Kawanishi H6K
Z Wikipedii
Kawanishi H6K (Dane wersji H6K4) |
|
Dane podstawowe | |
Państwo | Japonia |
Producent | Kawanishi |
Typ | patrolowa łódź latająca dalekiego zasięgu |
Konstrukcja | łódź latająca o konstrukcji całkowicie metalowej |
Załoga | 9 |
Historia | |
Data oblotu | 14 lipca 1936 |
Lata produkcji | 1937 – 1942 |
Wycofanie ze służby | 1945 |
Dane techniczne | |
Napęd | 4 silniki gwiazdowe, 14-cylindrowe, chłodzone powietrzem Mitsubishi MK8D Kinsei 46 |
Moc | po 1070 KM każdy (startowa 930 KM) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 40 m |
Długość | 25,625 m |
Wysokość | 6,27 m |
Powierzchnia nośna | 170,00 m² |
Masa | |
Własna | 11 710 kg |
Startowa | normalna 17 000 kg maksymalna 23 000 kg |
Osiągi | |
Prędkość maksymalna | 340 km/h na 4000 m |
Prędkość przelotowa | 259 km/h |
Prędkość wznoszenia | czas wznoszenia 13 min 31 s na 5000 m |
Pułap | 9610 m |
Zasięg | normalny 4800 km maksymalny 6080 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 działko Type 99 Model 1 kal. 20 mm 4 karabiny maszynowe Type 92 kal. 7,7 mm bomby o masie do 1000 kg lub 2 torpedy lotnicze po 800 kg każda |
|
Użytkownicy | |
Japonia | |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Kawanishi H6K (oznaczenie amerykańskie – Mavis lub Tillie) – japońska łódź latająca patrolowa, pasażerska i transportowa dalekiego zasięgu z okresu II wojny światowej.
[edytuj] Historia
W 1934 roku dowództwo lotnictwa japońskiej marynarki wojennej ogłosiły wymagania 9-shi na projekt latającej łodzi patrolowej. Na podstawie tych wymagań w wytwórni Kawanishi opracowano projekt, który wzorowano m.in. na amerykańskiej łodzi latającej Sikorsky S-42.
Projekt oznaczony jako Type S został pozytywnie zaopiniowany i w 1936 roku przystąpiono do budowy 4 prototypów. Przy czym w prototypach zastosowano dwa różne silniki: Nakajima Hikari o mocy 837 KM (620 kW) i Mitsubishi Kinsei 43 o mocy 1000 KM (740 kW). Po przeprowadzeniu badań ostatecznie do dalszej produkcji przyjęto prototypy wyposażone w silniki Mitsubishi Kinsei 43, które wprowadzono do służby pod oznaczeniem H6K1.
Na podstawie wersji H6K1 rozpoczęto produkcję serii przedprodukcyjnej oznaczoną jako H6K2 w ilości 10 sztuk. W tym czasie opracowano także wersje cywilną tego samolotu oznaczoną jako H6K2-L, która zabierała na pokład 16 pasażerów i została zbudowana w ilości 16 sztuk. Potem jeszcze wersję sztabową H6K3 dla przewozu VIP-ów, która została zbudowana w ilości 2 sztuk.
Na podstawie doświadczeń ostatecznie rozpoczęto produkcję seryjną łodzi latającej oznaczonej H6K4 w której zastąpiono grzbietową wieżyczkę dwoma bocznymi stanowiskami karabinów maszynowych z oszkleniem kropelkowym i jednym stanowiskiem otwartym. W tylnej części kadłuba umieszczono ręcznie uruchamianą wieżyczkę z działkiem kal. 20 mm. Zbudowano 127 samolotów tej wersji i były to w początkowym okresie II wojny światowej podstawowa latająca łódź patrolowa japońskiej marynarki wojennej. Zbudowano także w ilości 20 sztuk wersję trasportową H6K4-l.
W 1942 roku przystąpiono do produkcji kolejnej wersji samolotu oznaczonej jako H6K5 wyposażonej w silniki Mitsubishi Kinsei 53 o mocy 1300 KM (960 kW). W tej wersji samolot miał opancerzoną kabinę. Wersja H6K5 została zbudowana w ilości 36 sztuk. Wkrótce jednak zaniechano jej produkcji w związku z opracowaniem nowej łodzi latającej Kawanishi H8K.
Łącznie wyprodukowano 215 łodzi latających Kawanishi H6K wszystkich wersji.
[edytuj] Użycie w lotnictwie
Łódź latająca Kawanishi H6K była podstawową łodzią latającą lotnictwa japońskiej marynarki wojennej w początkowym okresie II wojny światowej.
Działały one na południowo-zachodnim Pacyfiku jako łodzie patrolowe i bombowe. Wykonywały one rajdu w rejon Rabaul i Holenderskich Indii Wschodnich.
Po II wojnie światowej samoloty te były używane przez lotnictwo Indonezji.
[edytuj] Opis konstrukcji
Łódź latająca Kawanishi H6K była czterosilnikowym, zestrzałowym górnopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej.
Kadłub łodziowy o dwuredanowym podłodziu, z klasycznymi pływakami wspornikowymi. Trójdzielny płat składał się z prostokątnej części środkowej, wspartej nad kadłubem i podpartej układem równoległych zastrzałów oraz z trapezowej części skrajnej z zaokrąglonymi końcówkami. Część środkowa płata wyposażona była w klapy a skrajna w lotki. Kadłub miał konstrukcję półskorupową, w tylnej części podniesiony dla oddalenia usterzenia od wody.
Załoga rozmieszczona była w osłoniętej kabinie pilotów i w kilku stanowiskach strzeleckich.
Napęd samolotu stanowiły cztery silniki gwiazdowe zabudowane przed krawędzią centralnej części płata.
Uzbrojenie obronne składało się z kilku karabinów maszynowych kal. 7,7 mm w stanowiskach: dziobowym, grzbietowym i rufowym. Mógł również zabierać ładunek do 1600 kg w tym 2 bomby lub 2 torpedy po 800 kg, które podwieszano pod głównymi zastrzałami, które były wzmocnione dodatkowymi rozpórkami.
Samoloty myśliwskie | |
---|---|
Samoloty bombowe i torpedowe | |
B5N • B6N • B7A • D1A • D3A • D4Y • G3M • G4M • G5N • G8N • M6A • P1Y |
|
Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | |
C3N • C6N • E7K • E9W • E11A • E13A • E14Y • E15K • E16A • F1M • H5Y • H6K • H8K • H9A • Q1W • R2Y |
|
Pozostałe samoloty | Samoloty transportowe |
MXY 5 • MXY7 • Ka-1 • Ohka Model 11 |
L2D • L3Y |
Konstrukcje prototypowe i doświadczalne | |