Justyn I (cesarz bizantyjski)
Z Wikipedii
Justyn I (ur. ok. 450 w Niszu, zm. 1 sierpnia 527 w Konstantynopolu) – cesarz bizantyjski, panujący od 5 lipca 518 do śmierci.
Justyn był wieśniakiem trackim pochodzącym z Naissus (dzisiejszy Nisz). Walczył w armii rzymskiej, potem był dowódcą straży pałacowej ekskubitorów, a następnie po śmierci Anastazjusza został cesarzem Bizancjum. Zasłużony w walkach z Persami doświadczony żołnierz, obejmując tron był już w dość podeszłym wieku - założył nową bizantyjską dynastię justyniańską.
W państwie panował niepokój, zatem cesarz potrzebował wsparcia, które znalazł u bratanka Petrusa Sabbatha, późniejszego Justyniana I. Wybór następcy przez Justyna I był - jak się okazało - korzystny dla cesarstwa. Z inspiracji swego bratanka w 525r. uchwalił ustawę umożliwiającą małżeństwa przedstawicieli arystokracji z osobami z niższego stanu. Umożliwiło to małżeństwo Justyniana z Teodorą.
Poprzednik Anastazjusz |
Cesarz bizantyjski 518 - 527 |
Następca Justynian I Wielki |