Jakow Swierdłow

Z Wikipedii

Jakow Michaiłowicz Swierdłow (ros. Яков Михайлович Свердлов, ur. 3 czerwca 1885, zm. 16 marca 1919) – jeden z przywódców bolszewików, w latach 1917-1919 formalnie głowa państwa rosyjskiego.

[edytuj] Życiorys

Urodził się w rodzinie żydowskiego rzemieślnika w Niżnym Nowogrodzie. Jego ojciec związany był z tajnymi organizacjami i jako grawer wykonał wiele fałszywych pieczęci, które posłużyły do podrobienia carskich dokumentów urzędowych. W 1902 wstąpił do Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji, członek KC od 1912 (wybrany początkowo zaocznie). Zesłany w 1911 na Syberię, zetknął się tam ze Stalinem. Był jednym z najbliższych współpracowników Lenina, który cenił sobie jego „ogromną, nieprawdopodobną wprost pamięć”. Przygotowywał rewolucję 1905. Po aresztowaniu w 1906 przebywał na zesłaniu do 1917. W Piotrogrodzie przygotował zamach na Pałac Zimowy, będący początkiem rewolucji październikowej.

8 listopada 1917, po dymisji Kamieniewa został przewodniczącym Ogólnorosyjskiego Centralnego Komitetu Wykonawczego Rad. Do 16 marca 1919 był formalnie głową państwa rosyjskiego. Był jednym ze zwolenników podpisania pokoju z Niemcami (Traktat brzeski) w marcu 1918. W porozumieniu z Leninem zorganizował mord rodziny carskiej Mikołaja II w Jekaterynburgu. Na polecenie Lenina przekazał lokalnym władzom bolszewickim na Uralu, że mają wolną rękę w postępowaniu wobec rodziny monarszej. Oznaczało to faktycznie przypieczętowanie wyroku śmierci. Wyrok wykonano 17 lipca 1918.

Swierdłow, chory na gruźlicę, zmarł w Orle podczas pandemii hiszpanki. Na jego cześć Jekaterynburg zwany był w Związku Radzieckim Swierdłowskiem.

Jego syn – Andriej, był jednym z funkcjonariuszy śledczych NKWD.