Peter Lilley
Z Wikipedii
Peter Bruce Lilley (ur. 23 sierpnia 1943 w Hayes w hrabstwie Kent), brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Margaret Thatcher i Johna Majora, oraz w gabinecie cieni Williama Hague'a.
Wykształcenie odebrał w Dulwich College oraz w Clare College na Uniwersytecie Cambridge, gdzie studiował nauki przyrodnicze i ekonomię. Następnie pracował jako analityk ds. energii w firmie W. Greenwell & Co., zostając w końcu partnerem w tej firmie. W 1983 r. wygrał wybory do Izby Gmin w okręgu St Albans. Od 1997 r. reprezentuje okręg wyborczy Hitchin and Harpenden.
Początkowo był parlamentarnym prywatnym sekretarzem Kanclerza Skarbu Nigela Lawsona. W 1987 r. został ekonomicznym sekretarzem skarbu, a w 1989 r. finansowym sekretarzem skarbu. W 1990 r. został członkiem gabinetu jako minister handlu i przemysłu. Po wyborach w 1992 r. objął stanowisko ministra zabezpieczenia socjalnego. Na tym stanowisku pozostał do przegranych wyborów 1997 r.
Lilley wystartował w rozpisanych niedługo później wyborach na lidera konserwatystów. W pierwszej turze głosowania zajął przedostatnie czwarte miejsce, ale zrezygnował z dalszej walki o fotel lidera. Zwycięzca wyborów, William Hague, mianował Lilley'a Kanclerzem Skarbu w swoim gabinecie cieni. Lilley pozostał na tym stanowisku do 1998 r. W latach 1998-1999 był zastępcą lidera Partii Konserwatywnej.
W 2001 r. Lilley wywołał kontrowersje, zarówno w swojej partii jak i w całym państwie, nawołując do legalizacji konopi siewnych[1]. W 2005 r. skrytyował projekt laburzystowskiego rządu dotyczący wprowadzenia dowodów tożsamości. Kiedy David Cameron został w grudniu 2005 r. nowym liderem konserwatystów mianował Lilleya przewodniczącym Globalisation and Global Poverty policy group.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Przypisy
| Poprzednik Nicholas Ridley |
Minister handlu i przemysłu Wielkiej Brytanii 1990-1992 |
Następca Michael Heseltine |
| Poprzednik Tony Newton |
Minister zabezpieczenia socjalnego Wielkiej Brytanii 1992-1997 |
Następca Harriet Harman |
| Poprzednik Kenneth Clarke |
Kanclerz Skarbu w brytyjskim gabinecie cieni 1997-1998 |
Następca Francis Maude |
W dniu powstania
Kenneth Baker • Paul Channon • Kenneth Clarke • Norman Fowler • Lord Havers • Geoffrey Howe • Douglas Hurd • Tom King • Nigel Lawson • John MacGregor • John Major • John Moore • Cecil Parkinson • Nicholas Ridley • Malcolm Rifkind • Margaret Thatcher • John Wakeham • Peter Walker • Lord Whitelaw • Lord Young of Graffham • George Younger
Późniejsi członkowie gabinetu
Lord Bealstead • Peter Brooke • John Gummer • Michael Howard • David Hunt • Norman Lamont • Peter Lilley • Lord Mackay of Clashfern • Tony Newton • Chris Patten • David Waddington • William Waldegrave
W dniu powstania
Kenneth Baker • Peter Brooke • Kenneth Clarke • John Gummer • Michael Heseltine • Michael Howard • David Hunt • Douglas Hurd • Tom King • Norman Lamont • Ian Lang • Peter Lilley • John MacGregor • Lord Mackay of Clashfern • John Major • David Mellor • Tony Newton • Chris Patten • Malcolm Rifkind • Lord Waddington • John Wakeham • William Waldegrave
W dniu powstania
Virginia Bottomley • Kenneth Clarke • John Gummer • Michael Heseltine • Michael Howard • David Hunt • Douglas Hurd • Norman Lamont • Ian Lang • Peter Lilley • John MacGregor • Lord Mackay of Clashfern • John Major • Patrick Mayhew • David Mellor • Tony Newton • John Patten • Michael Portillo • Malcolm Rifkind • Gillian Shephard • Lord Wakeham • William Waldegrave
Późniejsi członkowie gabinetu
Jonathan Aitken • Peter Brooke • Lord Cranborne • Stephen Dorrell • Michael Forsyth • Roger Freeman • William Hague • Jeremy Hanley • Douglas Hogg • Brian Mawhinney • John Redwood • George Young
