Formuła 1 Sezon 1961
Z Wikipedii
1950 • 1951 • 1952 • 1953 • 1954 • 1955 • 1956 • 1957 • 1958 • 1959 • 1960 • 1961 • 1962 • 1963 • 1964 • 1965 • 1966 • 1967 • 1968 • 1969 • 1970 • 1971 • 1972 • 1973 • 1974 • 1975 • 1976 • 1977 • 1978 • 1979 • 1980 • 1981 • 1982 • 1983 • 1984 • 1985 • 1986 • 1987 • 1988 • 1989 • 1990 • 1991 • 1992 • 1993 • 1994 • 1995 • 1996 • 1997 • 1998 • 1999 • 2000 • 2001 • 2002 • 2003 • 2004 • 2005 • 2006 • 2007 • 2008 • 2009
GP Monako • GP Holandii • GP Belgii • GP Francji • GP Wielkiej Brytanii • GP Niemiec • GP Włoch • GP Stanów Zjednoczonych •
Sezon 1961 Mistrzostw Świata Formuły 1 | |
Inauguracja | 14 maja |
Zakończenie | 8 października |
Liczba wyścigów | 8 |
Mistrzowie | |
Kierowcy | Phil Hill |
Konstruktorzy | Ferrari |
Poprzedni sezon • Następny sezon |
Sezon 1961 był dwunastym sezonem w tej dyscyplinie. Mistrzem Świata został Phil Hill, który zwyciężył głównie dzięki śmierci kolegi z zespołu, a zarazem najgroźniejszego przeciwnika - Niemca Wolfganga von Tripsa, który zginął w wypadku podczas GP Włoch na torze w Monzie. W cieniu tragedii tytuł mistrza konstruktorów po raz pierwszy zdobyła stajnie Ferrari (prócz wspomnianych Hilla i Tripsa punkty dla Ferrari zdobywali: Amerykanin Ginther, Włoch Baghetti oraz Belg Gendebien).
Spis treści |
[edytuj] Przebieg
Sezon 1961 w Formule 1 był zdominowany przez świetnie zorganizowaną ekipę Ferrari. Tylko Stirling Moss w podstarzałym Lotusie był w stanie dwukrotnie pokonać dzięki swojej zręczności włoską ekipę (raz udało się to Innesowi Irelandowi). Giancarlo Baghetti zaliczył w swoim debiucie zwycięstwo (na torze we Francji).
[edytuj] Zmiany
- Wyścig o Grand Prix Stanów Zjednoczonych zastąpił dotychczasowy wyścig Indianapolis 500.
- Punkty za zwycięstwo zostały zwiększone z 8 do 9.
[edytuj] Terminarz
Nazwa | Miejsce | Tor | Data | Zwycięzca | Więcej |
---|---|---|---|---|---|
Grand Prix Monako | Monte Carlo | Circuit de Monaco | 14 maja | Stirling Moss | więcej |
Grand Prix Holandii | Zandvoort | Circuit Park Zandvoort | 22 maja | Wolfgang von Trips | więcej |
Grand Prix Belgii | Francorchamps | Circuit de Spa-Francorchamps | 18 czerwca | Phil Hill | więcej |
Grand Prix Francji | Reims | Reims-Gueux | 2 lipca | Giancarlo Baghetti | więcej |
Grand Prix Wielkiej Brytanii | Aintree | Aintree Racecourse | 15 lipca | Wolfgang von Trips | więcej |
Grand Prix Niemiec | Nürburg | Nürburgring | 6 sierpnia | Stirling Moss | więcej |
Grand Prix Włoch | Monza | Autodromo Nazionale Monza | 10 września | Phil Hill | więcej |
Grand Prix Stanów Zjednoczonych | Watkins Glen | Watkins Glen International | 8 października | Innes Ireland | więcej |
[edytuj] Teamy i kierowcy
Team | Kierowcy | Wyścigi |
---|---|---|
Ferrari | Phil Hill Wolfgang von Trips Giancarlo Baghetti Richie Ginther Olivier Gendebien Willy Mairesse Ricardo Rodríguez |
7 7 3 1 1 1 |
Lotus-Climax | Stirling Moss Jim Clark Innes Ireland Henry Taylor Michael May Wolfgang Seidel Gerry Ashmore Lucien Bianchi Ian Burgess Willy Mairesse Tony Marsh Tony Maggs Tim Parnell Masten Gregory Cliff Allison Trevor Taylor Ernesto Prinoth Peter Ryan Jim Hall Lloyd Ruby Olivier Gendebien |
8 6 4 3 3 3 2 2 2 2 2 2 2 1 1 1 1 1 1 1 |
Porsche | Dan Gurney Jo Bonnier Carel Godin de Beaufort Hans Herrmann |
8 6 3 |
Cooper-Climax | Bruce McLaren John Surtees Jack Brabham Jackie Lewis Roy Salvadori Masten Gregory Bernard Collomb Ian Burgess Jack Fairman Roger Penske Hap Sharp Walt Hansgen |
8 8 5 5 4 2 1 1 1 1 1 |
BRM-Climax | Tony Brooks Graham Hill |
8 |
Ferguson-Climax | Jack Fairman |
|
Lotus-Maserati | Gaetano Starrabba |
|
Emeryson-Maserati | André Pilette Lucien Bianchi Olivier Gendebien |
1 1 |
De Tomaso-O.S.C.A | Roberto Lippi |
|
De Tomaso-Alfa Romeo | Nino Vaccarella Roberto Bussinello |
1 |
Cooper-Maserati | Maurice Trintignant Lorenzo Bandini Massimo Natili Renato Pirocchi |
4 2 1 |
Gilby-Climax | Keith Greene |
|
JBW-Climax | Brian Naylor |
|
[edytuj] Klasyfikacja kierowców
lp | zawodnik | team | punkty |
---|---|---|---|
1 | Phil Hill | Ferrari |
|
2 | Wolfgang von Trips | Ferrari |
|
3 | Stirling Moss | Lotus |
|
4 | Dan Gurney | Porsche |
|
5 | Richie Ginther | Ferrari |
|
6 | Innes Irleand | Lotus |
|
7 | Jim Clark | Lotus |
|
8 | Bruce McLaren | Cooper-Climax |
|
9 | Giancarlo Baghetti | Ferrari |
|
10 | Tony Brooks | BRM-Climax |
|
11 | Jack Brabham | Cooper-Climax |
|
12 | John Surtees | Cooper-Climax |
|
13 | Jacke Lewis | Cooper-Climax |
|
14 | Olivier Gendebien | Ferrari |
|
15 | Joakim Bonnier | Porsche |
|
16 | Graham Hill | BRM-Climax |
|
17 | Roy Salvadori | Cooper-Climax |
|
Maurice Trintignant, Carel Godin de Beaufort, Lorenzo Bandini, Cliff Allison, Roger Penske, Hans Herrmann, Peter Ryan, Masten Gregory, Henry Taylor, Tim Parnell, Hap Sharp, Tony Maggs, Michael May, Ian Burgess, Renato Pirocchi, Trevor Taylor, Tony Marsh, Keith Greene, Gerry Ashmore, Wolfgang Seidel, Bernard Collomb, Lucien Bianchi, Willy Mairesse, Jack Fairman, Giorgio Scarlatti, Massimo Natili, Gaetano Starrabba, Ricardo Rodríguez, Nino Vaccarella, Roberto Bussinello, Brian Naylor, Roberto Lippi, Jim Hall, Lloyd Ruby, Walt Hansgen, Andre Pilette - nie zdobyli punktów
[edytuj] Klasyfikacja konstruktorów
lp | team | punkty |
---|---|---|
1 | Ferrari | 40 (52) |
2 | Lotus-Climax | 32 |
3 | Porsche | 22 (23) |
4 | Cooper-Climax | 14 (18) |
5 | BRM-Climax | 7 |
Teamy:Ferguson-Climax, Lotus-Maserati, Emeryson-Maserati, De Tomaso-Osca, De Tomaso-Alfa Romeo, Cooper-Maserati, Gilby-Climax, JBW-Climax - nie zdobyły punktów
[edytuj] Śmierć Wolfganga von Tripsa
Zdarzyło się to podczas 1 okrążenia wyścigu na torze Monza. Niemiec stracił panowanie nad swoim Ferrari i wpadł w trybuny pełne widzów. W wyniku tego Niemiec zginął, a prócz niego 14 kibiców