Dekalog III

Z Wikipedii

Dekalog III
Gatunek	Dramat obyczajowy
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Główne role	Daniel Olbrychski, Maria Pakulnis, Joanna Szczepkowska
Czas trwania	55 minut
Produkcja
Reżyseria	Krzysztof Kieślowski
Scenariusz	Krzysztof Kieślowski, Krzysztof Piesiewicz
Muzyka	Zbigniew Preisner
Zdjęcia	Piotr Sobociński
Scenografia	Halina Dobrowolska
Kostiumy	Małgorzata Obłoza, Halina Ćwikło
Montaż	Ewa Smal

Dekalog III - trzecia część cyklu telewizyjnego z 1988 roku w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego, będąca filmową wariacją na temat trzeciego przykazania: Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.

W czasie wieczoru wigilijnego taksówkarz Janusz opuszcza rodzinną uroczystość i wraz z dawną kochanką Ewą wędruje pustymi ulicami Warszawy w poszukiwaniu jej zaginionego męża. W pewnym momencie wychodzi na jaw, że wszystko jest misternie zaplanowaną intrygą kobiety. Janusz musi wreszcie dokonać ostatecznego wyboru między nią, a wierną, wyrozumiałą żoną.

Krytycy interpretowali trzecią część Dekalogu jako opowieść o szaleństwie miłości, intensywnym, gwałtownym i bezkompromisowym uczuciu, przekształcającym się w końcu w siłę destrukcyjną. Wśród największych walorów filmu zazwyczaj wymieniali ekspresyjną rolę Marii Pakulnis.

[edytuj] Obsada

• Daniel Olbrychski - Janusz
• Maria Pakulnis - Ewa
• Joanna Szczepkowska - żona Janusza

• Artur Barciś - motorniczy tramwaju
• Krzysztof Kumor - lekarz
• Dorota Stalińska - pracownica PKP jeżdżąca na deskorolce
• Henryk Baranowski - Krzysztof
• Jacek Kałucki - milicjant

[edytuj] Fabuła

Wigilia Bożego Narodzenia. Taksówkarz Janusz (Daniel Olbrychski) spędza święta z najbliższą rodziną - dwójką małych dzieci i wyrozumiałą, kochającą go żoną (Joanna Szczepkowska). Po powrocie z pasterki, do jego drzwi dzwoni jego dawna kochanka Ewa (Maria Pakulnis), która podstępem wywabia go z mieszkania.

Dziewczyna twierdzi, że jej mąż Edward zaginął i prosi Janusza o pomoc w poszukiwaniach. Razem wędrują nocą po pustych, zaśnieżonych ulicach Warszawy, odwiedzają szpitale, izbę wytrzeźwień, dworzec, sprawdzają każdy, najmniejszy trop.

Decyzja o ich rozstaniu - jak wydawało się Januszowi - była jednomyślna. Wydaje się jednak, że zgoda Ewy na to, że mężczyzna wróci do swojej rodziny, była pozorna i wymuszona okolicznościami. W pewnym momencie okazuje się, że wszystko jest misternie wymyśloną i metodycznie przygotowaną intrygą Ewy. Ślady po Edwardzie zostały przez nią sprokurowane, zresztą z mężem rozstała się trzy lata temu i nie utrzymują kontaktów. Dziewczyna obiecała sobie, że w jakiś sposób skłoni Janusza do zostania z nią do siódmej rano. Jeśli tak się stanie, to - jej zdaniem - wszystko między nimi będzie możliwe. Ewa wyjawia prawdę na Dworcu Centralnym, kilka minut po siódmej.

Janusz wraca do domu. W mieszkaniu wszyscy śpią, oprócz żony, która domyśliła się, że to Ewa była przyczyną jego nieobecności na wieczorze wigilijnym. Janusz obiecuje, że już do niej nie wróci.

[edytuj] Ciekawostki

• W jednej ze scen Ewa pokazuje Januszowi zdjęcie swojego męża, Edwarda. Mężczyzna na fotografii to Edward Kłosiński, operator filmowy, autor zdjęć m.in. do Dekalogu II.