Edward Prus
Z Wikipedii
Edward Prus (ur. 1931, zm. 31 grudnia 2007) – polski historyk, dr hab., prof. Wyższej Szkoły Planowania Strategicznego w Dąbrowie Górniczej oraz WSP TWP w Warszawie i w Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu. Specjalność - historia Polski oraz politologia.
Spis treści |
[edytuj] Życie i działalność
Urodził się i wychował w Załoźcach w przedwojennym województwie tarnopolskim na Kresach Południowo-Wschodnich II RP, w rodzinie o patriotycznych i niepodległościowych tradycjach. W latach 1944-1946 był harcerzem Szarych Szeregów[potrzebne źródło] i żołnierzem polskich oddziałów samoobrony chroniących polską ludność przed mordami dokonywanymi przez oddziały UPA. W 1946 wysiedlony do Polski, gdzie ukończył Uniwersytet Warszawski. Autor publikacji oraz szkiców historycznych dokumentujących zbrodnie dokonane na kresowej ludności polskiej przez organizacje ukraińskich nacjonalistów – OUN-UPA oraz prac na temat martyrologii Żydów i Polaków w czasie II wojny światowej na Kresach Wschodnich Rzeczypospolitej. Niektore z jego publikacji sa krytykowane[1].
Współpracował z formacją Zjednoczenie Patriotyczne Grunwald, a w stanie wojennym - należał do grupy narzuconej Stow. PAX po odwołaniu przewodniczącego Ryszarda Reiffa. Oskarżany o współpracę z SB. Bliski współpracownik Radia Maryja. Znany z radykalnych antyunijnych poglądów , doradca Stowarzyszenia Nie dla Unii Europejskiej w Krakowie. Był przeciwny wstąpieniu Polski do NATO.
Publicysta następujących pism: Nasz Dziennik, Myśl Polska, Tygodnik Ojczyzna, Weteran, Wspólnota (tygodnika wydawanego przez Polską Wspólnotę Narodową). Był także wiceprzewodniczącym Stowarzyszenia Ofiar Wojny w Bielsku Białej, oraz członkiem Stronnictwa Narodowego Ojczyzna. Blisko współpracował z określającymi się jako patriotyczne wydawnictwami Nortom i Ojczyzna. Był członkiem rzeczywistym Światowego Forum Intelektualistów Słowiańskich z siedzibą w Smoleńsku.
Członek stowarzyszenie Nasza Przyszłość – Polska. Mieszkał i pracował w Gliwicach.
Popierał Jana Kobylańskiego [2]. Krytycznie oceniał działalność ukraińskiej publicystyki historycznej w Polsce [3].
[edytuj] Publikacje
- Pannacjonalizm. Polityczna działalność emigracyjna byłych kolaboracjonistów z Europy wschodniej i południowo-wschodniej, Śląski Instytut Naukowy, Katowice 1976.
- Herosi spod znaku tryzuba, 1985
- Taras Czuprynka Hetman UPA, 1998, ISBN 83-85829-02-4
- Rycerze żelaznej ostrogi, 2000 ISBN 83-86882-98-0
- Holocaust po banderowsku, 2001, ISBN 83-85829-18-0
- Legenda Kresów Szare Szeregi w walce z UPA 2003, ISBN 83-85829-44-X
- Operacja "Wisła", 2006, ISBN 978-83-89684-41-7
- Stepan Bandera 1900-1959. Symbol zbrodni i okrucieństwa, 2004, ISBN 83-85829-89-X
Przypisy
- ↑ Timothy Snyder w To Resolve the Ukrainian Problem Once and for All: The Ethnic Cleansing of Ukrainians in Poland, 1943–1947, Journal of Cold War Studies, Spring 1999, Vol. 1, No. 2, Pages 86-120 i Rafał Wnuk z IPN w Recent Polish Historiography on Polish-Ukrainian Relations during World War II and its Aftermath, InterMarium Volume 7 (2004).
- ↑ [1] List prof. dr hab. E. Prusa do Jana Kobylańskiego
- ↑
Cytat z pracy Edwarda Prusa "60. Rocznica apogeum banderowskiego ludobójstwa.": Nasze władze nie rozumieją, że w Polsce tworzy się rzeczywistość nazistowska - wyrasta nowe pokolenie ukraińskie w duchu OUN - UPA, którego marzeniem jest walka z Polską o "odebranie" jej rzekomo okupowanej "Zakerzonii". Młodych Ukraińców zachęcają do tego Sekretariat Prezydium Światowego Kongresu Ukraińców, lwowscy pseudo - politolodzy Witalij Prociuk i Bohdan Zubenko, w Polsce autentyczni analfabeci historyczni: Mykoła Siwyćkyj, Jewhen Misyło, Bohdan Huk, Mykoła Zymomria i Roman Drozd, a wspiera Hryćko Motyka.
