Bitwa pod Espinozą
Z Wikipedii
| Bitwa pod Espinozą Wojny napoleońskie w Hiszpanii i Portugalii |
|||||||||||||||||
| Data | 10-11 listopada 1808 | ||||||||||||||||
| Miejsce | Espinosa de los Monteros na płd. wsch od Santander Hiszpania |
||||||||||||||||
| Wynik | zwycięstwo francuskie | ||||||||||||||||
| Terytorium | Galicja, Hiszpania | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Wojny napoleońskie w Hiszpanii i Portugalii |
|---|
|
Dos de Mayo - El Bruc - Cabezón - Saragossa (1808) - Medina del Rio Seco - Bailén - Roliça - Pancorbo - Valmaseda - Burgos - Espinoza - Tudela - Somosierra - Saragossa (1809) - Yevenes - Ciudad Real - Sahagún - Benavente - Cacabelos - La Coruna - Talavera - Almonacid - Gerona (1809) - Ocaña - Alba de Tormes - Fuengirola - Côa - Almeida - Buçaco - Fuentes de Oñoro - Albuera - Vitoria - Tuluza |
Bitwa pod Espinozą została stoczona w dniach 10-11 listopada 1808 pod miasteczkiem Espinosa de los Monteros w Górach Kantabryjskich. Starcie zakończyło się zwycięstwem wojsk francuskich dowodzonych przez marszałka Victora nad hiszpańską Armią Galicji generała-porucznika Joaquína Blake'a.
Pierwszego dnia spotkania Victor, spodziewając się łatwego zwycięstwa, które zmyłoby zeń hańbę przegranej pod Valmasedą, przypuścił serię nieskładnych ataków, odpartych z dużymi stratami przez generała Romanę i jego karne oddziały regularnej armii. Do zapadnięcia nocy Blake utrzymał swe pozycje. Rankiem 11 listopada, Victor odzyskał zimną krew i przeprowadził zmasowany atak, w wyniku którego rozbił lewe skrzydło armii Blake'a i zmusił resztę Hiszpanów do ucieczki. Francuzi zdobyli 30 dział i 30 sztandarów.
Wprawdzie nie była to bitwa decydująca, spowodowała jednak upadek ducha w rozbitym i śmiertelnie znużonym hiszpańskim wojsku (nie posiadającym ani nadrzędnego dowództwa, ani rządu, które mogłyby koordynować jego działania), była więc początkiem końca całej armii Blake'a w Galicji. Blake'owi trzeba natomiast przyznać, że w odwrocie udało mu się przeprowadzić resztki swoich oddziałów przez góry i uniknąć - ku zdiwieniu Napoleona - pogoni, jaką rzucił za nim marszałek Soult.
Niemniej, gdy dotarł wreszcie 23 listopada do prowincji León, pod jego sztandarami było zaledwie 10 000 żołnierzy.
