Campeonato Paulista
Z Wikipedii
Campeonato Paulista – piłkarskie mistrzostwa brazylijskiego stanu São Paulo. Uważana za jedną z najsilniejszych lig stanowych w Brazylii (obok lig stanów Minas Gerais i Rio de Janeiro). Pierwsza liga zwana Série A1 składa się z 20 klubów i prowadzi rozgrywki co roku od stycznia do kwietnia. Wielką estymą cieszą się pojedynki tak słynnych nie tylko w Brazylii, ale i na całym świecie klubów jak Corinthians, Palmeiras, Santos czy São Paulo. Liga, często określana przydomkiem Paulistão jest najstarszą ligą Brazylii, gdyż swoje pierwsze mistrzostwa przeprowadziła już w 1902 roku.
Spis treści |
[edytuj] Format
Rozgrywki Campeonato Paulista organizowane są corocznie przez stanową federację piłkarską Federação Paulista de Futebol (w skrócie FPF). W rozgrywkach pierwszej ligi (Série A1) bierze udział 20 klubów ze stanu São Paulo. W nowym formacie na rok 2007 kluby grają ze sobą każdy z każdym po jednym meczu. Następnie najlepsza czwórka rozgrywa mecze systemem pucharowym (mecz i rewanż). Kluby, które zakończą rozgrywki na miejscach od 5 do 8, które jednocześnie nie są klubami z miasta São Paulo, rozgrywają turniej "Campeão do Interior" (ponieważ turniej ten organizuje się z myślą o słabszych klubach stanu, nie może w nim uczestniczyć również klub Santos). Cztery ostatnie w tabeli kluby spadają do drugiej ligi (Campeonato Paulista Série A2).
[edytuj] Historia
[edytuj] Założenie
Główną osobą, która przyczyniła się do stworzenia mistrzostw stanu São Paulo był Charles Miller. Gdy wrócił z Anglii, gdzie podczas studiów zapoznał się z piłką nożną, przedstawił w Brazylii zasady, na jakich tworzone są związki piłkarskie. Liga Paulista de Foot-Ball (w skrócie LPF) założona została 14 grudnia 1901 roku przez kluby: São Paulo Athletic Club, Internacional, Mackenzie, Germânia i Paulistano. Od kwietnia do października 1902 roku kluby te rozegrały pierwsze w historii mistrzostwa stanu São Paulo, a pierwszym zwycięzcą okazał się klub São Paulo AC (z Charlesem Millerem jako królem strzelców).
W następnych latach popularność futbolu rosła. Początkowo najlepszym klubem był klub Paulistano złożony z zawodników pochodzących z najbogatszych rodzin. Gdy do São Paulo i Rio de Janeiro przybył z Anglii londyński klub amatorski Corinthians, z łatwością pokonał najlepsze brazylijskie kluby. Gra angielskiego klubu zrobiła tak wielkie wrażenie na najmłodszych kibicach piłkarskich, że wkrótce grupa nastolatków założyła pierwszy, cieszący się szerokim uznaniem, klub o nazwie Sport Club Corinthians Paulista.
[edytuj] Spory i problemy
Rosnąca w szybkim tempie popularność futbolu wśród niższych klas doprowadziła do pierwszych tarć. Kierownicy stanowej federacji futbolowej uważali, że piłka nożna powinna pozostać sportem tylko dla elit i nie chcieli nawet słyszeć o dopuszczeniu do gry niższych klas społeczeństwa. Ostre różnice zdań w tej sprawie doprowadziły do podziału w futbolu stanu São Paulo i utworzeniu konkurencyjnej ligi przez nowy związek – Associação Paulista de Esportes Atléticos (APEA), który zajął się promocją sportu wśród klas pracujących. Kluby Corinthians, Palestra Itália oraz Paulistano pomogly w utworzeniu nowej ligi stanowej.
W roku 1917 LPF zawiesi swoją działalność i w ten sposób aż do 1926 roku APEA organizowała jedyną ligę w stanie São Paulo. Coraz silniejsze kluby, rosnące tłumy publiczności na trybunach oraz wielcy piłkarze jak Neco z Corinthians czy Friedenreich z Paulistano przyczyniali się do przemiany piłki nożnej z "zagranicznej zabawy" na brazylijski sport narodowy. Doszło teraz do sporów wokół sprawy przejścia z futbolu amatorskiego do futbolu zawodowego, w wyniku których najbardziej utytułowany wtedy klub Paulistano wystąpił z ligi i stworzył ligę amatorską (Liga de Amadores de Futebol – czyli LAF). Rywalizacja między dwoma ligami przyczyniła się do dalszego rozwoju piłki nożnej w stanie.
W 1930 roku zakończyła swą działalność LAF i dla futbolu stanu São Paulo rozpoczęła się nowa era. Gdy w 1933 roku utworzona została Bandeirante Football League, piłkarze stali się zawodowcami. Corinthians i Palestra Itália zachowaly swoje pozycje jako najpotężniejsze i najbardziej popularne kluby. Powstało także wiele nowych klubów walczących o przychylnych sobie kibiców. Członkowie klubu Paulistano, którzy przekonali się do zawodowstwa, wspólnie z kierownikami AA Palmeiras dogadali się w sprawie fuzji tworząc trzeci potężny klub w mieście – São Paulo Futebol Clube.
[edytuj] Nowoczesna era
APEA zakończyła swą działalność w 1938 roku, natomiast federacja Bandeirante Football League po licznych zmianach nazw przekształciła się ostatecznie 22 kwietnia 1941 roku w Federação Paulista de Futebol (czyli FPF). W następnym roku klub São Paulo podpisał kontrakt z Leonidasem da Silva i wygrał 5 z ośmiu mistrzostw stanu. W roku 1943 klub Palestra Itália z powodu II wojny światowej i zakazu odnoszenia się nazw klubów do państw osi zmienił swą nazwę na Palmeiras. Szybki rozwój futbolu w stanie São Paulo wymusił utworzenie w 1948 roku drugiej ligi stanowej. Pierwszym klubem, który awansował z drugiej do pierwszej ligi był XV de Novembro z miasta Piracicaba.
Kluby São Paulo, Palmeiras i Corinthians dominowały w pierwszych 15 mistrzostwach. W roku 1957 pojawił się największy piłkarz w historii Brazylii – Pelé. Jego fantastyczna gra i zdobyte bramki doprowadziły Santos do wygrania 9 spośród 12 mistrzostw stanu São Paulo. Od roku 1957 do 1965 Pelé w każdym sezonie zdobywał koronę króla strzelców (w jednym z sezonów zdobył rekordową ilość 58 goli). Santos w tym czasie zdobył nie tylko liczne tytuły mistrza stanu, ale także odniósł sukcesy w innych rozgrywkach krajowych, a przede wszystkim w międzynarodowych. Jedynym klubem w stanie, któremu udało się przerwać dominację Santosu był Palmeiras.
Na początku lat 70. Brazylia zorganizowała ogólnonarodowe mistrzostwa, konkurencyjne wobec mistrzostw stanowych i regionalnych. W roku 1977, po 24 latach posuchy, Corinthians został mistrzem stanu. Na początku lat 80. toczyła się wielka batalia między Corinthiansem (Sócrates) a São Paulo (Serginho Chulapa). Corinthians wygrał w roku 1982 i 1983 potwierdzając słuszność nowej filozofii klubowego zarządu, by we wszystkich kierowniczych dezycjach klubu udział swój mieli także piłkarze. Jednak w dekadzie tej największe suckesy odniósł klub São Paulo, który został mistrzem stanu w roku 1980, 1981, 1985, 1987 i 1989. Końcówka lat 80. to pojawienie się w zespole São Paulo takich graczy jak Müller czy Silas (znani jako "Menudos do Morumbi"). W roku 1986 doszło do wielkiej sensacji, gdy po pokonaniu w finale klubu Palmeiras mistrzostwo stanu zdobył klub Internacional Limeira.
Jeszcze większą niespodzianką był finał Bragantino – Novorizontino w 1990 roku, w którym nie znalazł się żaden z wielkich klubów stanu. W latach 1993, 1994 i 1996 wygrywał klub Palmeiras, który w latach 90. dysponował bardzo mocna drużyną, w której skład wchodzili tacy piłkarze jak Rivaldo, Roberto Carlos, Edmundo czy César Sampaio. Drużyna Palmeiras, zwana w tym okresie "Zieloną Maszyną" podczas mistrzostw stanu w 1996 roku zdobyła aż 100 bramek. W okresie 1995-2003 Corinthians został mistrzem stanu pięciokrotnie, dzięki czemu z 25 tytułami mistrza stał się liderem w stuletniej historii mistrzostw stanu.
W 1994 roku FPF dokonała restrukturyzacji mistrzostw stanu, tworząc w miejsce dotychczasowych lig sześć nowych lig:
1. Campeonato Paulista Série A1
2. Campeonato Paulista Série A2
3. Campeonato Paulista Série A3
4. Campeonato Paulista Série B1
5. Campeonato Paulista Série B2
6. Campeonato Paulista Série B3
[edytuj] Campeonato Paulista Série A1 w roku 2007
Pierwsza liga stanu São Paulo:
- América São José do Rio Preto
- Bragantino Bragança Paulista
- Corinthians São Paulo
- Grêmio Barueri Barueri
- Guaratinguetá Guaratinguetá
- Ituano Itu
- Juventus São Paulo
- Marília Marília
- Noroeste Bauru
- Palmeiras São Paulo
- Paulista Jundiaí
- Ponte Preta Campinas
- Rio Branco Americana
- Rio Claro
- Santo André Santo André
- Santos
- São Bento Sorocaba
- São Caetano
- São Paulo
- Sertãozinho
[edytuj] Mistrzostwa stanu São Paulo
[edytuj] Mistrzowie i królowie strzelców
- LPF – Liga Paulista de Foot-Ball
- APEA – Associação Paulista de Esportes Atléticos
- LAF – Liga Amadores de Futebol
- LFESP – Liga de Futebol do Estado de São Paulo
- Począwszy od roku 1941 wszystkie edycje mistrzostw stanu organizowane były przez FPF – Federação Paulista de Futebol
[1] W roku 2002 FPF zorganizowała supermistrzostwa z 3 najlepszymi drużynami Torneio Rio-São Paulo (Corinthians, São Paulo i Palmeiras) i mistrzem ligi stanu São Paulo z 2002 (Ituano)
[edytuj] Klasyfikacja według liczby zdobytych tytułów
| Klub | Tytuły |
|---|---|
| Corinthians | 25 |
| Palmeiras | 22 |
| São Paulo | 20 |
| Santos | 17 |
| Paulistano | 12 |
| São Paulo Athletic Club | 4 |
| AA Palmeiras | 3 |
| Portuguesa | 3 |
| Americano | 2 |
| Germânia | 2 |
| Internacional de São Paulo | 2 |
| AA São Bento | 2 |
| São Paulo da Floresta | 1 |
| Inter de Limeira | 1 |
| Bragantino | 1 |
| São Caetano | 1 |
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona FPF
- Gazeta Esportiva – Historia Campeonato Paulista
- RSSSF – mistrzowie stanu São Paulo
Acre • Alagoas • Amapá • Amazonas • Bahia • Ceará • Dystrykt Federalny • Espírito Santo • Goiás • Maranhão • Mato Grosso • Mato Grosso do Sul • Minas Gerais • Pará • Paraíba • Paraná • Pernambuco • Piauí • Rio de Janeiro • Rio Grande do Norte • Rio Grande do Sul • Rondônia • Roraima • Santa Catarina • São Paulo • Sergipe • Tocantins
