Gnaeus Pompeius Longinus
Z Wikipedii
Gnaeus Pompeius Longinus, Cn. Pinarius Aemilius Cicatricula Pompeius Longinus (ur. ok. 50 - zm. 105 w Dacji) był rzymskim senatorem.
Jest wspomniany w wojskowym awansie (diploma militaria) wydanym przez Domicjana, datowanym na 13 maja 86, jako głównodowodzący w Judei ("C. I. L." iii. 857, "Diploma," xiv.; comp. Darmesteter in "R. E. J." i. 37-41).
W 90 był dodatkowym konsulem (consul suffectus). Następnie legatem (legatus Augusti pro praetore) w Mezji od 93 do 96, a w 97/98 w Panonii.
Popełnił samobójstwo w 105.
Poprzednik: Tito Aurelio Fulvo i Marco Asinio Atratino |
Konsul Cesarstwa rzymskiego 90 |
Następca: Manio Acilio Glabrione i Trajan |