Aleksander (cesarz bizantyjski)
Z Wikipedii
Aleksander (ur. 870, zm. 6 czerwca 913) – cesarz bizantyjski w latach 912 - 913.
Był synem cesarza Bazylego I i jego drugiej żony - Eudokii Ingeriny. Jego starszym bratem był cesarz Leon VI Filozof. W latach 879-912 współrządził ze swym ojcem i bratem. Po śmierci Leona w r. 912 został jego następcą i równocześnie regentem nieletniego bratanka, Konstantyna.
Jako samodzielny cesarz panował bardzo krótko. Nie miał żadnych predyspozycji do sprawowania władzy, gdyż był lekkoduchem i sprawami państwowymi nie interesował się w najmniejszym stopniu. Po śmierci brata zamknął cesarzową w klasztorze, a doradców Leona pozbawił urzędu. W czasie jego krótkiego panowania Bułgarzy zaczęli przygotowywać potężny atak na cesarstwo. Zmarł podczas przygotowań do wojny w r. 913. Na łożu śmierci wyznaczył na swego następcę małoletniego bratanka, Konstantyna, który panował jako Konstantyn VII.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Poprzednik Bazyli I Macedończyk |
Cesarz bizantyjski 879 - 913 |
Następca Konstantyn VII Porfirogeneta |