Czesław Szystowski
Z Wikipedii
Czesław Stefan Szystowski (ur. 10 sierpnia 1893 w Rydze – zm. 17 czerwca 1970 w Warszawie) – generał brygady WP.
W czasie I wojny światowej był między innymi oficerem Wydziału Operacyjnego Sztabu I Korpusu Polskiego w Rosji. W 1919 przyjęty został do Sił Zbrojnych Polskich w byłym zaborze pruskim i wyznaczony na stanowisko oficera operacyjnego Sztabu 1 Dywizji Strzelców Wielkopolskich. W ramach tej dywizji, w międzyczasie przemianowanej na 14 Dywizję Piechoty Wielkopolskiej, wziął udział w wojnie z Ukraińcami i bolszewikami. Dekretem Naczelnej Rady Ludowej Nr 56 z 23 maja 1919 awansowany na kapitana artylerii ze starszeństwem z 1 lutego 1916. [1]
Po zakończeniu wojny figurował jako nadetatowy oficer 14 Pułku Artylerii Polowej w Poznaniu. W latach 1922-1923 był słuchaczem Kursu Doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Z dniem 15 października 1923 otrzymał dyplom naukowy oficera Sztabu Generalnego i przydzielony został do W.S.Woj., w charakterze asystenta.
1 grudnia 1924 awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i lokatą 25. [2] Następnie pełnił służbę w Oddziale IV Sztabu Głównego WP. W tym czasie pozostawał na ewidencji Kadry Oficerów Artylerii. Z Warszawy przeniesiony został do Stanisławowa, gdzie przejął obowiązki zastępcy dowódcy 11 Pułku Artylerii Polowej.
W 1932 mianowany został dowódcą 25 Pułku Artylerii Lekkiej w Kaliszu. W 1938 został dowódcą Artylerii Dywizyjnej 17 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty, z którą odbył kampanię wrześniową. Do 30 stycznia 1945 pozostawał w niemieckiej niewoli. Po II wojnie światowej przyjęty ponownie do WP i wyznaczony na stanowisko dowódcy artylerii OW-VI, następnie objął stanowisko szefa sztabu Głównego Inspektoratu Artylerii WP. Ostatnio był szefem sztabu Dowództwa Wojsk Lądowych.
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera 18B-5-8). Był odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy, Krzyżem Walecznych – czterokrotnie i Złotym Krzyżem Zasługi.
[edytuj] Źródła:
- Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 r.), Sztab Główny WP, Warszawa 1931, s. 23,
- Rocznik Oficerski 1924, s. 662, 738 i 1362,
- Rocznik Oficerski 1928, s. 430 i 450,
- Rocznik Oficerski 1932, s. 177, 693,
- Spis pochowanych na Cmentarzu Komunalnym Powązki (d. Powązki Wojskowe) w Warszawie,
- http://www.jesionowo.prv.pl/hist.html Wyzwolenie Jasionowa],
- Cmentarz Komunalny Powązki dawny Wojskowy w Warszawie, Warszawa 1989 r., s. 149.
