Latino Orsini
Z Wikipedii
Latino Orsini (ur. ok. 1411 - zm. 11 sierpnia 1477) - włoski duchowny, kardynał, ze słynnego rzymskiego rodu Orsini. W marcu 1438 został wybrany arcybiskupem Conza, kilka miesięcy później przeniesiono go do arcybiskupstwa Trani. Papież Mikołaj V mianował go w grudniu 1448 roku kardynałem-prezbiterem tytułu SS. Giovanni e Paolo, prawdopodobnie w celu zrównoważenia w Kolegium Kardynalskim wpływów rzymskiej rodziny Colonna [1]. W grudniu 1450 jego brat Giovanni Orsini, dotychczasowy opat Farfa, zastąpił go na arcybiskupstwie w Trani, podczas gdy kardynał objął in commendam opactwo Farfa, z którego zrezygnował dopiero 3 dni przed śmiercią. Sprawował wiele funkcji kościelnych, m. in. był administratorem diecezji Urbino (23 grudnia 1450 - 11 września 1452), Bari (4 grudnia 1454 - 6 listopada 1472) i Polignano (1468 - 1472), kilkakrotnie kamerlingiem Św. Kolegium Kardynałów, legatem w Marchii Ankońskiej (październik 1464 - październik 1465), archiprezbiterem Bazyliki Laterańskiej (od 1463), arcybiskupem Tarentu (od 30 października 1472), opatem komendatoryjnym kilku włoskich opactw benedyktyńskich oraz kamerlingiem Św. Kościoła Rzymskiego (od sierpnia 1471). Uczestniczył we wszystkich konklawe jakie odbyły się w okresie gdy był kardynałem (1455, 1458, 1464, 1471); po wyborze Kaliksta III pomagał w przywróceniu porządku w Rzymie. W grudniu 1455 został naczelnym dowódcą floty papieskiej. Jako legat papieża Piusa II koronował w Barletta króla Neapolu Ferdynanda. W 1465 awansował do rangi kardynała-biskupa, zostając biskupem diecezji podmiejskich Albano (7 czerwca 1465 - 14 października 1468) i Frascati (od 14 października 1468). W młodości prowadził rozwiązłe życie (miał naturalnego syna Paolo, który za zgodą papieża odziedziczył jego bogactwa), jednak pod koniec życia stał się człowiekiem bardzo religijnym.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Boso Breakspeare • Melior le Maitre • Cencio • Ottaviano Conti di Segni • Stefano di Ceccano • Rinaldo Conti di Segni • Niccolo da Anagni • Pierre de Roncevault • Pierre de Charny • Odon de Châteauroux • Pietro de Montebruno • Guglielmo di San Lorenzo • Raynaldus Marci • Angelo de Vezzosi • Berardo di Camerino • Niccolo • Tommaso d'Ocra • Teodorico Ranieri • Arnaud Frangier de Chanteloup • Bertrand des Bordes • Arnaud d'Aux • Gasbert de Valle • Stefano Aldebrandi Cambaruti • Arnaud Aubert • Pierre du Cros • Marino Giudice • Marino Bulcani • Stefano Palosio • Cosimo Gentile Migliorati • Corrado Caraccioli • Enrico Minutoli • Antonio Correr • François de Conzie • Francesco Condulmer • Ludovico Trevisan • Latino Orsini • Guillaume d'Estouteville • Raffaele Sansoni Galeotti Riario • Innocenzo Cibo • Francesco Armellini Pantalassi de' Medici • Agostino Spinola • Guido Ascanio Sforza • Vitellozzo Vitelli • Michele Bonelli • Luigi Cornaro • Filippo Vastavillani • Enrico Caetani • Pietro Aldobrandini • Ludovico Ludovisi • Ippolito Aldobrandini • Antonio Barberini • Paluzzo Paluzzi Altieri degli Albertoni • Galeazzo Marescotti (pro-kamerling) • Giovanni Battista Spinola • Annibale Albani • Silvio Gonzaga Valenti • Girolamo Colonna di Sciarra • Carlo Rezzonico • Romoaldo Braschi-Onesti • Giuseppe Maria Doria Pamphili (pro-kamerling) • Bartolomeo Pacca • Pietro Francesco Galleffi • Giacomo Giustiniani • Tommaso Riario Sforza • Lodovico Altieri • Filippo De Angelis Vincenzo Gioacchino Pecci • Camillo di Pietro • Domenico Consolini • Luigi Oreglia di Santo Stefano • Francesco Salesio della Volpe • Pietro Gasparri • Eugenio Pacelli • Lorenzo Lauri • Benedetto Aloisi Masella • Jean-Marie Villot • Paolo Bertoli • Sebastiano Baggio • Eduardo Martínez Somalo • Tarcisio Bertone