Sala Królestwa
Z Wikipedii
| Część serii dotyczącej Świadków Jehowy |
|
 |
|
| Dzieje | |
|---|---|
| Geneza | |
| Chrześcijaństwo · Restoracjonizm | |
| Historia | |
| Badacze Pisma Świętego | |
| Wierzenia i praktyki | |
| Nauki | |
|
Imię Boże · Antytrynitaryzm · Dni ostatnie |
|
| Zebrania | |
|
Sala Królestwa · Sala Zgromadzeń |
|
| Szczególne wydarzenia | |
| Kongres · Chrzest Pamiątka śmierci Jezusa Chrystusa |
|
| Organizacja i działalność | |
| Struktura organizacyjna | |
| Ciało Kierownicze · Towarzystwo Strażnica Starszy zboru · Sługa pomocniczy Betel · Zbór · Głosiciel |
|
| Publikacje | |
| Strażnica · Przebudźcie się! Biblia w Przekładzie Nowego Świata |
|
| Prezesi Towarzystwa Strażnica | |
| C. T. Russell · J. F. Rutherford N. H. Knorr · F.W. Franz · M. G. Henschel D. A. Adams · M. H. Larson |
|
Sala Królestwa – miejsce zebrań i ośrodek życia religijnego Świadków Jehowy.
Spis treści |
[edytuj] Korzystanie z Sal Królestwa
Zazwyczaj w sali królestwa spotyka się dwa razy w tygodniu zbór Świadków Jehowy (liczący około 50-150 głosicieli). Czasem z jednej sali korzysta wspólnie kilka zborów, które zbierają się w różne dni. Na zebraniach zborowych przedstawiany jest program oparty na Piśmie Świętym złożony z wykładów, referatów, pokazów, scenek i wywiadów (np. zebrania Teokratycznej Szkoły Służby Kaznodziejskiej, zebranie służby). Część punktów programu przedstawiana jest z udziałem wszystkich obecnych, którzy wypowiadają się na jeden temat. Co tydzień w ten sposób omawia się materiał opublikowany w czasopiśmie Strażnica. Zebranie Studium Strażnicy zwykle rozpoczyna się i kończy pieśnią religijną oraz modlitwą do Boga Jehowy.
Czasem w sali królestwa przeprowadza się dodatkowe kursy (np. Kurs Służby Pionierskiej czy Kurs Służby Królestwa), szkolenia i inne spotkania związane z działalnością Świadków Jehowy (np. zbiórki do służby polowej). W uroczystych momentach życia wspólnoty (ślub, pogrzeb) zbór spotyka się w sali, aby wysłuchać okolicznościowego wykładu biblijnego. Sala królestwa jest też miejscem składowania literatury biblijnej, tu można też bezpłatnie otrzymać Biblię, czasopisma Strażnica i Przebudźcie się! oraz inne publikacje Świadków Jehowy.
W sali królestwa nie wolno prowadzić działalności komercyjnej ani wykorzystywać jej do czyichkolwiek celów prywatnych. Jest to obiekt użyteczności religijnej, służący biblijnej działalności edukacyjnej oraz wielbieniu Boga.
[edytuj] Wygląd
Sale królestwa są to zazwyczaj proste, estetyczne budynki, zbudowane w czynie społecznym przez świadków Jehowy. Ich główną część stanowi sala wykładowa, gdzie odbywają się zebrania zborowe. Sale nie są świątyniami ani kościołami w tym samym znaczeniu co w innych religiach, nie wyróżniają się spośród miejscowych obiektów takimi elementami architektonicznymi, jak wieża, krzyż lub witraże. Najczęściej na zewnątrz budynku znajduje się tabliczka z napisem "Sala Królestwa Świadków Jehowy". Przy obiekcie zwykle umieszczony jest parking. Główna sala wypełniona jest rzędami krzeseł, zwróconymi w kierunku podium na którym stoi mównica oraz stolik do przedstawiania scenek. Na ścianie umieszczona jest tablica z tekstem zaczerpniętym z Biblii (taki sam ustalany na całym świecie, zmieniany co rok). W sali królestwa zwykle znajduje się też punkt z literaturą biblijną, stolik ze sprzętem nagłaśniającym, sporadycznie pianino, tablice ogłoszeń, mapa terenu zboru oraz niewielkie skrzynki, gdzie można wrzucać dobrowolne datki finansowe. Obok głównej sali wykładowej w obiekcie znajduje się biblioteczka (z publikacjami świadków Jehowy i różnymi przekładami Biblii), pokój narad, szatnia i toalety. O wystroju estetycznym sali królestwa (kolory, kwiaty itp.) decydują poszczególne zbory biorąc pod uwagę miejscowe zwyczaje.
Obok pojedynczych sal królestwa w większych miastach buduje się kompleksy złożone z dwóch lub więcej sal. Poza tym coraz częściej sale królestwa umieszcza się w wykupionych w tym celu pomieszczeniach w obiektach usługowo-handlowych lub mieszkalnych.
[edytuj] Historia
Pierwotnie Świadkowie Jehowy (Badacze Pisma Świętego) spotykali się w domach prywatnych, pomieszczeniach gospodarczych lub wynajętych salach wykładowych. Z czasem zaczęto budować proste budynki lub adaptować pomieszczenia na sale, które zapewniały stałą możliwość organizowania zebrań zborowych. Pierwszy budynek nazwany "Salą Królestwa" powstał w roku 1935 na Hawajach. Nazwę zaproponował ówczesny prezes Towarzystwa Strażnica Joseph Franklin Rutherford, który nawiązał w ten sposób do głoszenia dobrej nowiny o Królestwie Bożym (Mt 24:14). Na większą skalę sale królestwa zaczęto budować dopiero w latach pięćdziesiątych XX wieku.
W Polsce pierwsze sale królestwa pojawiły się w latach 1946-1949, gdy Świadkowie Jehowy cieszyli się względną swobodą działalności. W okresie represji zbierali się w warunkach konspiracyjnych w mieszkaniach lub w lasach. Dopiero w latach osiemdziesiątych, gdy sprzeciw władz komunistycznych nieco zelżał, zaczęły powstawać pierwsze nieoficjalne sale królestwa (do roku 1989 Świadkowie Jehowy, pomimo dużej swobody, nadal byli organizacją uznawaną za nielegalną). Były to najczęściej wyremontowane pomieszczenia, formalnie traktowane jako budynki gospodarcze (stolarnie, warsztaty) lub po prostu pomieszczenia mieszkalne. Po legalizacji w 1989 i dużym wzroście liczebnym na początku lat 90. XX w. zaczęły powstawać nowe sale królestwa, spełniające wymogi budynków użyteczności publicznej oraz wszelkie standardy bezpieczeństwa. Od połowy lat 90. XX w. we wznoszeniu sal zbory są wspierane przez "Regionalne Komitety Budowy Sal Królestwa", co zwiększa tempo budowy i obniża koszty.
Obecnie zdecydowana większość z 1800 zborów Świadków Jehowy w Polsce spotyka się we własnych salach królestwa. Zbory polskie wspierają finansowo powstawanie takich sal w krajach biedniejszych.
[edytuj] Budowa, finansowanie, własność
Każdy zbór Świadków Jehowy (lub kilka zborów) buduje i utrzymuje salę królestwa we własnym zakresie. W tym celu członkowie zboru składają dobrowolne datki finansowe. W celu wspierania powstawania nowych sal w połowie lat dziewięćdziesiątych powstały "Regionalne Komitety Budowy Sal Królestwa" (RKB), które zapewniają zborom wsparcie logistyczne oraz fachową pomoc. "Regionalne Komitety Budowlane" organizują specjalistyczne ekipy budowlane, złożone z wolontariuszy, które w weekendy pracują przy budowie sal. Obecnie budowa przeciętnej sali królestwa trwa około ośmiu tygodni (nie licząc okresu przygotowania inwestycji). Większość prac wykonują niepłatni ochotnicy, co obniża koszty. Przy decyzjach budowlanych bierze się pod uwagę funkcjonalność i trwałość przyszłej sali królestwa.
Finanse na inwestycje budowy sal królestwa są oparte na "Funduszu Budowy Sal Królestwa" (FBSK), który jest finansowany z dobrowolnych datków wszystkich członków zborów świadków Jehowy w kraju. Fundusz Budowy Sal Królestwa ma na celu udzielania poszczególnym zborom pomocy finansowej na sprawne budowanie kolejnych sal królestwa i pomoc ta jest udzielana na zasadzie zwrotnych pożyczek udzielanych przez FBSK, oddawanych po zakończeniu inwestycji w późniejszym terminie.[1] [2]
Sale królestwa od chwili rozpoczęcia inwestycji lub w niedługim czasie od tego momentu stają sie i pozostają własnością Towarzystwa Biblijnego i Traktatowego – Strażnica w Polsce.
[edytuj] Zebrania odbywające się w Sali Królestwa
- Studium Strażnicy
- Wykład publiczny (Świadkowie Jehowy)
- Teokratyczna Szkoła Służby Kaznodziejskiej
- zebranie służby
- Zborowe Studium Książki
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Sala Królestwa w Jeleniej Górze
- Sala Królestwa w Głownie
- Sala Królestwa w Hrubieszowie
- Sale Królestwa w USA
- Świadkowie Jehowy. Budowa Sal Królestwa dookoła świata (skrót filmu).
[edytuj] Przypisy
- ↑ Nasza Służba Królestwa 05.2003
- ↑ List do wszystkich gron starszych z 28.09.1998
