Bitwa pod Ciudad Real
Z Wikipedii
Bitwa pod Ciudad Real Wojny napoleońskie w Hiszpanii i Portugalii |
|||||||||||||
Data | 27 marca 1809 | ||||||||||||
Wynik | zwycięstwo francusko-polskie | ||||||||||||
Terytorium | Kastylia, Hiszpania | ||||||||||||
|
Wojny napoleońskie w Hiszpanii i Portugalii |
---|
Dos de Mayo - El Bruc - Cabezón - Saragossa (1808) - Medina del Rio Seco - Bailén - Roliça - Pancorbo - Valmaseda - Burgos - Espinoza - Tudela - Somosierra - Saragossa (1809) - Yevenes - Ciudad Real - Sahagún - Benavente - Cacabelos - La Coruna - Talavera - Almonacid - Gerona (1809) - Ocaña - Alba de Tormes - Fuengirola - Côa - Almeida - Buçaco - Fuentes de Oñoro - Albuera - Vitoria - Tuluza |
Bitwa pod Ciudad Real została stoczona 27 marca 1809 roku, zakończyła się zwycięstwem Francuzów pod dowództwem generała Sebastianiego nad wojskami hiszpańskimi generała Urbino hr. Cartojal.
Wojska francuskie miały za zadanie sforsować rzekę Guadianę bronioną przez karabinierów królewskich Cartaojala. Pułk Lansjerów Nadwiślańskich płk. Konopki sforsował most, oskrzydlił Hiszpanów i uderzył na nich od tyłu, co spowodowało ich rozproszenie i cofanie głównych sił w kierunku Santa Cruz. W kilku słowach opisał to starcie Józef Rudnicki, wówczas adiutant-major 4. pułku piechoty Legii Nadwiślańskiej:
"skoro półki francuzkie do korpusu 4-go należące z nami się złączyły, zaraz wyruszyliśmy przeciwko nieprzyjaciół tym samym traktem na Consiegra aż ku miastu Cuidat-Real, przed którem to miastem, na dobrych pozycjach zastaliśmy korpus hiszpański na nas czekający, a lubo był od naszego liczniejszym, jednakże przez dobre rozporządzenie jenerała Sebastjaniego, po cztero-godzinnej batalji w dniu 27 marca 1809 roku pobici i rozpędzeni Hiszpanie zostali. Cofali się oni w największym nieładzie na miasto Almagro, w którem rezyduje przeorysza orderu damskiego Calatrava i na S-ta Cruse, aż w góry Sierramoreńskie"[1].
[edytuj] Bibliografia
- Marian Kukiel, Dzieje oręża polskiego w epoce napoleońskiej, Poznań 1912/repr. 1998, ISBN 83-86600-51-9
Przypisy
- ↑ Pamiętniki Józefa Rudnickiego [w:] Pismo Zbiorowe Wileńskie na rok 1862, s.64