Aichi E16A

Z Wikipedii

Aichi E16A Zuiun
Dane podstawowe
Państwo	Japonia
Producent	Aichi Kokuki KK
Typ	wodnosamolot zwiadowczy
Konstrukcja	dolnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie – pływakowe, stałe
Załoga	2
Historia
Data oblotu	maj 1942
Lata produkcji	1943 – 1945
Wycofanie ze służby	1945
Dane techniczne
Napęd	1 silnik gwiazdowy, 14-cylindrowy Mitsubishi Kinsei 54
Moc	1300 KM (960 kW)
Wymiary
Rozpiętość	12,81 m
Długość	10,83 m
Wysokość	4,79 m
Powierzchnia nośna	28,00 m²
Masa
Własna	2 896 kg
Startowa	3 895 kg
Osiągi
Prędkość maksymalna	440 km/h
Prędkość przelotowa	350 km/h
Prędkość wznoszenia	4 min. 40 sek. na wysokość 3000 m
Pułap	10 000 m
Zasięg	570 km (normalny) 1300 km (maksymalny)
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 działka 99-shiki (Type 99) kal. 20 mm (stałe, zamontowane w skrzydłach) 1 karabin maszynowy 2-shiki (Type 2) kal. 12,7 mm (ruchomy, w tylnym stanowisku strzeleckim) 1 bomba o masie 250 kg lub 2 każda o masie 60 kg
Użytkownicy
Japonia

Aichi E16A Zuiun (oznaczenie amerykańskie – Paul) – japońska wodnosamolot zwiadowczy z okresu II wojny światowej.

[edytuj] Historia

Pod koniec 1940 roku wytwórnia Aichi Kokuki KK podjęła się opracowania nowoczesnego wodnosamolotu zwiadowczego i równocześnie przystosowanego do bombardowania z lotu nurkowego, który miał zastąpić wodnosamoloty Aichi E13A Raiun . Projekt takiego samolotu oznaczonego jako AM-22 opracował inż. Rishiro Matsuo, przy współpracy z inż. Yasushiro Ozawa.

W trakcie projektowania wymagania stawiane przez dowództwo lotnictwa marynarki uległo zmianie i ostatecznie prototyp był gotowy w 1942 roku otrzymał wtedy oznaczenie E16A1. Prototyp wyposażony w silnik gwiazdowy Mitsubishi Kinsei 51 został oblatany w maju 1942 roku, a następnie poddany szeregu próbą, które wykazały szereg usterek. Ostatecznie samolot ten został zatwierdzony do produkcji seryjnej dopiero w sierpniu 1943 roku, otrzymał wtedy oznaczenie E16A1 Zuiun (pol. Opiekuńcza chmura) przy czym został on wyposażony w nowy silnik Mitsubishi Kinsei 54 o mocy identycznej jako silnik prototypu.

Produkcja seryjna samolotu trwała do sierpnia 1945 roku, przy czym początkowo produkowano je w zakładach Aichi Kokuki KK a później także w zakładach Nipon Hikoki KK w Tomioka. Łącznie wyprodukowano 255 samolotów Aichi E16A1 oraz 3 prototypy.

W 1944 roku zbudowano także jeden prototyp oznaczony jako Aichi E16A2T w którym zastosowano silnik Mitsubishi Kinsei 62 o mocy 1560 KM, samolot ten znajdował się w momencie kapitulacji Japonii we wrześniu 1945 roku jeszcze w fazie prób.

[edytuj] Użycie w lotnictwie

Wodnosamolot E16A1 wprowadzone zostały do użytku w 1944 roku, a po raz pierwszy w akcji bojowej użyto ich w rejonie Filipin. Następnie samoloty te używane zarówno do zwiadu jak i do bombardowania z lotu nurkowego.

W końcowym okresie wojny wszystkie niezniszczone wcześniej samoloty Aichi E16A1 Zuiun zostały użyte jako samoloty pilotów samobójców.

[edytuj] Opis konstrukcji

Wodnosamolot Aichi E16A Zuiun był dolnopłatem o konstrukcji w zasadzie metalowej, tylko odejmowana skrajna część płata i usterzenie poziome było konstrukcji drewnianej. Podwozie stanowiły dwa metalowe pływaki jednoredanowe. Na krawędzi spływu przednich wsporników pływaków zamontowano otwierane hydraulicznie hamulce aerodynamiczne co było oryginalnym rozwiązaniem i zastosowane tylko w tym samolocie.

Napęd samolotu stanowiły w silnik gwiazdowy chłodzony powietrzem, napędzający trzyłopatowe śmigło.

Uzbrojenie samolotu stanowiły 2 stałe działka kal. 20 mm umieszczone w skrzydłach i 1 ruchomy karabin maszynowy kal. 12,7 mm umieszczony w tylnym stanowisku strzeleckim. Wodnosamolot mógł przenosić jedną bombę o masie 250 kg lub dwie o masie 60 kg każda.