Król Umarłych
Z Wikipedii
Król Umarłych – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Pojawia się w Powrocie króla, trzeciej części Władcy pierścieni.
W angielskim oryginale – King of the Dead / King of the Mountains
- Przekład Marii Skibniewskiej – Król Umarłych / Król Gór
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Król Umarłych / Król Gór
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Król Umarłych / Król Gór
Król Umarłych (ur.? rok Drugiej Ery – zm. 13 marca 3019 roku Trzeciej Ery)[1] – duch człowieka, wodza Ludu Gór z Ered Nimrais. Żył w trzecim tysiącleciu Drugiej Ery. Zawarł sojusz z Isildurem, królem Gondoru i poprzysiągł mu na Wzgórzu Erech pomoc w potrzebie. Gdy jednak ten wezwał go do przyłączenia się do wojny z Sauronem, ten odmówił i złamał dane słowo. Wcześniej bowiem oddawał cześć Władcy Ciemności. Wówczas to Isildur rzucił na niego i jego plemię klątwę – nikt z nich nie zyskał spokoju po śmierci, tylko jako zjawy musieli krążyć po okolicach Dunharrow przez kolejne stulecia Trzeciej Ery. Dopiero podczas Wojny o Pierścień Aragorn II, spadkobierca Isildura, wezwał Króla i jego Umarłych do walki z Sauronem. Gdy pokonali oni Korsarzy z Umbaru, Aragorn uznał przysięgę za dopełnioną i pozwolił duchom odejść.
Za życia wódz ten znany był jako Król Gór. Nie wiadomo jak brzmiało jego prawdziwe imię.
[edytuj] Ekranizacja
W ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson) w rolę Króla Umarłych, w filmie Powrót króla, wcielił się Paul Norell. Losy postaci zostały nieco zmodyfikowane w stosunku do literackiego pierwowzoru (wypowiada dużo więcej kwestii niż w powieści). Parę scen więcej z jego udziałem znajduje się w wersji reżyserskiej (rozszerzonej) filmu, wydanej na DVD.
W filmie Król Umarłych pojawia się gdy Aragorn wraz z Legolasem i Gimlim docierają do końca Ścieżki Umarłych, opodal tajemniczej budowli. Król grozi Aragornowi śmiercią, lecz ten wyzywa go do dopełnienia przysięgi. Rzuca wyzwanie duchom mówiąc iż jest gotowy nawet z nimi walczyć. Wtedy Król wraz z Umarłymi znika, a na trzech towarzyszy spada lawina trupich czaszek. Wszystkim jednak udaje się wydostać z podziemi. Już na zewnątrz widzą flotę Korsarzy, gdy nagle pojawia się Król Umarłych i obiecuje stanąć do walki. Umarli zdobywają korsarskie okręty i wraz z Aragornem płyną na odsiecz Minas Tirith. Po bitwie na polach Pelennoru Aragorn pozwala odejść Królowi i jego zjawom.
[edytuj] Przypis
- ↑ Wedle kalendarza hobbitów z Shire'u był to dzień 13 miesiąca Rethe roku 1419. Jedynie z grubsza odpowiada on naszemu marcowi, bowiem hobbicki kalendarz nie jest tożsamy z naszym. Hobbici daty roczne liczyli od osiedlenia się w swoim kraju (rok 1601 Trzeciej Ery).
Z kolei według kalendarza stosowanego w innych częściach Śródziemia (tzw. Kalendarz Namiestników) miesiąc ten zwał się Súlimë.
