Norman Fowler
Z Wikipedii
Peter Norman Fowler, baron Fowler (ur. 2 lutego 1938 w Chelmsford), brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Margaret Thatcher.
Wykształcenie odebrał w King Edward VI Grammar School w Chelmsford w hrabstwie Essex, a następnie odbył służbę wojskową w pułku Essex w stopniu podporucznika. Później rozpoczął studia w Trinity Hall na Uniwersytecie Cambridge. W 1960 r. został przewodniczącym uniwersyteckiego Stowarzynia Konserwatywnego. W 1970 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Nottingham South. Od 1974 r. reprezentował okręg Sutton Coldfield.
W 1979 r. został ministrem transportu. W 1981 r. został członkiem gabinetu pozostając na dotychczasowym urzędzie. Jeszcze w tym samym roku został ministrem służby socjalnej. W zakresie jego kompetencji znajdowały się również sprawy zdrowia. W 1986 r. wydał pierwsze oficjalne materiały mające poinformować opinię publiczną o zagrożeniach związanych z AIDS. Rok później został ministrem zatrudnienia. Ze stanowiska tego zrezygnował w styczniu 1990 r.
Po rezygnacji Fowler zasiadł w tylnych ławach parlamentu. Do przednich ław powrócił w 1992 r., obejmując stanowisko przewodniczącego Partii Konserwatywnej. Był nim do 1994 r. W latach 1998-1999 był ministrem spraw wewnętrznych w gabinecie cieni Williama Hague'a. Z miejsca w Izbie Gmin zrezygnował w 2001 r. W tym samym roku został kreowany parem dożywotnim jako baron Fowler. W 2003 r. zaproponował aby Unia Europejska powołał specjalnego koordynatora o randze ambasadora w celu walki z epidemią AIDS.
Poprzednik Bill Rodgers |
Minister transportu Wielkiej Brytanii 1979-1981 |
Następca David Howell |
Poprzednik Patrick Jenkin |
Minister służby socjalnej Wielkiej Brytanii 1981-1987 |
Następca John Moore |
Poprzednik David Young, baron Young of Graffham |
Minister zatrudnienia Wielkiej Brytanii 1987-1990 |
Następca Michael Howard |
Poprzednik Brian Mawhinney |
Minister spraw wewnętrznych w brytyjskim gabinecie cieni 1998-1999 |
Następca Ann Widdecombe |
Poprzednik Chris Patten |
Przewodniczący Brytyjskiej Partii Konserwatywnej 1992-1994 |
Następca Jeremy Hanley |
Poprzednik Bruce Grocott, baron Grocott |
Kolejność precedencji w Zjednoczonym Królestwie Mężczyźni |
Następca John Morris, baron Morris of Aberavon |
W dniu powstania
Humphrey Atkins • John Biffen • Mark Carlisle • Lord Carrington • Nicholas Edwards • Ian Gilmour • Lord Hailsham of St Marylebone • Michael Heseltine • Geoffrey Howe • David Howell • Patrick Jenkin • Keith Joseph • Angus Maude • John Nott • James Prior • Francis Pym • Lord Soames • Norman St John-Stevas • Margaret Thatcher • Peter Walker • William Whitelaw • George Younger
Późniejsi członkowie gabinetu
Leon Brittan • Lord Cockfield • Norman Fowler • Tom King • Nigel Lawson • Cecil Parkinson • Norman Tebbit • Lady Young
W dniu powstania
John Biffen • Leon Brittan • Lord Cockfield • Nicholas Edwards • Norman Fowler • Lord Hailsham of St Marylebone • Michael Heseltine • Geoffrey Howe • Patrick Jenkin • Michael Jopling • Keith Joseph • Tom King • Nigel Lawson • Cecil Parkinson • James Prior • Peter Rees • Norman Tebbit • Margaret Thatcher • Peter Walker • Lord Whitelaw • George Younger
Późniejsi członkowie gabinetu
Kenneth Baker • Paul Channon • Kenneth Clarke • Lord Gowrie • Douglas Hurd • John MacGregor • John Moore • Nicholas Ridley • Malcolm Rifkind • Lord Young of Graffham
W dniu powstania
Kenneth Baker • Paul Channon • Kenneth Clarke • Norman Fowler • Lord Havers • Geoffrey Howe • Douglas Hurd • Tom King • Nigel Lawson • John MacGregor • John Major • John Moore • Cecil Parkinson • Nicholas Ridley • Malcolm Rifkind • Margaret Thatcher • John Wakeham • Peter Walker • Lord Whitelaw • Lord Young of Graffham • George Younger
Późniejsi członkowie gabinetu
Lord Bealstead • Peter Brooke • John Gummer • Michael Howard • David Hunt • Norman Lamont • Peter Lilley • Lord Mackay of Clashfern • Tony Newton • Chris Patten • David Waddington • William Waldegrave