Marcellus (prefekt Judei)
Z Wikipedii
Marcellus był szóstym prefektem (praefectus) Judei od 36 do 37.
O Marcellusie krótko wspomina Józef Flawiusz:
- Po stłumieniu buntu rada Samarytan udała się do byłego konsula Witeliusza, zarządcy Syrii, zanosząc skargę na Piłata o wymordowanie tych, którzy wówczas zginęli. Nie dlatego - mówili - zebrali się w Tiranie, aby podnieść bunt przeciw Rzymianom, lecz aby uciec przed gwałtami Piłata. Witeliusz tedy posłał swego przyjaciela Marcellusa, aby objął zarząd nad Judeą, a Piłatowi rozkazał odjechać do Rzymu, aby przed Cezarem usprawiedliwić się z zarzutów podniesionych przez Samarytan.
Dawne Dzieje Izraela, księga XVIII, rozdział IV, 2
Jako że Flawiusz użył słowa epimeletes które jest rzadkie, nie jesteśmy pewien czy Marcellus naprawdę miał władzę prefekta, czy jedynie był podwładnym przedstawicielem Witeliusza. W każdym razie w 37 został zastąpiony przez Marullusa.
