James Garfield

Z Wikipedii

James Abram Garfield
Data urodzenia	19 listopada 1831
20 Prezydent Stanów Zjednoczonych
Okres urzędowania	od 1881 do 19 września 1881
Przynależność polityczna	Partia Republikańska
Pierwsza Dama	Lucretia Garfield
Poprzednik	Rutherford Hayes
Następca	Chester Alan Arthur

James Abram Garfield (ur. 19 listopada 1831 w Orange, Ohio, zm. 19 września 1881 w Elberon, New Jersey) – dwudziesty prezydent USA (od marca do września 1881).

Osierocony w wieku dwóch lat, wcześnie musiał zacząć zarabiać na swoje utrzymanie. Po ukończeniu edukacji pracował jako nauczyciel języków klasycznych.

W 1859 został z ramienia republikanów członkiem senatu stanu Ohio. W czasie wojny secesyjnej dowodził brygadą. Dosłużył do stopnia generała-majora (generała dywizji).

Gdy w 1862 został wybrany do Kongresu, prezydent Abraham Lincoln poprosił go o zdjęcie munduru. Łatwiej było bowiem znaleźć wtedy generała, który by go zastąpił, niż dobrego republikańskiego polityka w Kongresie. Przez następne 18 lat Garfield był wybierany członkiem Kongresu. Z czasem wyrósł na lidera republikanów.

W 1880 Garfield minimalną różnicą głosów zwyciężył kandydata demokratów generała Hancocka.

Jako prezydent umocnił władzę Białego Domu nie chcąc być, jak to określił, urzędnikiem zatwierdzającym decyzje Senatu. W proteście kilku senatorów zrezygnowało ze swoich funkcji. Garfield odniósł poważne zwycięstwo.

2 lipca 1881 na stołecznej stacji kolejowej prezydent został postrzelony przez adwokata, któremu nie udało się zdobyć stanowiska konsularnego. Przez kilka tygodni ranny Garfield leżał w Białym Domu. W próbach uratowania mu życia uczestniczył Alexander Graham Bell, który próbował zlokalizować kulę tkwiącą w ciele prezydenta za pomocą skonstruowanego przez siebie urządzenia. We wrześniu Garfielda przewieziono do New Jersey. Przez kilka dni wydawało się, że ranny wyzdrowieje. 19 września Garfield zmarł z powodu infekcji i krwotoku wewnętrznego. Był drugim po Lincolnie zamordowanym prezydentem, z ręki zamachowca zginęli później także William McKinley i John Kennedy.

Ciekawostką jest fakt, że Garfield jest autorem jednego z licznych dowodów twierdzenia Pitagorasa, na który wpadł w 1876.

Jego żoną była Lucretia Garfield.