Aureli Serda-Teodorski
Z Wikipedii
Aureli Serda-Teodorski (ur. 25 kwietnia 1860 w Tarnowie, zm. 1943? Jugosławia) - pułkownik kawalerii Armia Austro-Węgier, generał dywizji Wojska Polskiego.
Spis treści |
[edytuj] Służba w Cesarskiej i Królewskiej Armii
Kształcił się w Tarnowie. Studiował prawo w Wiedniu i Krakowie. W 1881 odbył służbę jednorocznego ochotnika i został oficerem kawalerii austriackiej - służył przeważnie w Bośni. W czasie I wojny światowej jako dowódca dywizjonu pułku dragonów walczył na terenach Polski. Pułkownik z 1914. W 1918 dowódca brygady kawalerii na froncie włoskim.
[edytuj] Służba w Wojsku Polskim
Od stycznia 1919 w Wojsku Polskim. Styczeń - luty 1919 dowódca rezerw Armii Wschód w walkach o Lwów, pełniący obowiązki dowódcy Grupy Operacyjnej gen. L. Żeligowskiego, wyjazd do Francji. Czerwiec -wrzesień 1919 zastępca dowódcy 3 Dywizji Strzelców Polskich Armii Polskiej we Francji. Generał brygady z z 1 czerwca 1919. Wrzesień 1919 - 1220 szef Misji Wojskowej przy rządzie Ukrainy, generał do zleceń specjalnych Naczelnego Wodza. 1920 - marzec 1921 zastępca Generalnego Inspektora Jazdy, marzec - maj 1921 zastępca dowódcy Okręgu Generalnego Poznań i kierownik kursów dla wyższych dowódców.
Od 31 maja 1921 w stanie spoczynku z nadaniem tytułu generała dywizji. Reaktywowany do służby w grudniu 1922. Do września 1925 formalnie komendant Wyższej Szkoły Wojennej, jednak zajmował się sprawami porządkowymi i gospodarczymi. O zagadnieniach naukowych decydowała kadra z armii francuskiej z pułkownikiem Louisem Augustine Faury na czele.
W 1925 powrócił ostatecznie w stan spoczynku i wyjechał do Jugosławii.
[edytuj] Ordery i odznaczenia:
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie
- Krzyż Komandorski Legii Honorowej
- Krzyż Wielki Orderu „Korony Rumunii”
- Krzyż Komandorski Orderu Białego Orła
- Order Dębowej Korony I klasy (luksemburgski)
[edytuj] Bibliografia
- T. Kryska Karski S. Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991.
- H. P Kosk, Generalicja polska, t. 2, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszkow 2001.
- Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08262-6, s. 298.
- Rocznik Oficerski z 1928, s. 878.
