Dijon

Z Wikipedii

Współrzędne: 47°19' N 5°1' E47.3166667 5.0166667 (Dijon)

Dijon

Herb Dijon

Francja

François Rebsamen

40,41 km²

Położenie

47° 19' N
5° 1' E

Wysokość

245 m n.p.m.

Ludność (1990)
• liczba ludności
• gęstość
• aglomeracja

146 703
3,630 os./km²
236953

Kod pocztowy

21000

Tablice rejestracyjne

Położenie na mapie kraju

Dijon

Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Strona internetowa miasta

Ulica w centrum Dijon

Dijon to miasto i gmina we Francji, w regionie Burgundia, którego jest historyczną stolicą, w departamencie Côte-d'Or.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 146 703 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 3630 osób/km² (wśród 2044 gmin Burgundii Dijon plasuje się na 1. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 72.).

Duży ośrodek akademicki liczący około 20.000 studentów. Największy ośrodek to Uniwersytet Burgundzki (Université de Bourgogne), poza tym: filia środkowoeuropejska Paryskiego Instytutu Nauk Politycznych (Institut d'Etudes Politiques de Paris, bardziej znany jako Sciences Po), Wyższa Szkoła Handlowa (Ecole Supérieure de Commerce de Dijon), Akademia Sztuk Pięknych(Ecole de Beaux-Arts), Konserwatorium (Conservatoire National de Région).

Zespół miejski liczy 238 000 mieszkańców.

[edytuj] Geografia

Dijon położone jest 310 kilometrów od Paryża, 200 od Genewy i Lyonu.

Przez Dijon przebiega Kanał burgundzki, a także płyną dwie rzeki Ouche i Suzon, przy czym ten ostatni jest dziś rzeką podziemną w strefie gęsto zabudowanej. Przepływający przez ogród Arquebuse Raine wpada również do Ouche.

[edytuj] Historia

Pierwsze ślady osadnictwa pochodzą z okresu neolitycznego.

Właściwe miasto powstało zaledwie podczas epoki galo-romańskiej. Położone pomiędzy żyznymi wyżynami i bagnistymi nizinami rzeki Saony, miasto "Divio" zawdzięczało swą nazwę świętemu miejscu położonemu pomiędzy spływem niewielkich rzek Ouche i Suzon – prawdopodobnie na miejscu aktualnej Katedry Saint-Bénigne de Dijon.

Miasto, będące przede wszystkim miejscem tranzytu dóbr, rozwija się powoli i otacza się murami w III wieku. Dijon jest względnie oszczędzane przez inwazje barbarzyńców, Saracenów (VIII wiek) i Normanów (IX wiek).

W 500 roku, Chlodwig I pokonuje burgundzkiego króla Gundobada. W 1137 roku, Dijon zostało całkowicie zniszczone przez pożar. Odbudowane 20 lat później, stało się, począwszy od IX wieku stolicą Księstwa Burgundzkiego.

Dijon stało się znane w Średniowieczu jako "miasto stu dzwonnic", ale przede wszystkim jako stolica Księstwa Burgundzkiego. Przekształciło się w stolicę niezależnego państwa w 1384. Sytuacja ta trwała około jednego wieku. Po śmierci księcia Karola Zuchwałego, wielkiego wroga królów Francji, Ludwik XI anektował księstwo i kazał wybudować w Dijon zamek, przekształcony później w wiezienie.

W 1477, po przyłączeniu księstwa do Korony, Dijon pozostało stolicą Burgundii i siedzibą stanów prowincji, podobnie jak słynnego parlamentu. W 1513, Szwajcarzy oblegali miasto. Gubernator prowincji Ludwik II de la Trémoille zakończył oblężenie przekupując wroga 400 000 écu.

Karol IX przybył do miasta 16 maja 1564, z okazji swej objazdowej wizyty kraju (1564-1566), wraz z towarzyszącym mu dworem i ważnymi osobistościami: jego bratem Henrykiem III, Henrykiem IV, kardynałami burbońskimi i lotaryńskimi. Król i królowa-matka (Katarzyna Medycejska) usiłowały bezskutecznie przekonać gubernatora Burgundii, Gasparda de Saulx, który "oczyścił" prowincję z hugenotów podczas pierwszej wojny religijnej, aby zaaplikował pokojowy edykt z Amboise i pozwolił protestantom żyć w pokoju.

Katedra St Bénigne w Dijon

Za czasów ancien régime, prężnie rozwijał się handel, głównie dzięki wyrobowi win. W 1722 roku, został otwarty uniwersytet prawa. Kolejne wydziały były następnie otwierane, aż do rewolucji francuskiej.

Wydobycie węgla i żelaza w Creusot, zakończenie budowy Kanału burgundzkiego w 1833 i otwarcie połączeń kolejowych z Paryżem i Lyonem w 1844 potwierdziło ważną rolę miasta jako miejsca tranzytowego. Ta rola została umocniona przez otwarcie bazy lotniczej na kilka lat przed wybuchem I wojny światowej.

30 października 1870, żołnierze i zmobilizowani mieszkańcy usiłowali obronić miasto przed Prusakami. Bez wsparcia artylerii, zmuszeni byli poddać się o zmierzchu. 25 i 26 listopada, Garibaldi, wraz ze swymi dwoma synami, na czele 10 000 strzelców francuskich wchodzących w skład Armii Wogezów, odniósł zwycięstwo w Dijon. Nazwany na cześć walczących "Plac 30 października" ma upamiętniać ich odwagę. W 1899 miasto otrzymało Legię Honorowa.

Zbombardowane i zajęte w 1940 przez Wehrmacht, Dijon zostało wyzwolone przez wojska francuskie 11 września 1944.

[edytuj] Ekonomia

Rolnictwo
Metalurgia ;
Mechanika ;
Chemia ;
Transport ;
Przemysł farmaceutyczny ;
Ośrodek uniwersytecki : Uniwersytet burgundzki ;
Ośrodek przemysłowy : Savoye (logistyka).

Dijon jest siedziba Izby handlowo przemysłowej w Dijon. Obsługuje ona lotnisko, port rzeczny, składy izby celnej. Zarządza także szkolą ESC Dijon i wydziałem szkoleń CCI.

Dijon jest siedziba Regionalnej burgundzkiej izby handlowo-przemysłowej.

[edytuj] Podział administracyjny

Obraz Dijon z satelity Landsat

Merowie Dijon :

1945-1968 : Félix Kir
1968-1971 : Jean Veillet
1971-2001 : Robert Poujade
2001 : François Rebsamen

Dijon jest podzielone na 8 kantonów :

1 kanton składa się z części Dijon i gmin Bretigny, Brognon, Clénay, Orgeux, Ruffey-lès-Echirey, Saint-Apollinaire, Saint-Julien i Varois-et-Chaignot (29 512 mieszkańców)
2 kanton składa się z części Dijon i gmin Arc-sur-Tille, Bressey-sur-Tille, Chevigny-Saint-Sauveur, Couternon, Crimolois, Quetigny, Remilly-sur-Tille i Sennecey-lès-Dijon (37 848 mieszkańców)
3 kanton składa się z części Dijon (21 440 mieszkańców)
4 kanton składa się z części Dijon i części gminy Chenôve (18 956 mieszkańców)
5 kanton składa się z części Dijon i gmin Corcelles-les-Monts, Flavignerot, Fleurey-sur-Ouche, Lantenay, Pasques, Prenois et Velars-sur-Ouche (28 960 mieszkańców)
6 kanton składa się z części Dijon (22 925 mieszkańców)
7 kanton składa się z części Dijon (23 163 mieszkańców)
8 kanton składa się z części Dijon (19 532 mieszkańców)

[edytuj] Słynni mieszkańcy

Gustave Eiffel

Jan bez Trwogi (1371-1419), książę Burgundii od 1404 do 1419
Filip III Dobry (1396-1467), książę Burgundii od 1419 do 1467
Karol Zuchwały (1433-1477), książę Burgundii od 1467 do 1477
Félix Kir : XX wiek mer Dijon od 1945 do 1968.
Bernard z Clairvaux : XI wiek święty, od 1115 opat klasztoru Clairvaux, filozof, uczony, wpływowy teolog XII wieku.
Jacques-Bénigne Bossuet : XVII wiek duchowny katolicki, nadworny kaznodzieja Ludwika XIV.
François Jouffroy : XIX wiek
Gustave Eiffel : XIX wiek, inżynier i metalurg

[edytuj] Zabytki

Dijon miało szczęście uniknąć ogromu zniszczeń dokonanych podczas światowych konfliktów. Prowadzona w mieście polityka urbanistyczna odnosiła się z szacunkiem do bogatego dziedzictwa miasta. "Stare Dijon" (historyczne centrum miasta) zachowało liczne stare budynki, pałacyki, domy burżuazji, a także skromniejsze domostwa, które nadają urok ulicom centrum. Powstanie obszaru chronionego, a także stopniowe przemienianie ulic w deptaki, pozwala tak turystom, jak i mieszkańcom korzystać z historycznego dziedzictwa miasta.

Pałac Książąt Burgundzkich

Pałac Książąt Burgundzkich
Brama Wilhelma na placu Darcy jest pozostałością miejskich fortyfikacji. Została postawiona w XVIII wieku] przez Caristie, na cześć księcia Condé. Niestety, nie pozostało wiele śladów po murach miejskich.
Katedra Saint-Bénigne (XIV wiek) kryje w swej krypcie pozostałości zniszczonej w XIX wieku rotundy, grobu męczennika.
Kościół Notre-Dame, pochodzący z XIII wieku, zawiera Czarną Madonnę. Jego charakterystyczna fasada zapełniona jest licznymi, zdobiącymi ją gargulcami.
Kościół Świętego Stefana, najstarsze miejsce kultu castrum.
Burgundzkie dachy utworzone z licznych, kolorowych dachówek.
Studnie Mojżesza, dzieło rzeźbiarza Clausa Slutera.
Kościół Sacré-Coeur

[edytuj] Muzea

Muzeum sztuk pięknych znajduje się w Pałacu Książąt Burgundzkich. Kryje w sobie wiele skarbów, między innymi groby Filipa II Burgundzkiego i Jana bez Trwogi
Muzeum archeologiczne znajduje się w części zabytkowych budowli opactwa Saint-Benigne, zawiera kolekcje znalezisk z wykopalisk regionalnych.
Muzeum życia burgundzkiego zawiera rekonstrukcje codziennych scen, oraz staroświeckich butików.
Muzeum sztuki sakralnej mieszczące się w dawnym kościele Bernardynów prezentuje interesującą kolekcję malarstwa i rzeźbiarstwa sakralnego.
Muzeum Magnin zawiera imponującą kolekcję rodziny zbieraczy dzieł sztuki.
Muzeum musztardy w firmie Amora
Muzeum François Rude zawiera liczne odlewy posągów wykonanych przez Rude'a
Ekspozycja Florissimo ma miejsce co cztery lata; jest to światowy zjazd miłośników kwiatów. Każda ekspozycja posiada temat, na który miasta z całego świata realizują kompozycje.
Ogród Arquebuse, o którym wspominał poeta Aloysius Bertrand, otacza muzeum historii naturalnej

[edytuj] Gastronomia

Sklep z musztardami

Dijon uznaje się za światową stolicę gastronomii. Co roku jesienią odbywają się w mieście targi międzynarodowo-gastronomiczne. Każdego roku jeden kraj pełni role gościa honorowego (Polska - 1994).
Dijon jest stolicą regionu słynącego na całym świecie z produkcji win. Jednakże to Beaune uznawane jest za stolicę burgundzkiego wina.
Dijon jest stolicą musztardy, której jakość bierze się z wapiennych gruntów, dających wyjątkowo ostre nasiona. Wchodzący w skład procesu produkcji verjus pozwala rozwinąć smak i ostrość nasion.

Specjalności gastronomiczne :