnym miastem, dominującym wyznaniem był luteranizm. Offenbach był aż po XVII wiek rybacką wsią, następnie był robotniczy. Wyznaniem dominującym był francuski kalwinizm.
- Frankfurtem rządzą głównie partie chadeckie, Offenbachem partie centro-lewicowe.
- Frankfurt liczy 660.000 mieszkańców, Offenbach zaledwie 120.000.
- Frankfurtowi ubywa firm, a co za tym idzie i wpływów z podatków, Offenbach na tym zyskuje, gdyż wiele średnich i małych przedsiębiorstw przenosi się 100 metrów za miedzę aby płacić niższe podatki i czynsz.
Wszystko to spowodowało, że podczas reformy administracyjnej w Hesji w latach 70. nie doszło do planowanego połączenia obu miast, których zabudowa i tak przechodzi niezauważalnie w siebie. Utrzymano więc obecny status quo, jednego organizmu miejskiego z oficjalnie dwoma osobnymi miastami.
[edytuj] Lokalne osobliwości
- Offenbach nad Menem jest jedynym dużym niemieckim miastem bez własnego numeru kierunkowego. Offenbach i Frankfurt mają wspólny numer kierunkowy 069. Niektóre zewnętrzne dzielnice Frankfurtu posiadają natomiast inne numery kierunkowe.
- Offenbach jest też ewenementem na skalę międzynarodową jeśli chodzi o kolej. Posiada dworzec główny, lecz jest on mniej uczęszczany od czterech największych stacji Szybkiej Kolei Miejskiej. Znajduje się na jednej z najważniejszych magistrali kolejowych, lecz w mieście nie zatrzymują się pociągi dalekobieżne IC i ICE.
- Offenbach posiada rynek o nazwie „Marktplatz“ (dosł. "Rynek" lub "plac Targowy"), na którym nie odbywa się targ, lecz się zatrzymują autobusy. Wilhelmsplatz, na którym odbywa się cotygodniowy targ w rzeczywistości jest parkingiem.
- Offenbach posiada ulicę o nazwie Bahnhofstraße ("Dworcowa"), na której nie ma dworca. Do 1 października 1955 istniał tam jednak dworzec kolei lokalnej Frankfurt-Offenbach. Również nazwa sąsiedniej ulicy Domstraße ("Katedralna") może wprowadzać w błąd, gdyż nie ma przy niej katedry; co więcej, Offenbach nigdy nawet nie posiadał katedry. Nazwa wywodzi się od zwanej Katedrą Fary św. Bartłomieja we Frankfurcie. Zanim w początku XX w. powstała wysoka zabudowa okolic Goetheplatz, a później w dzielnicy Kaiserlei perspektywa ulicy prowadziła na odległą o 5 km wieżę Katedry.
[edytuj] Karolek od Zapałek (Streichholzkarlchen)
Streichholzkarlchen (Karolek od Zapałek) był oryginałem rodem z Offenbachu. Karl Winterkorn (ur. 28 marca 1880) był sprzedawcą zapałek. Na początku XX wieku chodził po frankfurckich o offenbaskich lokalach sprzedając zapałki. Zasłynął ze swego niskiego wzrostu, zaledwie 1,30 metra i tuszy. W centrum Offenbachu przy Wilhemsplatz postawiono ku jego pamięci posąg naturalnej wielkości. Jego grób został otoczony opieką przez miasto Offenbach.
[edytuj] Osobistości
[edytuj] Honorowi obywatele miasta
- 1837: Ulrich Pultz von Carlsen, 1773–1863, komendant regimentu Groß- und Erbprinz
- 1842: Valentin Otto, 1795–1849, inspektor celny, propagator lokalnej kolei do Frankfurtu
- 1848: Dr Lorenz Diefenbach, 1806–1883, bojownik wolnościowy
- 1852: Dr Ernst Schaumann, 1802–1886, Dyrektor Szkoły łacińskiej
- 1863: Christian Lemmé, 1789–1863, filantrop
- 1875: Otto von Bismarck, 1815–1898, kanclerz Rzeszy
- 1882: Dr Salomon Formstecher, 1808–1889, rabin
- 1888: Johann Martin Kappus, 1820–1905, komendant ochotniczej straży pożarnej
- 1915: Ludo Mayer, 1845–1917, garbarz
- 1933: Paul von Hindenburg, 1847–1934, feldmarszałek, prezydent Rzeszy
- 1948: Dr Karl Klingspor, 1868–1950, księgarz, producent czcionek
- 1948: Leonhard Eißnert, 1866–1949, burmistrz
- 1948: Dr. Siegfried Guggenheim, 1873-1961, prawnik i notariusz, brat Solomona R. Guggenheima
- 1949: Hermann Steinhäuser, 1859–1949, przedsiębiorca
- 1953: Prof. Hugo Eberhardt, 1874–1959, dziekan obecnej Wyższej Szkoły Projektowania/Designu
- 1974: Georg Dietrich, 1909–1998, nadburmistrz 1957–1974
- 1977: Walter Frank, nadzorca miasta
- 1993: Dr. Bruno Knapp, przewodniczący frakcji CDU, nadzorca rady miejskiej
- 1993: Max Willner, przewodniczący Związku Gmin Żydowskich w Hesji
- 2006: Manfred Wirsing, nadzorca rady miejskiej 1985–2006
- 2006: Hermann Schoppe, 1968–1993 członek rady miejskiej
[edytuj] Osobistości związane z miastem Offenbach
- 1741, Johann André, muzyk, komponista
- 1758, Anna Elisabeth Schönemann, do historii literatury przeszła jako „Lili“ ukochana Goethego
- 1775, Johann Anton André, komponista
- 1808, Salomon Formstecher, rabin i filozof
- 1812, Ludwig Franz Alexander Winther, patolog i okulista przy uniwersytecie w Gießen
- 1826, Wilhelm Liebknecht, założyciel frakcji SPD w Offenbachu, ojciec Karla Liebknechta
- 1868, Heinrich Reinhardt, architekt
- 1879, Fritz Remy, pierwszy nadzorca rady miejskiej
- 1893, Heinrich Ritzel, polityk partii SPD
- 1898, Erich Meyer, grafik i typograf
- 1900, Hans Klotz, organolog i muzyk kościelny
- 1901, Bernard von Brentano, pisarz, dziennikarz
- 1904, Heinrich von Brentano, polityk partii CDU, Federalny Minister Spraw Zagranicznych Niemiec Zachodnich 1955–1961, przewodniczący frakcji CDU/CSU w Bundestagu (1949–1955 i 1961–1964)
- 1904, Joseph Offenbach, nazwisko rodowe Joseph Ziegler, aktor
- 1909, Hans Hotter, tenor
- 1910, Helene Mayer, mistrzyni olimpijska w szermierce
- 1915, Gerda Johanna Werner, podobizna kobiety sadzącej drzewa na byłej monecie 50-fenigowej
- 1920, Gottfried Böhm, architekt, wykładowca akademicki
- 1935, Herbert Fenn, prawnik, tancerz i sportowiec
- 1935, Hermann Nuber, piłkarz o przezwisku „Żelazny Hermann“
- 1938, William Voltz, pisarz
- 1948, Daniela Ziegler, aktorka, piosenkarka
- 1954, Jimmy Hartwig, piłkarz
- 1956, Harald Wolf, polityk (PDS)
- 1956, Oliver Michael Dittrich, aktor, komediant znany jako „Dittsche“, piosenkarz grupy Texas Lightning
- 1965, Andi Mengler, piosenkarz pierwszej niemieckiej grupy punkowej Strassenjungs
- 1966, Kai Frederic Schrickel, aktor teatralny i filmowy, gwiazda serialu Stadtklinik
- 1968, Michael B. Schmidt, znany jako Smudo, raper grupy Die Fantastischen Vier
- 1969, Petra Behle, nazwisko rodowe Schaaf, biathlonistka
- 1969, Henrik Rödl, gwiazda koszykówki
- 1970, Thea Dorn, właściwie Christiane Scherer, pisarka i konferansjerka telewizyjna
- 1971, Tarek Al-Wazir, polityk (Partia Zielonych)
- 1972, Dorkas Kiefer, aktorka, piosenkarka grupy popowej „Mekado“
- 1984, Christian Demirtas, piłkarz 1. FSV Mainz 05 (Moguncja)
- 1985, Christopher Reinhard, piłkarz SC Karlsruhe
Oprócz tego w Offenbachu żyli między innymi:
- Alois Senefelder * 6. listopada 1771 w Pradze, wynalazca kamieniodruku, litografii, które w późniejszym okresie zmodyfikowano do druku offsetowego, przy zastosowaniu którego powstaje większość gazet, czasopism, książek i druków reklamowych. Na jego cześć nazwano jedną z najdłuższych ulic w Offenbachu- Senefelderstraße.
- Sophie von La Roche, * 6. grudnia 1731 w Kaufbeuren, † 18. lutego 1807 w Offenbachu, pisarka.
[edytuj] Literatura
Literatura o Offenbachu nad Menem w języku niemieckim.
- Hans Georg Ruppel: Geschichte der Stadt Offenbach, Neuauflage, Wartberg Verlag, ISBN 3-8313-1334-2
- Hans Georg Ruppel, Lothar Braun: Es begann in Offenbach..., Wartberg Verlag, ISBN 3-9801-8463-3
- Ulrich Jung:Das war das 20. Jahrhundert in OF und Region, Wartberg Verlag, ISBN 3-86134-923-X
- Alfred Kurt:Stadt + Kreis Offenbach in der Geschichte, 1998, Hg. Offenbach-Post, Bintz-Verlag, ISBN 3-87079-009-1
- Wilfied B Sahm, Christina Uslular-Thiele: Offenbach - was für eine Stadt, 2004, Hg.: Volkshochschule Offenbach, Cocon-Verlag, ISBN 3-93777-405-X
- Hessisches Städtebuch; Band IV 1. Teilband aus "Deutsches Städtebuch. Handbuch städtischer Geschichte" - Im Auftrage der Arbeitsgemeinschaft der historischen Kommissionen und mit Unterstützung des Deutschen Städtetages, des Deutschen Städtebundes und des Deutschen Gemeindetages, hrsg. von Erich Keyser, Stuttgart, 1957
- Günter Burkhard: Die Attraktoren der Armut - Eine sozialökologische Untersuchung der wohnräumlichen Verteilung von Armut in der Stadt Offenbach, 1998, Shaker-Verlag, ISBN 3-82652-696-1
