Zbigniew Wassermann

Z Wikipedii

Zbigniew Wassermann
Data i miejsce urodzenia	17 września 1949 Kraków
Minister – Członek Rady Ministrów, koordynator służb specjalnych
Okres urzędowania	od 31 października 2005 do 7 września 2007 i od 11 września 2007 od 16 listopada 2007 ponownie
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Poprzednik	Janusz Pałubicki
Następca	Paweł Graś (w randze sekretarza stanu w Kancelarii Premiera, Pełnomocnika rządu ds. bezpieczeństwa)
poseł VI kadencji Sejmu
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Okres urzędowania	od 5 listopada 2007

Zbigniew Franciszek Wassermann (ur. 17 września 1949 w Krakowie) – polski polityk, prawnik, prokurator, minister-członek Rady Ministrów w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza, a następnie w rządzie Jarosława Kaczyńskiego od 31 października 2005 do 7 września 2007 i od 11 września 2007 do 16 listopada 2007, poseł na Sejm IV, V i VI kadencji.

Spis treści 1 Wykształcenie 2 Kariera zawodowa 3 Działalność i kariera polityczna 3.1 Spory sądowe 4 Przypisy 4.1 Linki zewnętrzne

[edytuj] Wykształcenie

W 1972 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.

[edytuj] Kariera zawodowa

Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w prokuraturze. W 1972 został prokuratorem Prokuratury Powiatowej w Chrzanowie, a w 1975 na krótko prokuratorem Prokuratury Powiatowej w Jaworznie. W latach 1975-1984 pracował w Prokuraturze Rejonowej w Brzesku. Od 1984 pracował w Krakowie, do 1989 jako prokurator Prokuratury Rejonowej Kraków-Krowodrza. W latach 80. uczestniczył w krakowskim duszpasterstwie prawników.

W latach 1989-1991 był zastępcą szefa Prokuratury Wojewódzkiej w Krakowie. W tym samym czasie zasiadał w Komisji ds. Weryfikacji Pracowników Służby Bezpieczeństwa w Krakowie. Publicznie krytykował decyzje Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w sprawie weryfikacji funkcjonariuszy SB oraz nieprawidłowości w działaniach prokuratury dotyczących m.in. sprawy zabójstwa Stanisława Pyjasa. Zarzucano mu upolitycznienie urzędu. W 1991 został odwołany i zawieszony w czynnościach zawodowych.

Do pracy powrócił w 1993 po objęciu funkcji ministra sprawiedliwości przez Zbigniewa Dykę, który w latach 80. również uczestniczył w duszpasterstwie prawników. Otrzymał stanowisko prokuratora krakowskiej Prokuratury Apelacyjnej i jej rzecznika prasowego.

W 2000 otrzymał od nowego ministra sprawiedliwości Lecha Kaczyńskiego propozycję objęcia funkcji szefa Prokuratury Krajowej. Jego nominacji miał sprzeciwiać się Urząd Ochrony Państwa. Wassermann zaprzecza jednak, jakoby nie uzyskał od UOP certyfikatu dostępu do informacji niejawnych, co miało być przeszkodzą w nominacji. Mimo to, premier Jerzy Buzek nie mianował go na to stanowisko, w związku z czym był jedynie pełniącym obowiązki prokuratora krajowego.

Od 1992 jest członkiem krakowskich władz Stowarzyszenia Polskich Prawników Katolickich, w latach 1995-2000 był członkiem Rady Naczelnej.

[edytuj] Działalność i kariera polityczna

Po dymisji Lecha Kaczyńskiego ze stanowiska ministra sprawiedliwości zaangażował się w działalność Prawa i Sprawiedliwości. 23 września 2001 został wybrany posłem na Sejm IV kadencji z listy PiS w okręgu krakowskim. W Sejmie zasiadał w Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka (jako zastępca przewodniczącego) oraz Komisji do spraw Służb Specjalnych (był jej przewodniczącym). Od 2 lipca 2004 był wiceprzewodniczącym Komisji Śledczej w sprawie PKN Orlen.

25 września 2005 w wyborach parlamentarnych został ponownie wybrany posłem na Sejm w okręgu krakowskim. 31 października 2005 powołano go na ministra-członka Rady Ministrów, koordynatora służb specjalnych w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. 14 lipca 2006 został ponownie powołany na to stanowisko w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. Ze stanowiska został odwołany 7 września 2007 z jednoczesnym powołaniem na urząd sekretarza stanu w KPRM ds. służb specjalnych, a 11 września 2007 ponownie powołany na ministra-członka Rady Ministrów.

W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz trzeci uzyskał mandat poselski, otrzymując 6 478 głosów.

[edytuj] Spory sądowe

W 2003 Wassermann wszedł w spór z firmą budującą jego willę w Krakowie. Uznał, że wykonawca nieprawidłowo zainstalował wannę z jacuzzi, czym naraził jej użytkowników na śmiertelne porażenie prądem^{[1] [2]}. Prokuratura stwierdziła błędy w podłączeniu jacuzzi, a także szereg błędów budowlanych, których koszt usunięcia wyceniono na 120 tys. zł^{[3] [4] [5]}. Od 2004 trwało śledztwo w tej sprawie, zostało ono jednak umorzone w 2007^[2]. W 2006 Wassermann wytoczył teściowej właściciela firmy proces o zniesławienie, po tym jak wysłała list do dziennikarki i prezesa TVP, podając Wassermana jako przykład nieuczciwego zleceniodawcy^[3]. Sąd nakazał przeproszenie Wassermanna, co kobieta uczyniła^[2]. W liście otwartym ogłoszonym w 2005 w związku z tą sprawą Wassermann przyrównał się do ks. Jerzego Popiełuszko oraz Józefa Gruszki^[6].

W styczniu 2006 Gazeta Wyborcza zarzuciła Wassermannowi, że w wyniku jego interwencji krakowska gazownia założyła w dzielnicy Bielany tymczasowy gazociąg, który miał stwarzać zagrożenie dla ludności^[7]. Prokuratura umorzyła śledztwo w tej sprawie w grudniu 2006 nie dopatrując się nadużyć, wyjaśniła też, że Wassermann "korzysta z innej sieci przesyłowej" i nie interweniował odnośnie gazu w żaden sposób^[8].

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Zbigniew Wassermann. "List do TVP", 9 lipca 2004 [dostęp 27 stycznia 2008].
2. ↑ ^{2,0 2,1 2,2} Andrzej Geller, PAP. "Wassermann walczy o wannę", Dziennik.pl, 27 grudnia 2007 [dostęp 27 stycznia 2008].
3. ↑ ^{3,0 3,1} ag, TVP3. ""Wanna Wassermanna" jednak w sądzie", Życie Nowej Huty, 7 stycznia 2006 [dostęp 27 stycznia 2008].
4. ↑ Opinia rzeczoznawcy budowlanego z 1 lipca 2003]
5. ↑ Opinia rzeczoznawcy budowlanego z 30 kwietnia 2004
6. ↑ Jacek Czerski. "Wassermann, wanna i ksiądz Popiełuszko", Blog autora, 8 października 2005 [dostęp 27 stycznia 2008].
7. ↑ Wojciech Pelowski. "Prowizoryczny gazociąg na życzenie Wassermanna", Gazeta Wyborcza, 3 lutego 2006 [dostęp 27 stycznia 2008].
8. ↑ zel, PAP. "Śledztwo ws. "gazociągu Wassermana" umorzone", wp.pl, 23 grudnia 2006 [dostęp 27 stycznia 2008].

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Strona sejmowa posła VI kadencji
• Zbigniew Wasserman – strona prywatna