Lech Kobyliński
Z Wikipedii
Lech Konrad Kobyliński (ur. 1 maja 1923 w Wilnie) – specjalista w dziedzinie budowy okrętów, jeden z twórców polskiego okrętownictwa, wieloletni profesor Politechniki Gdańskiej.
Profesor zwyczajny, dr hab. inż., członek korespondent PAN od r. 1976, doktor honoris causa trzech wyższych uczelni: Uniwersytetu Morskiego w Sankt Petersburgu, Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni (1990) i Politechniki Gdańskiej (2004). Członek honorowy Royal Institution of Naval Architects w Londynie.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
W czasie II wojny światowej organizator i dowódca (pod pseudonimem "Konrad") konspiracyjnego batalionu szturmowego im. Czwartaków (wchodzącego w skład Gwardii Ludowej, a później Armii Ludowej). Uczestnik zamachu na Cafe Club. Brał udział w powstaniu warszawskim, walcząc na Woli, Starym Mieście i Żoliborzu. Dwukrotnie ranny i kontuzjowany, awansowany do stopnia kapitana. Po upadku powstania odmówił poddania się Niemcom i wraz z grupą pozostałych przy życiu żołnierzy batalionu im. Czwartaków przepłynął Wisłę. W 1994 był członkiem Honorowego Komitetu Obchodów Pięćdziesiątej Rocznicy Powstania Warszawskiego.
Twórca ośrodka badawczego Politechniki Gdańskiej w Iławie, w którym testowano zachowanie się modeli okrętów w warunkach rzeczywistego falowania. Konstruktor eksperymentalnych form jednostek pływających - wodolotów i poduszkowców. Wieloletni dyrektor Instytutu Okrętowego Politechniki Gdańskiej.
Po zakończeniu z przyczyn politycznych programu konstrukcji wodolotów (zbudowano tylko jedną jednostkę w 1966, po czym program pod naciskiem ZSRR został przerwany), zainteresował się możliwością konstrukcji poduszkowców. W latach 1976-1983 przebywał w Londynie jako członek sekretariatu Międzynarodowej Organizacji Morskiej. W latach 1986-1990 był sekretarzem naukowym Oddziału PAN w Gdańsku. Wykładał jako zaproszony profesor na wielu politechnikach zagranicznych, m.in. w Trondheim w Norwegii i w Isfahanie w Iranie.
Od 1985 jest przewodniczącym Komisji Morskiej przy Oddziale PAN w Gdańsku. Twórca Fundacji Bezpieczeństwa Żeglugi i Ochrony Środowiska. Współtwórca jednego z trzech na świecie ośrodków szkoleniowo-badawczych manewrowania okrętem (Szkoła Kapitanów w Iławie). W ostatnich latach zajmuje się głównie zagadnieniami bezpieczeństwa żeglugi morskiej.
W latach 1957-1987 był członkiem PZPR. Członek Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa PRL Wojciechu Jaruzelskim z ramienia PZPR.
[edytuj] Odznaczenia
Odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari, Orderem Krzyża Grunwaldu, Orderem Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim, Medalem za Warszawę.
[edytuj] Ważniejsze publikacje książkowe
- Śruby okrętowe, Warszawa 1955
- Przybliżone metody obliczenia oporu i wpływ kształtu kadłuba na opór, Warszawa 1960
- Teoria oporu i badania modelowe, Warszawa 1961
- Słownik budowy okrętów: rodzaje statków (współautor), Warszawa 1969 (też w wersji angielskiej i rosyjskiej)
- Słownik budowy okrętów: teoria okrętu (współautor), Warszawa 1972 (też w wersji angielskiej i rosyjskiej)
- Stability and safety of ships (współautor), Kidlington 2003
[edytuj] Życie prywatne
Jego dziećmi są:
- Krystyna Gutowska - dr, filozof
- Zbigniew Kobyliński - prof. UKSW dr hab., archeolog
- Szymon Kobyliński - muzyk rockowy z zespołu Blenders
Inni krewni:
- Halina Turska - uczona polska, językoznawca, profesor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
- Szymon Kobyliński - grafik, rysownik-karykaturzysta, satyryk
- Paweł Walewski - dziennikarz i publicysta
[edytuj] Bibliografia
- Prof. zw. dr inż. Lech Kobyliński doktor honoris causa Politechniki Gdańskiej, wyd. Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2004.
- Czwartacy : wspomnienia byłych żołnierzy Szturmowego Batalionu AL [Armii Ludowej] im. "Czwartaków" 1943-1945, wyd. 5, Warszawa 1977, wyd. Książka i Wiedza
