Albert Sosnowski

Z Wikipedii

Albert Sosnowski
Data urodzenia	7 marca 1979
Miejsce urodzenia	Warszawa
Kariera zawodowa
Stoczone walki	44
Wygrane	43
Przegrane	1
Remisy	0
Unieważnione	0
Nokauty	26
Zdobyte tytuły	mistrz świata WBF
Menager	Krzysztof Zbarski
Trener	Laszlo Veres

Albert Sosnowski (ur. 7 marca 1979 w Warszawie) – polski bokser, mistrz świata federacji WBF.

Albert Sosnowski swoją pierwszą walkę na zawodowym ringu stoczył 22 lipca 1998 roku z czeskim bokserem – Janem Drobena. Pojedynek wygrał w 1 rundzie przez TKO. Następnie aż w 18 pojedynkach z rzędu nie poniósł porażki.

17 marca 2001 "Dragon" otrzymał szansę walki o tytuł młodzieżowego mistrza świata federacji WBC z Kanadyjczykiem Arthurem Cookiem. Niestety w 9 rundzie Sosnowski został znokautowany przez Cooka. Jest to dotychczas jedyna przegrana walka Alberta na zawodowym ringu.

4 listopada 2006 Albert Sosnowski zdobył tytuł mistrza świata federacji WBF pokonując przez decyzję większości reprezentanta RPA Lawrence'm Tauasą.

8 czerwca 2007 polski bokser stoczył walkę z zawodowym mistrzem Francji w wadze ciężkiej – Stevem Hereliusem. Albert wygrał w 9 rundzie przez TKO. Nie była to walka o tytuł mistrza świata federacji WBF.

14 września 2007 Sosnowski obronił tytuł w walce z Argentyńczykiem Manuelem Alberto Puechtą wygrywając już w 2 rundzie przez nokaut.

Poza swoją karierą bokserską, uczestniczył w programie Big Brother VIP w 2008 roku.

[edytuj] Stoczone walki na zawodowym ringu

Statystyka stoczonych walk zawodowych
Lp	Data walki	Miejsce walki		Wynik	Werdykt ¹
1.	22 lipca 1998	Outrup	Dania	wygrana z Janem Drobeną (CZE)	TKO w 1. rundzie
2.	25 września 1998	Poznań	Polska	wygrana ze Andrzejem Dziewulskim (POL)	TKO w 4. rundzie
3.	2 października 1998	Warszawa	Polska	wygrana z Rene Hanlem (DEU)	PTS po 4. rundach
4.	13 lutego 1999	Jastrzębie-Zdrój	Polska	wygrana z Viktorem Juhaszem (HUN)	TKO w 1. rundzie
5.	12 marca 1999	Londyn	Wielka Brytania	wygrana z Chrisem Woollasem (GBR)	PTS po 4. rundach
6.	17 kwietnia 1999	Warszawa	Polska	wygrana ze Stipe Balicem (HRV)	PTS po 4. rundach
7.	28 maja 1999	Liverpool	Wielka Brytania	wygrana z Garym Williamsem (GBR)	TKO w 4. rundzie
8.	26 czerwca 1999	Wrocław	Polska	wygrana z Biko Botowamungu (COG)	UD po 4. rundach
9.	17 lipca 1999	Gdańsk	Polska	wygrana z Bruno Fosterem (GBR)	TKO w 6. rundzie
10.	18 września 1999	Gdańsk	Polska	wygrana z Ignacio Orsolą (HUN)	KO w 1. rundzie
11.	22 października 1999	Detroit	Stany Zjednoczone	wygrana z Jeffem Lally (USA)	TKO w 3. rundzie
12.	20 listopada 1999	Gliwice	Polska	wygrana z Henrym Kollem Njume (CMR)	PTS po 6. rundach
13.	11 marca 2000	Londyn	Wielka Brytania	wygrana z Luke'iem Simpkinem (GBR)	PTS po 4. rundach
14.	8 kwietnia 2000	Gdańsk	Polska	wygrana ze Slobodanem Popovicem (MNE)	KO w 1. rundzie
15.	27 maja 2000	Londyn	Wielka Brytania	wygrana z Neilem Kirkwoodem (GBR)	TKO w 1. rundzie
16.	24 czerwca 2000	Toruń	Polska	wygrana z Clarencem Goinsem (USA)	TKO w 2. rundzie
17.	19 sierpnia 2000	Mashantucket	Stany Zjednoczone	wygrana z Danem Conwayem (USA)	UD po 4. rundach
18.	30 września 2000	Rotterdam	Holandia	wygrana z Everettem Martinem (USA)	TKO w 7. rundach
19.	27 listopada 2000	Birmingham	Wielka Brytania	wygrana z Michaelem Murray'em (GBR)	TKO w 6. rundzie
20.	17 marca 2001	Budapeszt	Węgry	przegrana z Arthurem Cookiem (CAN) - walka o tytuł młodzieżowego mistrza świata federacji WBC	KO w 9. rundzie
21.	7 lipca 2001	Amsterdam	Holandia	wygrana z Dirkiem Wallynem (BEL)	UD po 6. rundach
22.	13 października 2001	Budapeszt	Węgry	wygrana ze Stanislavem Tomkatchovem (UKR)	TKO w 3. rundzie
23.	27 października 2001	Kołobrzeg	Polska	wygrana z Robertem Magureanu (ROU)	TKO w 4. rundzie
24.	22 stycznia 2002	Gdynia	Polska	wygrana z Catalinem Zmarandescu (ROU)	KO w 1. rundzie
25.	9 marca 2002	Budapeszt	Węgry	wygrana z Jacobem Odhiambo (KEN)	KO w 1. rundzie
26.	27 lipca 2002	Nottingham	Wielka Brytania	wygrana z Paulem Bonsonem (GBR)	PTS po 4. rundach
27.	7 grudnia 2002	Brentwood	Stany Zjednoczone	wygrana z Jacklordem Jacobsem (NGA)	PTS po 6. rundach
28.	8 marca 2003	Londyn	Wielka Brytania	wygrana z Mindaugasem Kulikauskasem (LTU)	TKO w 6. rundzie
29.	12 kwietnia 2003	Londyn	Wielka Brytania	wygrana z Michaelem Holdenem (GBR)	PTS po 6. rundach
30.	5 lipca 2003	Brentwood	Stany Zjednoczone	wygrana z Jasonem Brewsterem (GBR)	TKO w 2. rundzie
31.	22 listopada 2003	Belfast	Irlandia Północna	wygrana z Chrisem Woollasem	TKo w 1. rundzie
32.	31 stycznia 2004	Londyn	Wielka Brytania	wygrana z Gregiem Scottem-Briggsem (GBR)	KO w 2. rundzie
33.	10 kwietnia 2004	Manchester	Wielka Brytania	wygrana z Paulem Kingiem (GBR)	PTS po 4. rundach
34.	26 czerwca 2004	Belfast	Irlandia Północna	wygrana z Wojciechem Bartnikiem (POL)	PTS po 6. rundach
35.	11 września 2004	Budapeszt	Węgry	wygrana z Kenny'm Cravenem (USA)	KO w 2. rundzie
36.	22 stycznia 2005	Miami	Stany Zjednoczone	wygrana z Tommy'm Connelly'm (USA)	TKO w 2. rundzie
37.	19 marca 2005	Las Vegas	Stany Zjednoczone	wygrana z Travisem Fultonem (USA)	TKO w 2. rundzie
38.	28 maja 2005	Kalifornia	Stany Zjednoczone	wygrana z Orlinem Norrisem (USA)	MD po 6. rundach
39.	25 maja 2006	Gauteng	Republika Południowej Afryki	wygrana z Osbornem Machimaną (ZAF)	UD po 10. rundach
40.	4 listopada 2006	Gauteng	Republika Południowej Afryki	wygrana z Lawrence'm Tauasą (WSM) - walka o tytuł mistrza świata federacji WBF	MD po 12. rundach
41.	8 czerwca 2007	Motherwell	Szkocja	wygrana z Stevem Hereliusem (FRA)	TKO w 9. rundzie
42.	14 września 2007	Kirkcaldy	Szkocja	wygrana z Stevem Hereliusem (ARG) - obrona mistrzostwa świata federacji WBF	KO w 2. rundzie
43.	25 stycznia 2008	Dagenham	Wielka Brytania	wygrana z Colinem Kenna (IRL) - obrona mistrzostwa świata federacji WBF	UD po 10. rundach
44.	25 kwietnia 2008	Nowy Jork	Stany Zjednoczone	wygrana z Terrell'em Nelsonem (USA) - obrona mistrzostwa świata federacji WBF	TKO w 5. rundzie

|} ¹ TKO - techniczny nokaut, KO - nokaut, UD - jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD - decyzja większości, PTS - walka zakończona na punkty