Reprezentacja Gruzji w piłce nożnej

Z Wikipedii

Reprezentacja Gruzji w piłce nożnej

Skrót FIFA

GEO

Przydomek

Jvarosnebi

Związek piłkarski

Sakartwelos Pechburtis Pederacia

Rok założenia

1990

Prezes

Nodar Achalkaci

Trener

vacat

Najwięcej meczów

Lewan Kobiaszwili (71)

Najwięcej bramek

Szota Arweładze (22)

Pierwszy mecz

Gruzja -

Litwa 2-2
(Tbilisi, Gruzja; 27.05.1990)

Najwyższe zwycięstwo

Gruzja -

Armenia 7-0
(Tbilisi, Gruzja; 30.03.1997)

Najwyższa porażka

Rumunia -

Gruzja 5-0
(Bukareszt, Rumunia; 24.04.1996)

Dania - Gruzja 6-1
(Kopenhaga, Dania; 07.09.2005)

Reprezentacja Gruzji w piłce nożnej ani razu nie awansowała do finałów mistrzostw świata i Europy. Od 1992 roku należy do FIFA i UEFA.

Wielu Gruzinów grało w reprezentacji Związku Radzieckiego. W 1960 roku w pierwszych mistrzostwach Europy, wygranych przez Sborną, uczestniczyli Giwi Czocheli i Michaił Meschi z Dinama Tbilisi oraz Sława Metreweli z Torpeda Moskwa. W drugiej połowie lat 60. w bramce drużyny ZSRR słynnego Lwa Jaszyna zastępował Anzor Kawazaszwili (Torpedo Moskwa). W tym czasie gwiazdą radzieckiej piłki był obrońca Dinama Tbilisi Murtaz Churciława. Zdobył w nią wicemistrzostwo Europy w 1972 roku, brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich 1972 i IV miejsce na Mundialu 1966. W obronie Sbornej często grywał z klubowym kolegą – Rewazem Dzodzuaszwilim. Ich następcą w linii defensywnej zarówno w reprezentacji, jak i w Dinamie był Aleksandr Cziwadze. Churciława i Cziwadze to jedyni Gruzini, którzy nosili opaskę kapitana w drużynie narodowej ZSRR.

W 1981 roku najlepszy klub gruziński Dinamo Tbilisi triumfował w finale Pucharu Zdobywców Pucharów. W tamtej drużynie, obok Cziwadzego, występowały także inne piłkarskie indywidualności – obrońca Tengiz Sułakwelidze, rozgrywający Dawid Kipiani, strzelec decydującego o zwycięstwie gola Witalij Daraselia i napastnicy Ramaz Szengelia oraz Władimir Gucajew.

W występującej na Euro 1992 w miejsce drużyny radzieckiej reprezentacji Wspólnoty Niepodległych Państw grali obrońcy Kachaber Cchadadze i, pochodzący z Abchazji, Achrik Cwejba. Cwejba zaliczył później kilka gier w barwach Rosji.

9 kwietnia 1991 roku Gruzja ogłosiła niepodległość. Jej piłkarska reprezentacja walkę o udział w międzynarodowym turnieju rozpoczęła od eliminacji do Euro 1996. W grupie eliminacyjnej Gruzini zajęli trzecie miejsce. Kolejne eliminacje reprezentacja przegrywała z kretesem, kończąc najczęściej na ostatnim lub przedostatnim miejscu w grupie.

Najważniejszymi ogniwami obecnej reprezentacji są napastnicy 34-letni Szota Arweładze, w przeszłości król strzelców lig gruzińskiej, tureckiej i holenderskiej, i cztery lata młodszy Lewan Kobiaszwili z Schalke 04 Gelsenkirchen oraz obrońca Kacha Kaładze, następca Paola Maldiniego w A.C. Milan. Od początku 2006 do kwietnia 2008 roku selekcjonerem kadry był Klaus Toppmöller, z Bayerem Leverkusen finalista Ligi Mistrzów 2001-02. Niemiec nie był pierwszym zagranicznym trenerem reprezentacji. Przed nim pracowali z nią Holender Johan Boskamp, Chorwat Ivo Šušak i Francuz Alain Giresse.

Spis treści

1 Udział w mistrzostwach świata
2 Udział w mistrzostwach Europy
3 Znani piłkarze
- 3.1 Reprezentanci ZSRR
- 3.2 Reprezentanci Gruzji
4 Gruzińska "Drużyna Marzeń"
5 Rekordziści
6 Trenerzy reprezentacji Gruzji
7 Mecze z Polską
8 Linki zewnętrzne
9 Zobacz też

[edytuj] Udział w mistrzostwach świata

1930– 1994 – Nie brała udziału, była częścią ZSRR
1998– 2006 – Nie zakwalifikowała się

[edytuj] Udział w mistrzostwach Europy

1960– 1992 – Nie brała udziału, była częścią ZSRR
1996– 2008 – Nie zakwalifikowała się

[edytuj] Znani piłkarze

[edytuj] Reprezentanci ZSRR

[edytuj] Reprezentanci Gruzji

Arcził Arweładze
Szota Arweładze
Kachaber Cchadadze
Zurab Chizaniszwili
Lewan Ckitiszwili
Giorgi Demetradze
Gocza Dżamarauli
Aleksander Jaszwili
Kacha Kaładze
Michaił Kawełaszwili
Temuri Kecbaja
Giorgi Kinkładze
Lewan Kobiaszwili
Giorgi Nemsadze
Murtaz Szelia

[edytuj] Gruzińska "Drużyna Marzeń"

W 1998 roku z inicjatywy gazety sportowej Sarbieli przeprowadzony został plebiscyt, którego celem było wyłonienie: najlepszego piłkarza, trenera oraz jedenastki gruzińskiego futbolu w XX wieku. Zwycięzcami plebiscytu zostali: Michaił Meschi (piłkarz) i Nodar Achalkaci (trener). W składzie "Drużyny Marzeń" znaleźli się: Sergo Kotrikadze (bramkarz), Rewaz Dzodzuaszwili, Aleksandr Cziwadze, Murtaz Churciława, Giwi Czocheli (obrońcy), Witalij Daraselia, Awtandił Gogoberidze, Dawid Kipiani (pomocnicy), Sława Metreweli, Borys Paiczadze, Michaił Meschi (napastnicy).

[edytuj] Rekordziści

Stan na marzec 2006.

Najwięcej występów w kadrze

#	Nazwisko	Lata gry w kadrze	Mecze
1	Giorgi Nemsadze	1992-04	69
2	Gocza Dżamarauli	1994-04	62
3	Lewan Kobiaszwili*	od 1996	60
4	Szota Arweładze*	od 1992	54
=	Giorgi Kinkładze*	od 1992	54

Najwięcej goli w kadrze

#	Nazwisko	Lata gry w kadrze	Mecze (Gole)
1	Szota Arweładze*	od 1992	52 (20)
2	Temuri Kecbaja	1994-03	52 (17)
3	Giorgi Demetradze*	od 1996	? (9)
=	Aleksandr Iaszwili*	od 1998	27 (9)
=	Micheił Kawełaszwili	1994-02	46 (9)

Gwiazdką oznaczono piłkarzy branych pod uwagę przy ustalaniu obecnej kadry.

[edytuj] Trenerzy reprezentacji Gruzji

1990-93 – Giga Norakidze
1994-97 – Aleksandr Cziwadze
1997-97 – Dawid Kipiani
1998-99 – Władimir Gucajew
1999-99 – Johan Boskamp
2000-01 – Dawid Kipiani i Rewaz Dzodzuaszwili
2001-03 – Aleksandr Cziwadze
2003-04 – Ivo Šušak
2004-04 – Gocza Tkebuczawa (tymczasowo)
2004-05 – Alain Giresse
2005-05 – Gajoz Darsadze (tymczasowo)
2006-08 – Klaus Toppmöller
od 2008 - ?

[edytuj] Mecze z Polską

Piłkarze Gruzji grali z Polską dwukrotnie – odnieśli jedno zwycięstwo i jedną porażkę (bramki 4:4).

14.06.1997, Katowice: POLSKA-GRUZJA 4:1 (Ledwoń, Trzeciak, Bukalski k., K.Nowak – Sz.Arweładze) - el.MŚ
11.10.1997, Tbilisi: GRUZJA-POLSKA 3:0 (A.Arweładze, Cchadadze, Kecbaja) - el.MŚ