Piotr Kołodziejczyk

Z Wikipedii

Piotr Kołodziejczyk wiceadmirał
ur. 8 czerwca 1939 w Poznaniu
Kariera:
minister obrony narodowej
Ministerstwo Obrony Narodowej Marynarka Wojenna Sztab Gł. Marynarki Wojennej 3 Flotylla Okrętów ORP "Elbląg" ORP "KT-88"
Działania zbrojne:
UNDOF
Odznaczenia:
Polonia Restituta Krzyż Zasługi Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny Medal Za zasługi dla obronności kraju "In The Service Of Peace" Medal

Piotr Franciszek Kołodziejczyk (ur. 8 czerwca 1939 w Poznaniu) – polski wiceadmirał oraz morski oficer pokładowy okrętów torpedowych i rakietowych, od 1956 do 1992 żołnierz Sił Zbrojnych, dowódca ORP "KT-88", ORP "Gdynia", 3 Flotylli Okrętów i Marynarki Wojennej, dwukrotny minister obrony narodowej, poseł na Sejm X kadencji.

Spis treści 1 Wykształcenie 2 Służba wojskowa 3 Działalność polityczna 4 Odznaczenia 5 Źródła

[edytuj] Wykształcenie

Pochodzi z Ponieca k. Gostynia w województwie poznańskim. Od 1956 do 1960 był słuchaczem na Wydziale Pokładowym Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni, po ukończeniu której otrzymał stopień podporucznika marynarki i tytuł zawodowy inżyniera nawigatora statku morskiego. Jest również absolwentem radzieckich uczelni wojskowych: Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej w Baku (1962), Akademii Marynarki Wojennej w Leningradzie (1973) i Akademii Sztabu Generalnego im. Marszałka Klimenta Woroszyłowa w Moskwie (1980).

[edytuj] Służba wojskowa

Po otrzymaniu promocji oficerskiej rozpoczął służbę na kutrach torpedowych projektu 183 w 3 Brygadzie Kutrów Torpedowych w Gdyni. Pływał kolejno w załogach OORP "KT-83", "KT-87" oraz jako dowódca okrętu na ORP "KT-88". Następnie, w 1962, został przeniesiony na kutry rakietowe projektu 205. Był dowódcą działu rakietowo-artyleryjskiego na ORP "Hel" oraz zastępcą dowódcy okrętu i dowódcą okrętu na ORP "Elbląg". W latach 1973-1977 pracował w Sztabie Marynarki Wojennej w Gdyni na stanowiskach pomocnika szefa wydziału, zastępcy szefa oddziału i szefa oddziału w Oddziale Rozpoznania. Od 1977 do 1978 dowodził Polską Jednostką Specjalną Doraźnych Sił Pokojowych Organizacji Narodów Zjednoczonych na Wzgórzach Golan. W 1980 został dowódcą 3 Flotylli Okrętów im. Komandora Bolesława Romanowskiego w Gdyni, a w 1983 szefem Sztabu - I zastępcą dowódcy Marynarki Wojennej. W latach 1986-1989 był dowódcą Marynarki Wojennej. Pod koniec 1989 objął stanowisko szefa Głównego Zarządu Wychowawczego Wojska Polskiego. W 1984 mianowany kontradmirałem, a w 1989 wiceadmirałem.

[edytuj] Działalność polityczna

W latach 1989-1991 sprawował mandat posła na Sejm kontraktowy z ramienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Po rozwiązaniu PZPR wchodził w skład Klubu Posłów Wojskowych.

Od 1990 był ministrem obrony narodowej w rządach Tadeusza Mazowieckiego i w Jana Krzysztofa Bieleckiego. W 1992 miał objął urząd Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych. Po przekazaniu urzędu Janowi Parysowi pod koniec 1991 został przez niego natychmiastowo, wbrew woli prezydenta Lecha Wałęsy, przeniesiony do rezerwy, co uniemożliwiło zajęcie tego stanowiska. Sytuacja ta była początkiem konfliktu pomiędzy prezydentem a ministrem obrony, zdymisjonowanym w połowie 1992, a Generalny Inspektorat Sił Zbrojnych nie został nigdy utworzony. Stanowisko ministra obrony narodowej sprawował ponownie w latach 1993-1994 w rządzie Waldemara Pawlaka. Został zdymisjonowany po przedłużającym się konflikcie z prezydentem Lechem Wałęsą i szefem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego generałem broni Tadeuszem Wileckim. Kulminacją tego sporu był tzw. obiad drawski przy okazji odprawy kadry dowódczej Wojska Polskiego w Drawsku Pomorskim, podczas którego w obecności Lecha Wałęsy i Tadeusza Wileckiego generałowie skrytykowali działalność Piotra Kołodziejczyka, dając prezydentowi pretekst do jego odwołania.

W drugiej połowie lat 90. związany z Unią Wolności, z ramienia której w 1998 bez powodzenia kandydował do sejmiku pomorskiego.

[edytuj] Odznaczenia

• Krzyż Komandorski i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Złoty Medal Za zasługi dla obronności kraju
• Medal "W Służbie Pokoju" ONZ za misję rozdzielania wojsk na Wzgórzach Golan

[edytuj] Źródła

• Kmdr mgr inż. Ryszard Demczuk, kmdr por. mgr inż. Bogusław Iwaniak, kmdr por. Mirosław Jurkowlaniec, st. bosm. Grzegorz Kamiński, kmdr ppor. mgr inż. Jarosław Keplin, kmdr por. rez. Bogdan Kurel, kmdr ppor. Wiesław Ładniak, por. Piotr Pacek, kmdr por. rez. mgr Walter Pater, kmdr ppor. Andrzej Rejent, por. mar. Grzegorz Skwarek, kmdr ppor. Dariusz Zakrzewski. "Przegląd Morski." Marzec 2006. Nr 3/2006. Redakcja Czasopism Marynarki Wojennej. Gdynia 2006. (ISSN 0137-7205)
• Archiwum Danych o Posłach