Tadeusz Zachariasiewicz
Z Wikipedii
Tadeusz Zachariasiewicz (ur. 13 lutego 1872 w Cieszanowie - zm. 28 lutego 1953 w Krakowie) - podpułkownik audytor armii austro-węgierskiej i generał brygady WP.
Spis treści |
[edytuj] Młodość i służba w c.k. armii
W 1890 po ukończeniu 8 klasowego Cesarsko-królewskiego Gimnazjum w Wadowicach (obecnie Zespół Szkół Ogólnokształcących imienia Marcina Wadowity) oraz zdaniu matury odbył, jako ochotnik, jednoroczną służbę wojskową w Cesarsko-królewskiej armii. Po odbyciu służby i uzyskaniu patentu oficerskiego rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po zakończeniu studiów rozpoczął zawodową służbę w c.k. armii. W latach 1895 - 1918 jako praktykant, referent, audytor i szef sądu służbę pełnił w Wiedniu, Czerniowcach, Stanisławowie i Lwowie. Był także szefem sądu polowego 56 Pułku Piechoty (Infanterieregiment Graf Daun Nr 56) w Krakowie (III batalion w Wadowicach) wchodzącego w skład XXIII Brygady Piechoty 12 Dywizji Piechoty. W latach 1913 – 1915 pułkiem dowodził Antoni Madziara, tytularny generał dywizji WP. W lipcu 1914 88% żołnierzy pułku było narodowości polskiej.
[edytuj] Służba w WP
12 listopada 1918 przyjęty do WP i wyznaczony sędzią w Sądzie Dywizyjnym w Cieszynie. 1 lutego 1919 przeniesiony do Departamentu Wojskowo-Prawnego Ministerstwa Spraw Wojskowych. 26 lutego 1919 mianowany szefem Sądu Okręgu Generalnego w Lublinie. Od 8 kwietnia 1919 do przejścia na emeryturę był sędzią Najwyższego Sądu Wojskowego w Warszawie. Od 24 grudnia 1919 pełnił obowiązki przewodniczącego Najwyższego Sądu Wojskowego. 1 lipca 1926 ze względu na stan zdrowia przeniesiony w stan spoczynku. Po przejściu na emeryturę mieszkał w Wadowicach, Radomiu i Krakowie.
[edytuj] Rodzina
Żonaty z Marią Merzochowiczówną, miał troje dzieci: Feliksa (1902), Kazimierza (1905) i Zofię (1912). Obaj synowie matury uzyskali w tym samym gimnazjum, co ich ojciec. Obaj też byli oficerami WP.
[edytuj] Awanse
- porucznik – 1892
- nadporucznik audytor (Oberleutnantauditor) – 1897
- kapitan audytor (Hauptmannauditor) – 1900
- major audytor (Majorauditor) – 1912
- Podpułkownik audytor (Oberstleutnant-Auditor) – 1915
- pułkownik audytor (Oberstauditor) -
- generał podporucznik – 1 maja 1920 w 1922 zweryfikowany w stopniu generał brygady ze starszeństwem 1 czerwca 1919
[edytuj] Źródła:
- Kryska-Karski Tadeusz i Żurakowski Stanisław, Generałowie Polski Niepodległej, Warszawa 1991, s. 185,
- Stawecki Piotr, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08262-6, s. 358,
