Grupa ilorazowa
Z Wikipedii
Grupa ilorazowa – grupa, której elementami są warstwy danej grupy względem jej pewnej podgrupy normalnej, a działanie jest dziedziczone z grupy wyjściowej. Grupę tę można sobie wyobrażać jako grupę pierwotną, w której dokonano wszystkich utożsamień będących konsekwencją utożsamienia elementów ustalonej podgrupy normalnej z elementem neutralnym grupy. Innymi słowy jest to przestrzeń ilorazowa z działaniem oddziedziczonym z grupy wyjściowej, przy czym relacja równoważności wyznaczona jest jednoznacznie przez pewną podgrupę normalną.
Spis treści |
[edytuj] Iloczyn kompleksowy
W poniższych rozważaniach wykorzystane zostanie dwuargumentowe działanie na zbiorze potęgowym grupy G: Jeżeli S,T są podzbiorami zbioru G, to iloczynem kompleksowym tych zbiorów nazywa się zbiór
- .
Jeżeli np. S = {s}, to przyjmujemy oznaczenie {s}T = sT. Iloczyn kompleksowy podzbiorów grupy jest działaniem łącznym i ma element neutralny – zbiór złożony tylko z elementu neutralnego grupy G. Wynika stąd, że zbiór potęgowy zbioru G z działaniem iloczynu kompleksowego jest monoidem.
Za pomocą tego działania wyjaśnione zostanie czym w istocie jest grupa ilorazowa, a następnie podgrupa normalna:
- Grupa ilorazowa grupy G jest podziałem G będącym samym w sobie grupą z powyższym działaniem.
Elementami podziału są warstwy dzielnika normalnego względem którego wyznaczamy podgrupę ilorazową. Są one w pełni wyznaczone przez sam dzielnik, który jest elementem podziału zawierającym element neutralny .
Podgrupa H grupy G jest normalna wtedy i tylko wtedy, gdy zachodzi równość warstw lewostronnych i prawostronnych, tzn gdy aH = Ha dla każdego . Korzystając z wyżej zdefiniowanego działania dwuargumentowego na podzbiorach G, normalność podgrupy można wyrazić następująco:
- podgrupa normalna w G to podgrupa, która jako element zbioru podzbiorów G komutuje z każdym innym podzbiorem G (ze względu na działanie iloczynu kompleksowego).
Pisze się , aby wyrazić fakt, że H jest podgrupą normalną (dzielnikiem normalnym) grupy G. Podgrupy, które komutują w tym sensie z dowolną podgrupą G nazywane są podgrupami permutowalnymi (lub też quasinormalnymi).
[edytuj] Definicja
Niech G będzie grupą oraz H będzie jej podgrupą normalną. Ponadto, niech G / H oznacza zbiór warstw lewostronnych grupy G względem H, czyli . Działaniem grupowym określonym na G / H jest iloczyn podzbiorów zdefiniowany wyżej. Innymi słowy, dla każdego iloczynem aH oraz bH jest (aH)(bH). Działanie to jest zamknięte w tym zbiorze, ponieważ (aH)(bH) jest w rzeczywistości warstwą lewostronną:
- (aH)(bH) = a(Hb)H = a(bH)H = (ab)HH = (ab)H.
W powyższych równościach korzysta się z normalności H. Ponieważ H jest normalna, to warstwy lewostronne oraz prawostronne są sobie równe, dlatego G / H może być zdefiniowana jako zbiór warstw prawostronnych H w G. Ponieważ działanie to określone jest za pomocą iloczynu podzbiorów G, to działanie grupowe jest dobrze określone (tzn. nie zależy od wyboru reprezentantów), łączne i ma element neutralny H. Elementem odwrotnym elementu jest a − 1H. Taką konstrukcję nazywa się grupą ilorazową grupy G przez (względem) H.
Grupy ilorazowe definiuje się często bez odwoływania się do iloczynu podzbiorów: grupą ilorazową G / H nazywa się wtedy po prostu zbiór warstw G / H z działaniem określonym wzorem
- (aH)(bH) = (ab)H dla wszystkich .
Wówczas założenie normalności podgrupy H służy wykazaniu, że zdefiniowane wyżej działanie na warstwach jest poprawnie określone (wynik działania nie zależy od wyboru reprezentantów warstw), czyli jeśli aH = a'H oraz bH = b'H, to również (ab)H = (a'b')H. Dodatkowo wynika już stąd, że dla każdego zachodzi (aH) − 1 = a − 1H oraz eH = H jest elementem neutralnym grupy ilorazowej.
[edytuj] Motywacja
Powód, dla którego G / H nazywa się grupą ilorazową, ma swoje źródło w dzieleniu liczb całkowitych. Podczas dzielenia 12 przez 3 otrzymuje się odpowiedź 4, ponieważ można pogrupować 12 obiektów w 4 podzbiory po 3 obiekty. Konstrukcja grupy ilorazowej naśladuje ten sam pomysł, jednak ostateczną odpowiedzią jest grupa, a nie liczba, ponieważ grupy mają bardziej złożoną strukturę niż losowy zbiór obiektów.
Dokładniej, dla grupy G / H, gdzie H jest podgrupą normalną w G, naturalne „grupowanie” pochodzi od struktury grupowej: są nimi warstwy H w G. Ponieważ wzięto grupę i jej podgrupę normalną, ostateczny iloraz zawiera więcej informacji niż tylko liczbę warstw (o której mówi zwykłe dzielenie) – mianowicie ma on sam strukturę grupy.
[edytuj] Przykłady
[edytuj] Podzielność przez trzy
Niech oznacza addytywną grupę liczb całkowitych (tzn. z działaniem dodawania), a jej podgrupę liczb podzielnych przez 3, która jest normalna z powodu przemienności grupy G. Wtedy warstwami są zbiory
Zamiast można pisać , jednak nie czynimy tego ze względu na jasność wywodu. Pozostałe warstwy x + 3Z dla dowolnego są równe jednej z powyższych (ponieważ podział na warstwy stanowi podział zbioru). Zatem zbiór warstw G / H to
- .
Na tym zbiorze określamy działanie tak, że dla mamy
- .
Można bezpośrednio sprawdzić, że powyższy wzór poprawnie definiuje działanie oraz że zbiór warstw z tym działaniem jest grupą zawierającą trzy elementy, a zatem izomorficzną z .
[edytuj] Moduł niezerowej liczby rzeczywistej
Niech oznacza grupę niezerowych liczb rzeczywistych z działaniem zwykłego mnożenia. Zbiór {1, − 1} jest jej podgrupą normalną. Warstwami względem tej podgrupy są pary liczb przeciwnych
- r{ − 1,1} = {r, − r}
określone dla wszystkich .
Mnożenie w grupie ilorazowej wygląda wówczas następująco:
dla . Stosując poniższe twierdzenie o izomorfizmie można wykazać, że grupa ilorazowa jest izomorficzna z grupą liczb rzeczywistych dodatnich z działaniem mnożenia. Epimorfizm kanoniczny można interpretować jako wartość bezwzględną w zbiorze .
[edytuj] Znak liczby rzeczywistej różnej od zera
Rozpatrzmy podgrupę normalną liczb dodatnich wyżej danej grupy multiplikatywnej liczb rzeczywistych . Zbiór warstw składa się ze zbioru liczb dodatnich oraz ujemnych . Działanie na warstwach określone zgodnie z opisanym wcześniej schematem spełnia
- oraz .
Grupa ilorazowa jest izomorficzna z grupą liczb {1, − 1} z mnożeniem, a tytuł przykładu sugeruje, że homomorfizm jest tożsamy z funkcją signum określoną dla niezerowych liczb rzeczywistych.
[edytuj] Epimorfizm kanoniczny
Jeśli H jest pogrupą normalną grupy G, to odwzorowanie ilorazowe dane wzorem
- π(g) = gH
jest poprawnie określonym epimorfizmem grup, którego jądrem jest H. Epimorfizm ten nazywany jest epimorfizmem kanonicznym bądź naturalnym grupy G na grupę ilorazową G / H.
[edytuj] Twierdzenie o homomorfizmie (faktoryzacji)
Niech G,H będą grupami, N będzie podgrupą normalną grupy G oraz będzie epimorfizmem kanonicznym. Jeżeli odwzorowanie jest homomorfizmem, to istnieje dokładnie jeden monomorfizm taki, że
- ,
to znaczy
dla dowolnego . Ponadto, jeżeli jest epimorfizmem, to przekształcenie jest izomorfizmem.
Ponieważ jądro każdego homomorfizmu grup jest podgrupą normalną, więc bezpośrednim wnioskiem z twierdzenia o homomorfizmie jest twierdzenie, zwane często twierdzeniem o izomorfizmie, mówiące, że jeżeli jest homomorfizmem grup, to
- .
Analogicznie twierdzenia formułuje się dla homomorfizmów pierścieni (przy czym podgrupy normalne zastępuje się ideałami).
[edytuj] Własności
- Grupa ilorazowa G / G jest izomorficzna z podgrupą trywialną (tzn. jednoelementową), a G / {e} jest izomorficzna z G.
- Abelowość (przemienność), nilpotentność, rozwiązalność, cykliczność oraz bycie grupą skończenie generowaną są własnościami dziedzicznymi dla grup ilorazowch.
- Każda grupa jest izomorficzna z grupą ilorazową pewnej grupy wolnej.
- Rząd G / H jest z definicji równy | G:H | , indeksowi H w G. Jeżeli G jest skończona, to indeks jest równy rzędowi G dzielonemu przez rząd H. Należy jednak pamiętać, że choć G / N może być skończonego rzędu, to oba rzędy G i H mogą być nieskończone, np. .
- Zachodzi wzajemnie jednoznaczna odpowiedniość między podgrupami G zawierającymi N oraz podgrupami G / N; jeżeli H jest podgrupą w G zawierającą N, to odpowiadającą jej podgrupą G / N jest obraz epimorfizmu kanonicznego π(H). Odpowiedniość ta zachowana jest również dla podgrup normalnyh w G oraz G / N.
- Jeżeli H zawiera się w centrum G, to G nazywa się rozszerzeniem centralnym grupy ilorazowej.
- Jeżeli H jest podgrupą w skończonej grupie G, a rząd H to połowa rzędu G, to H jest zawsze podgrupą normalną, dlatego istnieje G / H i jest ona izomorficzna z . Wynik ten może być wyrażony jako „dowolna podgrupa o indeksie 2 jest normalna” i w tej postaci obowiązuje również dla grup nieskończonych (zob. dowód).
- Niekiedy, ale nie zawsze, grupa G może być zrekonstruowana z G / H oraz H jako iloczyn prosty lub półprosty. Problem określenia kiedy tak jest, jest znany jako problem rozszerzenia. Oto przykład, kiedy nie jest to możliwe: jest izomorficzna z , a także z {0,2}, ale jedynym iloczynem półprostym jest iloczyn prosty, ponieważ ma wyłącznie trywialny automorfizm. Stąd , która różni się od nie może być odtworzona.
[edytuj] Bibliografia
- A. Bojanowska, P. Traczyk, Algebra I, Skrypt WMIM, 2005.
- Cz. Bagiński, Wstęp do teorii grup, SCRIPT, 2005, ISBN 83-904564-9-4