Brian Mawhinney
Z Wikipedii
Brian Stanley Mawhinney, baron Mawhinney (ur. 26 lipca 1940 w Belfaście), brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w drugim rządzie Johna Majora.
Wykształcenie odebrał w Royal Belfast Academical Institution oraz na Queen's University w swoim rodzinnym mieście, gdzie studiował fizykę. Naukę kontynuował w Royal Free Hospital w Londynie, gdzie wyspecjalizował się w promieniowaniu. W latach 1968-1970 r. był asystentem w dziale badań nad promieniowaniem na Uniwersytecie Iowa. Następnie powrócił do Royal Free Hospital, gdzie został wykładowcą.
Do Izby Gmin dostał się w 1979 r., wygrywając wybory w okręgu Peterborough. W latach 1986-1992 był młodszym ministrem w departamencie Irlandii Północnej. W latach 1992-1994 był ministrem stanu w ministerstwie zdrowia. W 1994 r. został członkiem gabinetu jako minister transportu. W 1995 r. został przewodniczącym Partii Konserwatywnej i ministrem bez teki. Po likwidacji jego okręgu wyborczego w 1997 r. wystartował w wyborach w okręgu North West Cambridgeshire i wygrał wybory, pomimo dotkliwej porażki konserwatystów w skali całego kraju.
W gabinecie cieni Williama Hague'ego był ministrem spraw wewnętrznych, ale zrezygnował w 1998 r. i powrócił do tylnych ław parlamentu. Z miejsca w Izbie Gmin zrezygnował w 2005 r. 24 czerwca został kreowany parem dożywotnim jako baron Mawhinney i zasiadł w Izbie Lordów.
Jako prezes (od 2003 r.) The Football League odpowiadał za reorganizację rogrywek piłkarskich w lidze.
Jest osobą głęboko religijną. Przez pięć lat był członkiem Synodu Generalnego.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Poprzednik John MacGregor |
Minister transportu Wielkiej Brytanii 1994-1995 |
Następca George Young |
Poprzednik Jeremy Hanley |
Minister bez teki Wielkiej Brytanii 1995-1997 |
Następca Peter Mandelson |
Poprzednik Michael Howard |
Minister spraw wewnętrznych w brytyjskim gabinecie cieni 1997-1998 |
Następca Norman Fowler |
Poprzednik Jeremy Hanley |
Przewodniczący Brytyjskiej Partii Konserwatywnej 1995-1997 |
Następca Cecil Parkinson, baron Parkinson |
Poprzednik Chris Smith, baron Smith of Finsbury |
Kolejność precedencji w Zjednoczonym Królestwie Mężczyźni |
Następca Jack Cunningham, baron Cunningham of Felling |
W dniu powstania
Virginia Bottomley • Kenneth Clarke • John Gummer • Michael Heseltine • Michael Howard • David Hunt • Douglas Hurd • Norman Lamont • Ian Lang • Peter Lilley • John MacGregor • Lord Mackay of Clashfern • John Major • Patrick Mayhew • David Mellor • Tony Newton • John Patten • Michael Portillo • Malcolm Rifkind • Gillian Shephard • Lord Wakeham • William Waldegrave
Późniejsi członkowie gabinetu
Jonathan Aitken • Peter Brooke • Lord Cranborne • Stephen Dorrell • Michael Forsyth • Roger Freeman • William Hague • Jeremy Hanley • Douglas Hogg • Brian Mawhinney • John Redwood • George Young