Konstans II (cesarz bizantyjski)
Z Wikipedii
Konstans II Brodaty (Constans II Heraclius Pogonatus) (ur. 7 listopada 630, zm. 15 września 668) – cesarz bizantyjski od 641.
Był synem Konstantyna III i jego żony Gregorii. Tron odziedziczył po swoim wuju - Herakleonasie, obalonym w wyniku zamieszek w Konstantynopolu.
Początek panowania cesarza upłynął pod znakiem zagrożenia ze strony Arabów.Pod wodzą kalifa Umara i jego dowódców przygotowywali się do oblężenia Konstantynopola od strony lądu i morza. Na szczęście śmierć władcy arabskiego oddaliła perspektywę obrony stolicy. Jednakże Konstans II zmuszony został do rezygnacji z ziem egipskich, gdy jego flota poniosła klęskę pod Finike w 655r. Wykorzystując względny spokój na froncie arabskim cesarz skierował się nad Dunaj, gdzie w 658r. pokonał tam plemiona słowiańskie. Całości trudnej sytuacji Konstansa dopełniały liczne bunty uzurpatorów. W latach 646 - 647 w egzarchacie Kartaginy panował samozwańczy cesarz Grzegorz, pokonany przez Arabów pod Sufetulą. Z kolei w Italii basileusem ogłosił się w 649r. Olimpios, wysłany uprzednio przez Konstansa z misją uwięzienia papieża Marcina I. Uzurpacja samozwańca ogarnęła także Sycylię. Zakończyła się wraz z nagłą śmiercią Olimpiosa w 652r.
W polityce religijnej Konstans II sprzyjał jawnie monoteletyzmowi. Aby ugruntować pozycję herezji ogłosił traktat religijnyTypos. Prowadziło to do wielu niepokojów na tle religijnym. Samozwaniec afrykański Grzegorz był zwolennikiem ortodoksji, a Olimpios ogłosił się cesarzem wykorzystując niepopularność Konstansa w Italii. W związku z planami odzyskania afrykańskich posiadłości, jak i Sycylii, cesarz nosił się z zamiarem przeniesienia stolicy imperium do Syrakuz. Aby ugruntować następstwo tronu, w 654r. uczynił współpanującymi swoich synów: Konstantyna (późniejszego cesarza), Tyberiusza i Herakliusza.
Dokonał gruntownej reorganizacji Marynarki Wojennej Cesarstwa. W 663 roku wyruszył na czele nowej floty na Sycylię w celu uratowania wyspy i Północnej Afryki z Kartaginą przed zajęciem przez Arabów. Poniósł klęskę. Został zamordowany w Syrakuzach 15 września 668 podczas kąpieli. Zabił go jeden z jego dworzan, a zwłoki jego przywieziono do Konstantynopola i pochowano w kościele Świętych Apostołów.
Jego żoną była Fausta, córka Valentinusa. Konstans miał z nią trzech synów:
- Konstantyna IV, kolejnego cesarza,
- Herakliusza, współcesarza w latach 659-681,
- Tyberiusza, współcesarza w latach 659-681.
[edytuj] Zobacz też
| Poprzednik Herakleonas |
 |
Cesarz bizantyjski 641 - 668 |
|
Następca Konstantyn IV Pogonatos |
