28 Dywizja Piechoty (II RP)

Z Wikipedii

28 (Warszawska) Dywizja Piechoty (28 DP) – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego II RP.

Spis treści 1 Obsada personalna Dowództwa 28 DP w latach 1921-1939 2 Udział w wojnie obronnej 1939 2.1 Skład 2.2 Działania bojowe 3 28 Dywizja Piechoty AK im. Stanisława Okrzei 3.1 Skład 4 Literatura 5 Zobacz też

[edytuj] Obsada personalna Dowództwa 28 DP w latach 1921-1939

dowódcy dywizji:

• gen. bryg. Mieczysław Norwid-Neugebauer (7 VIII 1921-10 XII 1923)
• płk piech. Bolesław Kraupa (10.XII.1923-15.III.1924)
• gen. dyw. Kazimierz Dzierżanowski (III 1924- 20 X 1925)
• gen. bryg. Tadeusz Ludwik Piskor (23 X 1925-17 VI 1926)
• gen. bryg. Romuald Dąbrowski ( VI 1926 - VII 1927)
• gen. bryg. Władysław Bończa-Uzdowski (17 III 1927- 30 IX 1939)

dowódcy piechoty dywizyjnej:

• płk dypl. Stefan Broniowski

II dowódcy piechoty dywizyjnej:

• płk dypl. Aleksander Wacznadze

szefowie sztabu:

• mjr SG Mieczysław Mozdyniewicz od X.1921
• ppłk dypl. Albin Habina

[edytuj] Udział w wojnie obronnej 1939

[edytuj] Skład

• 15 Pułk Piechoty "Wilków" - (Dęblin)
• 36 Pułk Piechoty Legii Akademickiej – (Warszawa) d-ca ppłk Karol Ziemski
• 72 Pułk Piechoty im. Płk. Dionizego Czachowskiego - (Radom) d-ca ppłk Karol Chrobaczyński
• 28 Pułk Artylerii Lekkiej – d-ca ppłk Rudolf Ostrihansky
• 28 dywizjon artylerii ciężkiej
• 28 bateria artylerii plot.
• 28 batalion saperów
• 28 kompania telefoniczna
• kawaleria dywizyjna
• 13 kompania kolarzy
• 117 kompania ckm na taczankach
• służby

[edytuj] Działania bojowe

28 Dywizja Piechoty pod dowództwem gen. bryg. Władysława Bończy-Uzdowskiego wchodziła w skład Armii "Łódź". 1 września od rana walczyła w rejonie Masłowic, Łagiewnik i Raczyna z niemiecką 1 DLek., której niezdecydowane ataki skutecznie odpierała. Poniosła jednak duże straty od lotnictwa i artylerii wroga. 2 września rozpoczęła nakazany rozkazem dowódcy Armii odwrót za Wartę. 3 września, unikając silnego natarcia niemieckiego, obsadziła pozycje za Wartą pod Wieluniem. Tego dnia dostała rozkaz obrony Widawy. Na skutek zmiennych decyzji dowódcy dywizji jej 15 Pułk Piechoty prawie został rozbity i zdezorganizowany obsadził pozycje dopiero po południu. Jego miejsce zajął 36 Pułk Piechoty, który wraz z 72 Pułkiem Piechoty obsadził pozycje nad Wartą. Oddziały niemieckiej 1 DLek. przełamały te pozycje i wdarły się pod Konopnicę. W nocy z 3 na 4 września 36 pp i 72 pp wycofały się na Widawkę i dopiero 4 września cała mocno zdezorientowana dywizja obsadziła główną linię obrony. Dowództwo Armii dla wzmocnienia jej pozycji oddało pod jej rozkazy 4 Pułk Piechoty z 2 DP Leg.. 5 września na odcinku obrony dywizji niemiecki XIV Korpus zachowywał się dosyć biernie. 7 września 28 DP obsadziła pozycje obronne pod Pabianicami. Na kierunku Łask-Pabianice nacierała niemiecka 17 DP gen. Locha, w składzie której do ataku na miasto został wyznaczony słynny później pułk zmotoryzowany SS Leibstandarte Adolf Hitler. Pabianic bronił bezpośrednio 15 Pułk Piechoty. Walka była bardzo zacięta z dużymi stratami po obu stronach i trwała aż do godzin wieczornych. Niemcy w pewnym momencie dotarli do centrum miasta, jednak zostali odrzuceni przez polskie kontruderzenie. 15 pp utrzymał swoje pozycje, zadając Niemcom duże straty, zwłaszcza w broni pancernej. Niestety jednocześnie - po odejściu z północnego skrzydła dywizji 2 DP Leg. - w wolne miejsce weszły niemieckie oddziały i przedarły się na tyły dywizji. Na południowym skrzydle 72 pp zmuszony został do ataku pod Chechłem. Odebrał Niemcom wieś, ale w wyniku niemieckiego kontrataku poniósł takie straty, że właściwie przestał istnieć. W związku z tym dowódca 28 DP wydał rozkaz do przegrupowania dywizji, co oznaczało wycofanie oddziałów z rejonu Pabianic. 15 pp po podjęciu wieczorem odwrotu, natknął się na Niemców pod Ksawerowem i poniósł znaczne straty. Następnie dywizja miała skoncentrować się pod Wola Cyrusową, gdzie 8 września toczyła ciężkie walki z wrogiem. 9 września dostała rozkaz od dowódcy Armii gen. Wiktora Thommée wycofania się za Rawkę. 10 września dostała kolejny rozkaz zmiany drogi odwrotu i teraz zmierzała na Warszawę przez Grodzisk Mazowiecki i Pruszków. Jednak mimo początkowych sukcesów zabrakło jej sił, aby przebić się przez niemieckie pozycje obsadzone przez oddziały XI i XVI Korpusów Pancernych. 13 września zmieniła kierunek odwrotu na Modlin, gdzie - po dotarciu następnego dnia - jej oddziały obsadziły odcinek "Pomiechówek". Dopiero 19 września do Modlina dotarł 15 pp. 28 DP uczestniczyła w obronie twierdzy modlińskiej do jej kapitulacji 29 września.

[edytuj] 28 Dywizja Piechoty AK im. Stanisława Okrzei

W czasie Powstania Warszawskiego z oddziałów powstańczych walczących w Śródmieściu utworzono 28. Dywizję Piechoty im. Stefana Okrzei pod dowództwem płk. Edwarda Pfeiffera, która weszła w skład Warszawskiego Korpusu AK.

[edytuj] Skład

• 15 Pułku Piechoty AK
  • Batalion Chrobry,
  • Batalion Chrobry II
  • Zgrupowanie Gurt
  • Zgrupowanie Paweł
• 36 Pułk Piechoty Legii Akademickiej
  • Zgrupowanie Róg
  • Zgrupowanie Bartkiewicz
• 72 Pułk Piechoty AK
  • Batalion Golski
  • Batalion Zaremba-Piorun
  • Batalion Ruczaj
  • Batalion Stefan
  • Batalion Miłosz

[edytuj] Literatura

• Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. Instytut Wydawnictw PAX. Warszawa 1990

[edytuj] Zobacz też