Wielkie Księstwo Moskiewskie
Z Wikipedii
| ' Wielkie Księstwo Moskiewskie |
||||
|
||||
|
||||
| Język urzędowy | starobiałoruski | |||
| Stolica | Moskwa | |||
| Ustrój polityczny | monarchia | |||
| Ostatnia głowa państwa | wielki książę (ostatni) Iwan IV Groźny | |||
| następca tronu | książę Fiodor Rurykiewicz | |||
| Koronacja | księcia Iwana I Kality na wielkiego księcia 1340 |
|||
| koronacja | wielkiego księcia Iwana IV Groźnego na cara Rosji 1547 |
|||
 |
| To jest artykuł z cyklu Historia Rosji |
Wielkie Księstwo Moskiewskie - istniało w latach 1340-1547.
W 1340 Księstwo Moskiewskie przekształciło się w Wielkie Księstwo Moskiewskie. Poczynając od Iwana I Kality, władcy księstwa zapoczątkowali długotrwały proces jednoczenia księstw wschodnioruskich, dokonywany w drodze dobrowolnych fuzji, bądź podbojów. Księstwo Moskiewskie, jako pierwsze, podjęło też walkę z dominacją mongolską. Pierwsze duże zwycięstwo nad Tatarami odniosły wojska ruskie, pod wodzą Dymitra Dońskiego, w 1380 r. w bitwie na Kulikowym Polu nad Donem.
Dzieło zjednoczenia kontynuował intensywnie książę Iwan III Srogi, przyłączając do swej domeny księstwa Tweru i Nowogrodu. W 1472 r. poślubił on Zofię Paleolog, bratanicę ostatniego cesarza bizantyjskiego, Konstantyna XI Dragazesa, w związku z czym, wobec upadku cesarstwa bizantyjskiego, uważał się potem za dziedzica całego Kościoła prawosławnego. Iwan III uniezależnił się też całkowicie od dominacji tatarskiej Złotej Ordy (1480). Przestał mianowicie płacić podatki lenne chanowi tatarskiemu, a następnie odparł kilka jego odwetowych wypraw. Złota Orda upadła zresztą ostatecznie w 1502, pobita przez krymskich Tatarów.
Przez cały czas istnienia Księstwa Wielkomoskiewskiego panowali w nim książęta dynastii Rurykowiczów. Byli to: Siemion Dumny (1340-1353), Iwan II Piękny (1353-1359), Dymitr Doński (1359-1389), Wasyl I (1389-1425), Wasyl II Ślepy (1425-1462) i Iwan III Srogi (1462-1505). Za Iwana III księstwo powiększone zostało o Księstwa Jarosławskie oraz Nowogrodzkie i stało się jednolitym państwem narodowym, została rozbudowana Moskwa, jako stolica, a także Kreml moskiewski, jako rezydencja władcy. Równocześnie państwo zaczęto nazywać grecką nazwą Rusi: Rossija - Rosja. Formalnie istniało do 1547, kiedy to wielki książę moskiewski Iwan IV Groźny przybrał tytuł cara Rosji.
Rzeczpospolita Obojga Narodów nie uznała tytułu cara i cesarza Rosji. W oficjalnym nazewnictwie nadal używano nazwy Wielkie Księstwo Moskiewskie wobec całej Rosji. Uległo to zmianie na sejmie konwokacyjnym w 1764, co utorowało drogę do rozbiorów Rzeczypospolitej.
