Księstwo Chełmskie
Z Wikipedii
Księstwo Chełmskie – część Księstwa Halicko-Włodzimierskiego, po walkach z Litwinami lenno Polski od 1366, w 1378 r. utracone na rzecz Węgier, odzyskane i inkorporowane do Polski w 1387. Stolicą księstwa był Chełm, założony w 1235 r. przez Daniela Romanowicza, który od 1240 r. ustanowił ten gród stolicą Księstwa Halicko-Włodzimierskiego i siedzibą biskupstwa. Jego syn, Lew Halicki, przeniósł swą rezydencję do Lwowa i odtąd Księstwo Chełmskie pełniło co najwyżej rolę księstwa udzielnego – dzielnicy członków rodu Romanowiczów, aż znalazło się pod panowaniem polskim, litewskim, węgierskim i znowu polskim jako ziemia chełmska.
- Chełm
- Ziemia chełmska
- Wojna o Księstwo Halicko-Włodzimierskie w latach 1340-1392
- Księstwo Włodzimierskie
- Szwarno
- Jerzy Narymutowicz
Własne: Księstwo Pomorskie • Ziemia santocka • Księstwo Sieradzkie • Księstwo Łęczyckie • Księstwo Inowrocławskie • Księstwo Gniewkowskie • Księstwo Dobrzyńskie • Księstwo Płockie • Ziemia wieluńska z Częstochowa • Księstwo Mazowieckie • Księstwo Chełmskie • Księstwo Bełskie • Księstwo Podolskie • Hospodarstwo Mołdawskie • Księstwo Włodzimierskie • Hospodarstwo Wołoskie • Księstwo Słupskie • Prusy Zakonne • Ziemia lęborsko-bytowska • Prusy Książęce • Republika Nowogrodzka
Wspólne z Litwą: Księstwo Kurlandii i Semigalii