Anna Fotyga

Z Wikipedii

Anna Fotyga

Data i miejsce urodzenia	12 stycznia 1957 Lębork
Szef Kancelarii Prezydenta RP
Okres urzędowania	od 29 listopada 2007
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Poprzednik	p.o. Robert Draba
Minister spraw zagranicznych, przewodnicząca KIE
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Okres urzędowania	od 9 maja 2006 do 7 września 2007 i ponownie od 10 września 2007 do 16 listopada 2007
Poprzednik	Stefan Meller
Następca	Radosław Sikorski
poseł do PE 2004-2009
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Okres urzędowania	od 20 lipca 2004 do 22 listopada 2005

Anna Fotyga z Sekratarz Stanu USA C. Rice

Anna Elżbieta Fotyga z domu Kawecka (ur. 12 stycznia 1957 w Lęborku) – polska polityk, ekonomistka, była deputowana do Parlamentu Europejskiego, minister spraw zagranicznych w rządach premiera Kazimierza Marcinkiewicza, a następnie w Jarosława Kaczyńskiego, od 29 listopada 2007 szefowa Kancelarii Prezydenta RP.

[edytuj] Wykształcenie

W 1981 ukończyła studia z zakresu handlu zagranicznego na Uniwersytecie Gdańskim, jest też absolwentką Duńskiej Szkoły Administracji Publicznej. Odbyła staże i szkolenia zagraniczne, m.in. w Departamencie Pracy Stanów Zjednoczonych, na Uniwersytecie Cornell w stanie Nowy Jork oraz w Europejskim Banku Odbudowy i Rozwoju.

[edytuj] Działalność zawodowa i polityczna

W 1981 pracowała w dziale zagranicznym Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ "Solidarność". W stanie wojennym utrzymywała się, ucząc języka angielskiego i rosyjskiego. W latach 1987-1989 była członkiem Zarządu Spółki "Modem". Od 1989 do 1991 pracowała, a następnie kierowała Biurem Spraw Zagranicznych Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność". Była bliskim współpracownikiem ówczesnego wiceprzewodniczącego Związku Lecha Kaczyńskiego.

W latach 1992-1994 pracowała w spółce wydawniczej "Przekaz" Sp. z o.o., a w kolejnych latach jako ekspert w Międzynarodowej Organizacji Pracy oraz jako doradca przy projektach Banku Światowego. Od 1998 do 2002 sprawowała funkcję wiceprzewodniczącej rady nadzorczej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Od 1999 do 2001 była doradcą prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych ds. integracji europejskiej. W 2000 była również doradcą Prezesa Rady Ministrów do spraw międzynarodowych w rządzie Jerzego Buzka, a w 2001 pełniła obowiązki dyrektora Departamentu Spraw Zagranicznych Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

20 listopada 2002 została mianowana zastępcą prezydenta miasta Gdańska, gdzie była odpowiedzialna za politykę gospodarczą miasta oraz między innymi fundusze z Unii Europejskiej. Zrezygnowała z tej funkcji w dniu 12 stycznia 2004, formułując bliżej nieokreślone zarzuty pod adresem prezydenta miasta Pawła Adamowicza z PO i jego otoczenia^[1].

W wyborach do Parlamentu Europejskiego 13 czerwca 2004 startowała z list Prawa i Sprawiedliwości w okręgu nr 1 obejmującym województwo pomorskie. Uzyskała mandat poselski, otrzymując 25 994 głosów. Funkcję polskiej deputowanej VI kadencji PE sprawowała do 22 listopada 2005. 23 listopada 2005 została mianowana sekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. 9 maja 2006 po dymisji Stefana Mellera prezydent Lech Kaczyński mianował ją na stanowisko ministra spraw zagranicznych w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. Utrzymała to stanowisko w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. Od 7 września 2006 zasiadała w Radzie Bezpieczeństwa Narodowego.

Jej działalność jako ministra spraw zagranicznych spotkała się z licznymi głosami krytyki. 4 lipca 2007 Platforma Obywatelska złożyła do Sejmu wniosek o wotum nieufności dla Fotygi. 7 września 2007 została odwołana ze stanowiska ministra w rządzie Jarosława Kaczyńskiego, który równocześnie powołał ją na stanowisko sekretarza stanu w MSZ, a po kilkudziesięciu minutach ponownie na stanowisko ministra. Tym samym Marszałek Sejmu uznał za bezprzedmiotowy wniosek PO o wotum nieufności. Funkcję ministra pełniła do 16 listopada 2007.

29 listopada 2007 została przez Lecha Kaczyńskiego powołana na stanowisko szefa Kancelarii Prezydenta RP.

Jest mężatką, ma dwoje dzieci. Rodzice od stanu wojennego mieszkają w Niemczech.

[edytuj] Przypisy

↑ "Zamieszanie we władzach Gdańska", portal gazeta.pl z 12 stycznia 2004

Dodatkowe informacje w siostrzanych projektach:

Cytaty w Wikicytatach

Grafiki i media na Wikimedia Commons

p • d • e

Rząd Jarosława Kaczyńskiego

W dniu zaprzysiężenia	Ludwik Dorn (PiS) • Anna Fotyga (PiS) • Grażyna Gęsicka (bezp.) • Roman Giertych (LPR) • Przemysław Gosiewski (PiS) • Wojciech Jasiński (PiS) • Antoni Jaszczak (SRP) • Jarosław Kaczyński (PiS) • Anna Kalata (SRP) • Stanisław Kluza (bezp.) • Andrzej Lepper (SRP) • Tomasz Lipiec (bezp.) • Jerzy Polaczek (PiS) • Zbigniew Religa (PC) • Michał Seweryński (bezp.) • Radosław Sikorski (bezp.) • Jan Szyszko (PiS) • Kazimierz Ujazdowski (PiS) • Zbigniew Wassermann (PiS) • Rafał Wiechecki (LPR) • Piotr Woźniak (PiS) • Zbigniew Ziobro (PiS)
Późniejsi członkowie rządu	Zyta Gilowska (bezp.) • Andrzej Aumiller (SRP) • Aleksander Szczygło (PiS) • Janusz Kaczmarek (bezp.) • Mariusz Błaszczak (PiS) • Elżbieta Jakubiak (bezp.) • Wojciech Mojzesowicz (PiS) • Władysław Stasiak (bezp.) • Mirosław Barszcz (bezp.) • Marek Gróbarczyk (bezp.) • Ryszard Legutko (PiS) • Joanna Kluzik-Rostkowska (PiS)

p • d • e

Rząd Kazimierza Marcinkiewicza

W dniu zaprzysiężenia	Ludwik Dorn (PiS) • Grażyna Gęsicka (bezp.) • Krzysztof Jurgiel (PiS) • Tomasz Lipiec (bezp.) • Teresa Lubińska (bezp.) • Kazimierz Marcinkiewicz (PiS) • Stefan Meller (bezp.) • Krzysztof Michałkiewicz (PiS) • Andrzej Mikosz (bezp.) • Jerzy Polaczek (PiS) • Zbigniew Religa (bezp.) • Michał Seweryński (bezp.) • Radosław Sikorski (bezp.) • Jan Szyszko (PiS) • Kazimierz Ujazdowski (PiS) • Zbigniew Wassermann (PiS) • Piotr Woźniak (PiS) • Zbigniew Ziobro (PiS)
Późniejsi członkowie rządu	Anna Fotyga (PiS) • Roman Giertych (LPR) • Zyta Gilowska (bezp.) • Wojciech Jasiński (PiS) • Antoni Jaszczak (PSL) • Anna Kalata (SRP) • Andrzej Lepper (SRP) • Rafał Wiechecki (LPR) • Paweł Wojciechowski (bezp.)