Bolesław Kraupa
Z Wikipedii
Bolesław Kraupa (ur. 17 listopada 1871 w Krakowie - zm. 15 grudnia 1924 w Warszawie) - podpułkownik piechoty Cesarskiej i Królewskiej Armii, generał brygady Wojska Polskiego.
Spis treści |
[edytuj] Służba w Cesarskiej i Królewskiej Armii
Kształcił się w Korpusie Kadetów w Krakowie. Od 1892 oficer zawodowy austriackiej piechoty, na kolejnych stanowiskach dowódczych. Jako dowódca kompanii walczył w 1914 na froncie rosyjskim. W styczniu 1915 dostał się do niewoli. W 1918 po wymianie jeńców powrócił do służby i jako dowódca batalionu walczył na froncie włoskim.
[edytuj] Służba w Wojsku Polskim
Od listopada 1918 w Wojsku Polskim. Organizator i dowódca 13 Pułku Piechoty. Luty 1920 - styczeń 1921 dowódca XVI Brygady Piechoty, styczeń 1921 - grudzień 1923 dowódca piechoty dywizyjnej 8 Dywizji Piechoty w Modlinie. Z dniem 10 grudnia 1923 mianowany dowódcą 28 Dywizji Piechoty w Warszawie. [1] Zastąpił na tym stanowisku gen. bryg. Mieczysława Norwid-Neugebauera. 15 marca 1924 przeniesiony na stanowisko dowódcy 27 Dywizji Piechoty w Kowlu.
31 marca 1924 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski na wniosek ministra spraw wojskowych, gen. dyw. Władysława Sikorskiego awansował go na generała brygady ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 12 lokatą. [2]
19 października 1924 zwolniony ze stanowiska dowódcy 27 DP z pozostawieniem w dyspozycji M.S.Wojsk. [3]
[edytuj] Awanse:
[edytuj] Ordery i odznaczenia:
[edytuj] Zobacz:
- Generałowie polscy
- Generałowie II Rzeczypospolitej Polskiej
- Generałowie II Rzeczypospolitej Polskiej awansowani w 2007 r.
- Generałowie w ujęciu historycznym - statystyka
- Generałowie polscy w niewoli
[edytuj] Bibliografia
- Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej t. 1 wyd.: Editions Spotkania, Warszawa, 1998
- Henryk P. Kosk, Generalicja polska t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków, 1998
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08262-6, s. 198-199, s. 178-179,
