I liga szwedzka w piłce nożnej

Z Wikipedii

Allsvenskan, szwedzka pierwsza liga piłkarska, wyłaniająca mistrza kraju, gra systemem wiosna-jesień (od kwietnia do października) i występuje w niej od sezonu 2008 16 najlepszych zespołów Szwecji. Od 1910 do 1924 nazywała się Svenska Serien. Mistrz Allsvenskan jest automatycznie mistrzem kraju od 1931 roku. Od 1982 do 1990 mistrza wyłaniały play-offy, zaś w latach 1991 i 1992 kontynuacyjna liga zwana Mästerskapsserien. Mistrz kraju występuje w eliminacjach Ligi Mistrzów, dwa kolejne kluby w tabeli oraz zdobywca Pucharu Szwecji w Pucharze UEFA, cztery najlepsze zespoły kwalifikują się do zimowej Royal League, zaś dwa najgorsze spadają do Superettan (2. ligi), a 14 zespół gra baraż o utrzymanie z 3 zespołem zaplecza ekstraklasy.

[edytuj] Frekwencja

Z początku na mecze I ligi uczęszczało średnio 3-5tys. widzów. Największą popularnością mecze ligowe w Szwecji cieszyły się w latach 50. kiedy to reprezentacja odnosiła swe najwieksze sukcesy (wicemistrzostwo świata 1958). Stopniowo od połowy lat 40. średnia frekwencja rosła aż osiągnęła pod koniec lat 50. średnią ok. 12 tys. widzów na mecz. Najwięcej na AIK Solna, IFK Göteborg, IFK Norrköping, czy Malmö FF. Później spadła ona o połowę. Pod koniec lat 70. kluby szwedzkie zaczęły odnosić pierwsze sukcesy na arenie międzynarodowej, w tym okresie na mecze chodziło ok 5-6 tys. ludzi. Od końca lat 90. obserwuje się ogromny wzrost frekwencji na meczach ligowych. Rozgrywki cieszą się coraz większym zainteresowaniem, a w ciągu ostatnich 10 lat średnia widzów na mecz niemal się podwoiła (z ok. 5-6tys. do 9-11tys.) i powoli dorównuje tej z lat 50. Obecnie najwięcej ludzi chodzi na mecze IFK Göteborg, Malmö FF, i trzech klubów stołecznych.